Dacia 1100 – początki rumuńskiej marki

578

Radio Bezpieczna Podróż online!

Słuchaj muzyki, rozmów oraz najnowszych serwisów informacyjnych. Możesz słuchać nas na wszystkich urządzeniach.

Dacia 1100 – Z dalekiej przeszłości

Dacia 1100
Renault Dauphine było bezpośrednim poprzednikiem R-8.

Renault 8 mogło budzić mieszane uczucia już w momencie prezentacji. Jego zasadnicza koncepcja mechaniczna nie różniła się wszakże od Renault 4CV. Modelu, który zadebiutował w roku 1947, a opracowano go wstępnie podczas wojny. Bezpośrednim poprzednikiem Renault R8, był model Dauphine z roku 1956. Czterodrzwiowy sedan, z małym czterocylindrowym silnikiem, o pojemności 845 cm3, mocy zaledwie 32 – 40 KM. Był to bardzo udany i dobrze sprzedający się model, więc Renault, pomimo posiadania w produkcji modeli z przednim napędem, zdecydowało się po raz kolejny na układ tylnosilnikowy.

W 1962 zadebiutował model Renault 8, z które było dość nietypowym miksem rozwiązań. Z jednej strony, umieszczenie układu napędowego nie było praktyką naganną, ale z pewnością, nie pierwszym krzykiem mody. Rozsądniejszym rozwiązaniem dla aut popularnych jest napęd przedni, jednak jeszcze niewielu producentów decydowało się nań.

Oczywiście wiadomo, że najtaniej i najlepiej, jest wprowadzać zmiany etapami. Rewolucje i w polityce i w motoryzacji, często okazują się wkrótce kosztownymi, ślepymi uliczkami…

Renault 8 było właśnie takim etapem pośrednim. Układ zawieszenia został przejęty z modelu Dauphine praktycznie bez zmian konstrukcji. Do przedniej belki przytwierdzono podwójne wahacze poprzeczne, z tyłu zaś wahliwe półosie posiadały drążki prowadzące. Resorowały je sprężyny śrubowe, a za tłumienie wstrząsów odpowiadały amortyzatory teleskopowe. Zębatkowy układ kierowniczy także przejęto z poprzedniego modelu. Taki sam oczywiście otrzymała licencyjna Dacia 1100.

Dacia 1100 – długodystansowy silnik

Do nowości należało natomiast przeniesienie chłodnicy za silnik, na tylny pas. W dalszym ciągu przepływ powietrza wymuszał wentylator napędzany paskiem, a tylna klapa posiadała żebrowanie na całej szerokości. Układ chłodzenia był hermetyczny i posiadał zbiorniczek wyrównawczy.

Dacia 1100
Tylna klapa Renault 8 posiadała bogate żebrowanie. fot. M. Orybkiewicz

Nowy był także sam silnik. Początkowo o pojemności 956 cm3 i mocy 40 KM. Dalej był czterocylindrowy, rzędowy, chłodzony cieczą, z rozrządem OHV, lecz z wałem korbowym o pięciu łożyskach. Był to pierwszy z silników nowej rodziny Cleon – Fonte, która z liczbą ponad 27 milionów egzemplarzy przetrwała w produkcji 42 lata! Również z niej pochodziły silniki benzynowe przyszłych wyrobów z UAP. Dacia 1100 otrzymała już jednak powiększoną do 1108 cm3 jednostkę o mocy 43 KM, lecz słabszą od wersji francuskiej o 7 KM. I ona zapewniała już nie najgorsze osiągi, jak na tę klasę pojemnościową. Renault 8, a więc i Dacia 1100, były samochodami dość lekkimi. Gotowe do jazdy ważyły 730 kg. To wszystko sprawiało, że pierwsza Dacia mogła się rozpędzić do 132 km/h. Mimo to, nie była raczej samochodem zachęcającym do szaleństw, o czym za chwilę.

Zupełną nowością w tej klasie, było wprowadzenie, jako standardu, układu hamulcowego Lockhead – Bendix, wyposażonego w tarcze na obu osiach. Tarcze miały słuszną średnicę 10 cali i zapewniały drogę hamowania o długości 32 metrów z 80 km/h. Zupełnie nowe było nadwozie, choć dalej osadzone na dość dużych, 15 calowych kołach. To na pewno była zaleta, kiedy weźmiemy pod uwagę ówczesny standard dróg Rumunii.

Dacia 1100 – Tylko bez szaleństw!

Ze względu na układ tylnosilnikowy, bagażnik o pojemności 240 litrów, znajdował się z przodu i miał wewnątrz akumulator, już 12 voltowej instalacji. Koło zapasowe znalazło się w schowku dostępnym od zewnątrz, płasko pod podłogą bagażnika. Dodatkową przestrzeń o skromnej pojemności 60 litrów, umieszczono za oparciem tylnej kanapy, podobnie, jak w późniejszych Skodach 1000 MB, S100 i typoszeregu 742.

Dacia 1100
Koła tylne Dacii 1100, zależnie od obciążenia, zmieniały kąt pochylenia

Nadwozie trudno uznać za ładne. Było pudełkowate i kanciaste, wykonane z dość cienkiej blachy. Charakterystyczne przetłocznia wykonano głównie dla usztywnienia elementów. Dacia 1100 przejęła, w spadku po Renault, bardzo niekorzystny rozkład mas. Na przednią oś przypadało jedynie 36% masy, a na tylną 64%. Dacia 1100 była samochodem podatnym na wiatr boczny, wymagała kontrowania kierownicą. Ponadto, bez obciążenia, na śliskiej nawierzchni przednie koła potrafiły złapać poślizg przy skręcie. Dopiero dociążenie przedniego bagażnika i podróż z kompletem pasażerów na pokładzie powodowała zwiększenie stabilności.

Dacia 1100
Wysoka i kanciasta sylwetka nie wpływała dobrze na prowadzenie. fot. Ocatenc , CC-BY-2.0

Dacia 1100 była samochodem oficjalnie pięcioosobowym, ale realnie patrząc na wymiary, wygodnym dla czworga.

Wspomoż fundację - Przekaż 1.5% podatku

Jesteśmy medium składającym się z osób z niepełnosprawnościami. Jeśli czytasz nasze wiadomości i podoba Ci się nasza praca to zostań naszym czytelnikiem.

Jak widzisz na naszym portalu nie ma żadnych reklam. Jest to możliwe dzięki takim jak TY.

  • Nr. rach. bankowego: 02 1750 0012 0000 0000 3991 4597
  • KRS: 0000406931
  • NIP: 5361910140

Przekaż nam swoje 1,5% a dzięki temu nadal nie będziemy zamieszczać reklam a TY będziesz czytał czysty tekst mając świadomość że przyczyniłeś się do jego napisania.

Brak postów do wyświetlenia