FIAT 126p Ryjek – prototypy i zmiany istotnie odbiegające od seryjnego modelu
Pierwszy prototyp miał nadwozie dwudrzwiowe ze zmienioną częścią przednią. Do tego wydłużona pokrywa silnika zawieszona była na tylnej krawędzi. W tylnej części powstała przestrzeń bagażowa o objętości około 200 dm³. Zbudowano też prototyp samochodu oznaczonego symbolem 126-650NP-C, którego nadwozie było trzydrzwiowe i posiadało składaną kanapę tylną, dzięki której jeszcze bardziej wzrosły walory użytkowe tego pojazdu. We wnętrzu nie zmieniło się prawie nic. Jednak udało się wygospodarować więcej miejsca na nogi, dzięki czemu łatwiej można było obsługiwać pedały. Pojawiły się też nowe wloty powietrza na desce rozdzielczej, po stronie kierowcy i pasażera.
Przy rozstawie osi zwiększonym o 125 mm, długość samochodu wynosiła 3290 mm. Masa własna wzrosła do 630 kg, z kolei w wersji 3-drzwiowej do 650 kg. Osiągi prototypów były zbliżone do osiągów seryjnych Fiatów 126p. Później prowadzenie projektu przejął inż. L. Kuhn. W latach 1979-1981 zbudowano jeszcze kilka prototypów z różnymi wersjami silnika, zmienionymi przełożeniami w skrzyni biegów i przekładni głównej oraz różnymi wariantami zawieszeń tylnych kół.
Ostatnia wersja tego samochodu miała zmienioną stylizację tylnej części nadwozia. Podwyższono linię dachu, zastosowano szersze drzwi tylne oraz nowe lampy zespolone w układzie poziomym, podobne do tych stosowanych w Fiacie Cinquecento. Dalszych prac zaprzestano w połowie lat 80-tych ze względu na rozpoczęcie prac nad nowym samochodem FSM Beskid 106.
