Nysa N57, polski dostawczak. Część pierwsza

795

Radio Bezpieczna Podróż online!

Słuchaj muzyki, rozmów oraz najnowszych serwisów informacyjnych. Możesz słuchać nas na wszystkich urządzeniach.

Nysa
Nysa

Powyższy artykuł zostanie poświęcony polskiej Nysce, samochodowi dostawczemu, który pokochali Polacy, Węgrzy, a także Rosjanie. Samochód całkowicie polski na podzespołach głównie pochodzących z Warszawy, prezentował się dobrze, a jej kierowcy byli po prostu z niej zadowoleni. Po przeczytaniu artykułu dowiecie się jak trudne były początki oraz sama budowa samochodu. Zapraszam do lektury.

Nysa N57 – Trudne początki

Z początku w Nysie od roku 1952 miejsce produkcji nosiło nazwę – Zakłady Budowy Nadwozi Samochodowych. Produkowano specjalne oraz specjalistyczne nadwozia przystosowane do zabudowy na podwoziu między innymi produkowanego w tym czasie samochodu ciężarowego STAR 20 i Lublina 51. Przede wszystkim budowano nadwozia furgonowe, warsztatowe czy kina objazdowe. Do roku 1954 wykonano 382 nadwozia, a później rozpoczęto rozbudowę zakładu.

Dzięki temu w roku 1955, 772 pojazdy otrzymały nowe zabudowy. Później zdecydowano się na wytwarzanie nadwozi przystosowanych do ładowności 1000 kg, ponieważ w kraju wynikało znaczne zapotrzebowanie na tego typu nadwozia pojazdów. Warto zauważyć, że w Polsce jak i u sąsiednich państw nie produkowano tego typu samochodów. Na przełomie lat 1956 – 1957 podjęto prace związane z nadwoziem.

dostawczak z PRLu - Lublin
dostawczak z PRLu – Lublin
star 21 skrzyniowy
star 21 skrzyniowy

 

Lublin 51 kino objazdowe, oraz STAR 20 skrzyniowy.

Nysa N57

W końcu w 1957 roku przystąpiono do konstruowania samochodu dostawczego o nazwie – Nysa. Do grudnia bieżącego roku wykonano 13 sztuk o symbolu N 57. Samochód jak się później okazało został zatwierdzony i wdrożono go do produkcji. Produkcja nie była prosta. Brakowało pras oraz zgrzewarek. Do samochodu montowano ten sam silnik co w Warszawie czyli dolnozaworowy, czterosuwowy M 20, zawieszony nad osią kół. Objętość skokowa wynosiło 2120 cm 3 przy jednolitym stopniu sprężania 6.2 osiągnięto moc 36.8 KW przy 3600 obrotach na minutę. Instalacja elektryczna zawierała napięcie 12 V oraz zastosowano do niej prądnicę prądu stałego o mocy 220 W oraz ołowiowy akumulator o natężeniu 51 Ah. Jedno tarczowe, pół odśrodkowe sprzęgło cierne wzmocniono przez zastosowanie dziewięciu ( zamiast 6- jak w Warszawie ) śrubowych sprężyn dociskowych.

Skrzynia przekładniowa trój-wałkowa o dokładnie trzech przełożeniach została zblokowana wraz z silnikiem, natomiast biegi II i III były zsynchronizowane. Zastosowano również jednoczęściowy rurowy wał napędowy zrobiony w dwa przeguby krzyżakowe. Tylny most ze stożkową przekładnią główną przejęto z samochodu Warszawy M 20, a szkielet pojazdu stanowiła podłużnicowa rama o konstrukcji spawanej. Podłużnice wykonywano z zamkniętego profilu prostokątnego o wymiarach 100 x 50 x 3 mm. Zawieszenie kół przednich było niezależne, lecz koła jezdne prowadzono na podwójnych wahaczach poprzecznych o nierównej długości. Sprężyny śrubowe przedniego zawieszenia Warszawy były wspomagane drugą parą sprężyn mocowaną w ich wnętrzu. W Nysie montowano hydrauliczne amortyzatory ramieniowe oraz stabilizator skrętny, a w zawieszeniu tylnym użyto dwóch wzdłużnych resorów piórowych oraz amortyzatorów ramieniowych.

Nysa N57 zimą
Nysa N57 zimą

Nysa N57 – rozwój

Tarczowe koła miały rozmiar 16 i dzięki temu w układzie kierowniczym zastosowano globoidalną przekładnię ślimakową i jednoczęściowy wał kierownicy. Hamulec zasadniczy sterowany hydraulicznie był jednoobwodowy, a bębnowe hamulce kół przednich i tylnych przejęto z Warszawy M 20. Zamknięte nadwozie typu wagonowego miało konstrukcję szkieletową i szkielet ten był spawany z profili stalowych. Poszycie zewnętrzne wykonano z blachy stalowej o grubości równej 0,8 mm. Nadwozie mikrobusu wyposażono w czworo drzwi – 3 z przodu i jedno z tyłu.  W oknach pojazdu zastosowano jedynie szyby płaskie ze względu na duże koszty wytworzenia innego typu na przykład panoramicznych. We wnętrzu, z obu stron osłony silnika umieszczono fotele kierowcy i pasażera, a w tylnej części nadwozia, trzy dwuosobowe wygodne kanapy.

Ze względu na unifikację zespołów, utrzymano ten sam co w samochodzie Warszawa rozstaw osi równy 2700 mm. Masa własna wynosiła 1500 kg, dopuszczalną masę całkowitą określano na 2250 kg. Mikrobus ten osiągał prędkość maksymalną 90 km / h, a zużycie paliwa wynosiło około 14 litrów na 100 km. Wymiary Nysy wynosiły odpowiednio: długość całkowita 4400 mm, a wysokość 1955 mm.

Nysa N57 była w swoim czasie atrakcyjnym autem
Nysa N57 była w swoim czasie atrakcyjnym autem

Nysa N 57, jak na tamte lata, na prawdę był to ciekawy i pięknie wykonany samochód

Zobacz rozwój Nysy

Jak zawsze zapraszam wszystkich do udzielania się w komentarzach

Wspomoż fundację - Przekaż 1.5% podatku

Jesteśmy medium składającym się z osób z niepełnosprawnościami. Jeśli czytasz nasze wiadomości i podoba Ci się nasza praca to zostań naszym czytelnikiem.

Jak widzisz na naszym portalu nie ma żadnych reklam. Jest to możliwe dzięki takim jak TY.

  • Nr. rach. bankowego: 02 1750 0012 0000 0000 3991 4597
  • KRS: 0000406931
  • NIP: 5361910140

Przekaż nam swoje 1,5% a dzięki temu nadal nie będziemy zamieszczać reklam a TY będziesz czytał czysty tekst mając świadomość że przyczyniłeś się do jego napisania.

Brak postów do wyświetlenia