Polonez i jego pochodne, wersja kombi, pick-up i cargo
Polonez Kombi
Prace nad wersją kombi rozpoczęły się w 1992 roku, a dwa lata 30.04 później przedstawiono ją na Międzynarodowych Targach w Poznaniu. Skonstruowano dwie wersje Poloneza Kombi, które różniły się tylnymi drzwiami. Dalszych prac zaprzestano i skończyło się na prototypach, dopiero w roku 1999 został stworzony Polonez Kombi Plus.
Polonez Truck
Polonez Truck bazował na seryjnym Polonezie Caro MR’91, a produkcję zmodernizowanego pick-upa rozpoczęto w 1992 roku w Nysie. W sprzedaży dostępne były wersje:
– ST standardowej długości,
– LB przedłużona,
– DC kabina przedłużona 5 osobowa, cześć ładunkowa z modelu ST.
Do napędu wykorzystano 3 wersje silnikowe: 1.6 gaźnikowy lub z jednopunktowym wtryskiem paliwa oraz silnik diesla 1.9.
W 1993 r. dokonano kolejnej modernizacji wykorzystując elementy Poloneza Caro MR’93. Wykorzystano nowy zestaw wskaźników, dodatkowe nawiewy powietrza w środkowej części deski rozdzielczej, zmieniono materiały tapicerskie wnętrza oraz ich kolorystykę. Z maski silnika zniknął plastikowy chwyt powietrza, a jego rolę przejął nowy plastikowy pas podszybia w miejsce metalowego, dodatkowo środek maski uzyskał estetyczne przetłoczenie. Istotną zmianą było zwiększenie o 60 mm rozstawu kół. Produkcję zakończono w 1997 roku, by później do produkcji mógł wejść Polonez Truck Plus.
Polonez Cargo
W roku 1991 z taśm montażowych zjechał ostatni FSO 125p. To właśnie wtedy rynek krajowy odczuł brak taniego pojazdu medycznego jakim było kombi w wersji sanitarki. Aby zaspokoić potrzebę rynku, w roku 1993 FSO podjęło próbę konstruując na bazie Poloneza Caro sanitarkę. Na szkielet Poloneza Cargo nakładano wykonaną z laminatu szklano-epoksydowego część nadwozia, która była podwyższona i przedłużona. W Cargo wzmocniono przednie jak i tylne zawieszenie, stosowano 3 wersje silnikowe 1.6 gaźnikowy, 1.6 z wtryskiem jednopunktowym oraz 1.9 GLD. Wersja cargo trafiała również do indywidualnych odbiorców, a produkcja roczna wynosiła od 1800 do 2000 egzemplarzy.
