WFM Osa to skuter, który zasługuje na miano kultowego.
Polska motoryzacja ma za sobą bardzo trudną historię. Od jej samego początku nieustannie coś stawało na drodze, by w pełni uwolniła swój potencjał. Pierwsza połowa XX wieku to konflikty zbrojne, które całkowicie zahamowały jej rozwój. Okres powojenny przyniósł sporo zmian, jednak sytuacja polityczna, a co za tym idzie gospodarcza kraju, również wyraźnie stopowały naszych inżynierów. Tym większy podziw powinny budzić niektóre ich projekty. Jedną z maszyn, która po prostu musi zostać zapamiętana, jest WFM Osa. Skuter, który nie tylko prezentuje się naprawdę znakomicie, ale również ma właściwości jezdne, przez które, aż chce się nim podróżować. Przyjrzyjmy się więc jego historii i aby to zrobić, najpierw odwiedźmy Warszawską Fabrykę Motocykli, czyli miejsce, w którym narodziła się Osa.
W 1951 roku zdecydowano się przekształcić Warszawskie Zakłady Naprawy Samochodów i właśnie tak powstała Warszawska Fabryka Motocykli (WFM). Fabryka znajdowała się na Grochowie, a potocznie nazywano ją wuefemką. To właśnie w niej powstała Osa i jej wcześniejsze prototypy. Fabryka była również znana z produkcji motocyklu M06. W 1952 roku władza nakazała stworzenie specjalnej komórki doświadczalnej, która miała za zadanie opracowanie konstrukcji skutera. Tego typu pojazdy były modne wówczas w całej Europie i również Polska Ludowa miała posiadać swoją własną maszynę. Po zebraniu odpowiedniego zespołu inżynierów niezwłocznie zabrano się do działania.
WFM Osa – ruszają prace
Za projekt Osy odpowiadali inżynierowie Krzysztof Brun, Tadeusz Mathia i Jerzy Jankowski. Skuter miał przede wszystkim zapewniać stosunkowo wysoki komfort podróży, pozwalać na jazdę również w cięższym terenie oraz korzystać z rozwiązań już stosowanych przy innych polskich konstrukcjach. Wynikało to z faktu, iż chciano maksymalnie zunifikować używane części, co pozwoliłoby na wprowadzenie sporych oszczędności. Zaczęto więc tworzyć pierwsze prototypy i tak powstał Żuk, a następnie Bąk. Obie maszyny wykorzystywały te same rozwiązania techniczne, jedynie nadwozie było inne. Trzecim prototypem była Osa i to właśnie ona trafiła później do produkcji seryjnej. Od poprzednich modeli odróżniało ją stylowe nadwozie, które prezentowało się wyjątkowo „zachodnio”.
Skuter charakteryzował się dużymi kołami, które ułatwiały jazdę w trudnym terenie. Dodatkowo nisko osadzony środek ciężkości sprawiał, że pojazd był bardzo stabilny. Zastosowano w nim silnik o pojemności 148 centymetrów sześciennych, który osiągał moc 6,5 KM. Skrzynia biegów posiadała trzy przełożenia. Po wielu testach zdecydowano się na wyprodukowanie próbnej serii, która miała pomóc w wykryciu wszelkich usterek. Latem 1959 roku pierwsze skutery WFM Osa pojawiły się w sklepach. Pomimo bardzo dużego zainteresowania sprzedawało się niewiele egzemplarzy. Na przeszkodzie stanęła cena, która wynosiła wówczas 17.000 złotych, co było kwotą naprawdę olbrzymią. Po jakimś czasie obniżono cenę pojazdu, jednak wciąż była ona dużo wyższa niż wielu innych jednośladów.
