Tą terenówką jest nie kto inny niż UAZ 469 B. Radziecki samochód, wykorzystywany masowo w Milicji Obywatelskiej oraz Ludowym Wojsku Polskim, dziś traktowany jako klasyk oraz model do przeróbek wszelakiego rodzaju
Produkcję rozpoczęto w 1972 roku w Uljanowsku, gdzie UAZ zastąpił wtedy starego GAZa 69. Od roku 1985 z niewielkimi zmianami produkowany był pod nazwą UAZ 31512 do 2007 roku. Zastąpiono go modelem UAZ Hunter Classic i uruchomiono produkcję w 2010 roku.
Dość dużo tego typu samochodów służyło w LWP, ale również w MO. Również sam Układ Warszawski, czyli państwa należące do niego m. in. ZSRR, PRL, Czechosłowacja, Węgry czy NRD używały go. Uczestniczył w niemal każdym konflikcie zbrojnym po 1970 roku. Jego parametry sprawiały, że sprawdzał się zarówno w śniegach Syberii, jak i na pustynnych terenach Afryki i Afganistanu.
Warto dodać, że polski przemysł nie produkował żadnego polskiego terenowego samochodu, lecz dopiero w roku 1988 rozpoczęto produkcję TARPANa HONKERa.
Charakterystyka UAZa:
-Napęd 4 x 4 (dołączany przedni most),
-Skrzynia redukcyjna 2 stopniowa,
-Silnik benzynowy gaźnikowy górnozaworowy: pojemność skokowa: 2445 cm³,
-Całkowita masa samochodu: 1630,
-Maksymalna prędkość przy maksymalnym obciążeniu – 100-105 km/h,
-Liczba cylindrów – 4,
-Stopień sprężania – 6,7 (benzyna 72 oktanowa),
-Moment obrotowy: 17,2 kGm – 172 Nm przy 2200-2500 obr/min,
-Moc: 70 KM przy 4000 obr/min,
-Skrzynia 4 biegowa (3 i 4 bieg synchronizowany),
-Użyteczne obciążenie dla wszystkich rodzajów dróg – 7 osób + 100 kg,
-Spalanie : 16 l/100 km na drodze, oraz do 28 l/100 km w terenie, 10,6 l/100 przy 40 km/h.
UAZ 469 B wpisał się do polskiej historii w niezbyt przyjemnych okolicznościach jakimi był stan wojenny wprowadzony w 13 grudnia 1981 przez Wojciecha Jaruzelskiego (zawieszony 31 grudnia 1982 roku, a zniesiony 22 lipca 1983 roku).
Zobacz również: URSUS C 330 – DUMA POLSKIEGO ROLNICTWA
