BMC rozpoczyna produkcję
Mini dość szybko zdobył znaczną popularność wśród kierowców. Początkowo sprzedawany był pod szyldem marek Austin i Morris (obie należały do BMC). Nazwa Mini została pierwszy raz użyta w 1961 roku, jednak przyjęła się i dzisiaj mało kto pamięta o pierwotnych nazwach. Samochód nie był bogato wyposażony ale cenowo wygrywał z najsilniejszymi rywalami w swojej klasie. Producent oferował również różne wersje auta, w tym wersję deluxe, która kusiła bogatym wyposażeniem. Mini był niesamowicie popularny w latach 60., do tego stopnia, że przeniknął do świata filmu i muzyki.
W 1968 roku doszło do połączenia firmy BMC z British Motor Holdings i Leyland Motors Ltd., co zaowocowało powstaniem British Leyland Motor Corporation, czyli firmy, która od tej pory była odpowiedzialna za dalszy rozwój i produkcję Mini. Samochód Mini Mk II posiadał zmodernizowaną atrapę chłodnicy oraz powiększoną tylną szybę. Były to dwie główne zmiany, jednak poza nimi wprowadzono wiele mniejszych, kosmetycznych poprawek. W ciągu ponad trzydziestu lat do sprzedaży weszło pięć kolejnych wersji Mini. Każda z nich wprowadzała mniejsze lub większe zmiany, jednak wciąż na pierwszy rzut oka było widać, z jakim samochodem mamy do czynienia.
Zawieszenie i wyścigi
Doskonała przyczepność, z której słynął Mini, była zasługą wspomnianego wcześniej zawieszenia. W 1964 roku zostało ono zastąpione nowym systemem zaprojektowanym przez tę samą firmę. Zawieszenie działało niezależnie, a jego konstrukcja opierała się o gumowe worki wypełnione cieczą. Takie rozwiązanie miało zapewnić większe bezpieczeństwo i wyższy komfort jazdy. Wpłynęło niestety na koszt produkcji, a także zepsuło znakomite właściwości jezdne, które wcześniej były ogromnym atutem Mini. Z tych powodów w 1971 roku wrócono do oryginalnego zawieszenie i pozostano przy nim aż do zakończenia produkcji.
Opisywane właściwości jezdne i wspaniała praca zawieszenia zapewniająca przyczepność i dobre sterowanie zaciekawiły przedstawicieli rajdów samochodowych. Na wstępie pojawił się problem w postaci za słabego silnika. Mniej więcej w tym samym okresie współpracę z Issigonisem nawiązał znany wszystkim John Cooper (dwukrotny mistrz świata konstruktorów Formuły 1) i podjął się ulepszenia silnika Mini. Owocem tej współpracy była jednostka o mocy 55 KM. Tak narodził się Mini Cooper wprowadzony do seryjnej produkcji. Powstał również zespół rajdowy BMC. W 1963 roku powstał Cooper S, który dysponował mocą 70 KM, co pozwoliło na wygranie rajdu Monte Carlo rok później. Taka sama sytuacja miała miejsce w roku 1965 i 1966, gdzie wszystkie miejsca na podium zajęły samochody Mini.
Wszystko ma swój koniec
W 2000 roku z linii produkcyjnej zjechał ostatni samochód Mini. Łącznie wyprodukowano aż 5.387.862 egzemplarzy (licząc wszystkie wersje nadwoziowe). Do tej pory Mini jest najpopularniejszym brytyjskim samochodem, który wyprodukowano w największej ilości. Aktualnie prawa do marki posiada BMW, która produkuje nowe MINI stylistycznie nawiązujące do pierwowzoru. Przez lata samochód zdobył sławę na całym świecie i doczekał się licznych odniesień w popkulturze. Pojawiał się w filmach, książkach, a nawet grach komputerowych. Posiada również grono wiernych fanów, dla których jest czymś więcej niż zwykłym samochodem. Możemy być pewni, że Mini ma stałe miejsce w historii motoryzacji i nigdzie się nie wybiera.
Zobacz także: Fiat 500 – dzieje włoskiej perełki
