Lancia Delta – w stronę sportu
W 1982 roku, na rynku zadebiutowała Lancia Delta w usportowionej odmianie GT. Wyposażona w czterocylindrową jednostkę benzynową 1.6, początkowo generowała 105 KM. Z czasem, stadko powiększyło się o 3 KM. Znacznie słabsza była wersja wyposażona w katalizator, gdzie moc została ograniczona do 90 KM. Lancia Delta GT była jednak tylko przedsmakiem tego, co miało nastąpić.
Pierwszą prawdziwie sportową Deltą była odmiana HF Turbo, zaprezentowana w 1984 roku. Choć pod względem stylistyki tylko nieznacznie odbiegała od bardziej pospolitego rodzeństwa, to od strony mechanicznej był to prawdziwy hot hatch. Pod maską pracował silnik 1.6, wspomagany przez sprężarkę Garretta. W pierwszej fazie jednostka generowała 130 KM, w 1985 roku moc wzrosła do 140 KM. Rasowa Delta zapewniała wyśmienite osiągi (8,7 sekundy od 0 do 100 km/h i maksymalnie 203 km/h), a zmodyfikowane zawieszenie dbało o odpowiednią jakość prowadzenia. Nadal nie był to jednak szczyt możliwości włoskich inżynierów.
Lancia Delta – w rajdowym stylu
Najdzikszą odmianą Delty, która poza wyglądem nie miała nic wspólnego z rodzinnym kompaktem, była wersja S4 Stradale, stanowiąca bazę homologacyjną dla rajdówki Grupy B. W wersji “cywilnej”, ten potwór generował 250 KM z silnika 1.8, co wystarczyło, żeby pierwsza setka pojawiła się na prędkościomierzu po upływie zaledwie 4,1 sekundy! Takich samochodów powstało zaledwie 200.
Po uśmierceniu Grupy B, Włosi postanowili spróbować sił w Grupie A. Pierwszym cywilnym odpowiednikiem nowej rajdówki była Delta HF 4WD, zaprezentowana w roku 1986. Dwa litry pojemności, 165 KM i wspaniały napęd wszystkich kół, a wszystko to zamknięto w funkcjonalnym nadwoziu. Dla sportowego wizerunku Lancii, przełomowy był jednak dopiero rok 1987, kiedy zadebiutowała Delta Integrale. Tym razem, z doładowanej dwulitrówki udało się wykrzesać 185 KM, co przełożyło się na sprint do setki w czasie 6,6 sekundy.
Dwa lata później, zadebiutowała Lancia Delta Integrale z szesnastozaworową głowicą. Zmodyfikowana jednostka napędowa legitymowała się mocą 200 KM. Czas przyspieszenia do pierwszej setki uległ redukcji o 0,9 sekundy. Rok 1991 to czas dominacji 210-konnej Delty Evoluzione. Dwa lata później, rok przed zakończeniem produkcji pierwszej generacji modelu, zadebiutowała wersja Evoluzione II, z silnikiem o mocy 215 KM.
Sportowe portfolio modelu Delta uzupełniały wersje limitowane – HF Turbo Integrale Martini oraz HF Integrale Evoluzione Martini 6. Pierwsza z nich powstała w liczbie 400 egzemplarzy. Druga z wymienionych odmian jest jeszcze rzadsza – producent wypuścił na rynek tylko 310 sztuk tego niezwykłego modelu.
grafika tytułowa: CC BY-SA 2.0; autor: Tony Harrison; źródło: wikimedia
1. CC BY-SA 2.0; autor: Tony Harrison; źródło: wikimedia
2. CC BY-SA 2.0; autor: Tony Harrison; źródło: wikimedia
3. CC BY-SA 3.0; autor: Tsukuba2000; źródło: wikimedia
4. CC BY 2.0; autor: Eduardo Parise; źródło: wikimedia