Eurotunel znajdujący się pod kanałem La Manche to najpopularniejszy tunel świata.
Skoro to już trzeci tekst z serii traktującej o największych budowlach drogowych na świecie, najwyższa pora, by przedstawić w nim konstrukcję, którą znają chyba wszyscy na świecie, a na pewno zna ją każdy Europejczyk. Chodzi oczywiście o słynny Eurotunel. Znajduje się on pod równie słynnym kanałem La Manche. Ta znana budowla lata temu połączyła Wielką Brytanię z kontynentalną Europą. Do dzisiaj przyprawia ona o gęsią skórkę każdego, kto pokonuje ją po raz pierwszy. Być może nie jest to najdłuższy tunel kolejowy na świecie, nie jest także najnowocześniejszy, jednak z pewnością jest najbardziej popularny. Po wielu dekadach w latach dziewięćdziesiątych w końcu udało się połączyć wyspy brytyjskie z Francją, a w konsekwencji z całą kontynentalną Europą.
Dziś przyjrzymy się temu jak owa sławna konstrukcja wygląda, z jakich elementów się składa, a także poznamy bliżej jej długą historię. Na sam koniec rzucimy okiem na to jaki transport aktualnie odbywa się poprzez Eurotunel i jak wielkim ułatwieniem w komunikacji jest dla wszystkich Europejczyków. Gotowi? Pora, by ruszyć w drogę najsłynniejszym tunelem świata.
Eurotunel – czas na porcję faktów
Eurotunel jest tunelem kolejowym, który został wybudowany pod kanałem La Manche, a dokładnie pod Cieśniną Kaletańską – najwęższym fragmentem kanału La Manche. Co zaskakujące Eurotunel składa się tak naprawdę z trzech tuneli – dwa obsługujące regularny ruch (po jednym na każdy kierunek), natomiast trzeci to tunel serwisowy. Długość Eurotunelu wynosi około 50 kilometrów, a łączy on ze sobą miasteczko Calais we Francji z miejscowością Folkestone leżącą w Wielkiej Brytanii. Tunel został wybudowany na głębokości od 45 do 70 metrów pod poziomem morza, a jego średnica wynosi 7,6 metrów i 4,8 metrów (tunel serwisowy). Szacuje się, że koszt budowy Eurotunelu na dzień dzisiejszy wyniósł około 12 miliardów euro. Co istotne, dopiero w 2008 roku tunel po raz pierwszy przyniósł zysk. Przez tunel kursują pociągi przewożące zarówno ludzi, jak i samochody osobowe oraz ciężarowe, a także rozmaite towary.
Eurotunel – historia powstania
Sam pomysł stworzenia tunelu łączącego Wielką Brytanię i Francję zrodził się już w XIX wieku, kiedy to francuski inżynier Albert Mathieu przygotował projekt pierwszego tunelu. Ruch w nim miały wówczas obsługiwać dorożki. Przez dekady wielu projektantów tworzyło mniej lub bardziej udane koncepcje budowy tunelu, jednak zawsze pozostawały one w sferze projektowej. Zmiany przyniosła druga połowa XX wieku, kiedy to w 1957 roku utworzono specjalny zespół mający za zadanie zaprojektowanie tunelu. W 1973 roku przedstawione zostały cztery projekty – projekt wielkiego mostu zawieszonego na linach wykonanych z kevlaru, projekt utworzenia dwóch sztucznych wysp połączonych mostami ze stałym lądem, a ze sobą tunelem drogowym, projekt podziemnej drogi i torowiska oraz znany dziś projekt Eurotunelu. Jak wiemy, to projekt Eurotunelu został wybrany i w 1987 roku rozpoczęto budowę. W 1994 roku tunel został oficjalnie otworzony.
Eurotunel – transport w tunelu
W tunelu kursują dwa rodzaje pociągów. Pierwsze z nich określane są mianem Shuttle i służą do przewozu samochodów osobowych, dostawczych oraz wszelkiego rodzaju innych pojazdów wraz z pasażerami i bagażem. Wyjątkiem są pojazdy z instalacją gazową, którym nie pozwala się korzystać z tunelu. Drugi rodzaj pociągów to składy Eurostar przewożące wyłącznie pasażerów. Pędzą one z prędkością 300 km/h (w tunelu 160 km/h) i łączą Londyn z Paryżem oraz Brukselom. Dzięki wykorzystaniu Eurotunelu np. z Londynu do Paryża można się dostać w zaledwie 2,5 godziny. Jak widać Eurotunel spełnia swoje zadanie i znacznie ułatwia komunikację między wyspami, a Europą kontynentalną. Miejmy nadzieje, że tego typu konstrukcji będzie powstawać coraz więcej.
Zdjęcia: Ed Webster (img_2852) [CC BY 2.0], via Wikimedia Commons, Weyoune (Own work) [GFDL, CC-BY-SA-3.0 or CC BY-SA 2.5-2.0-1.0], via Wikimedia Commons, Ministère des Affaires Étrangères Français [Copyrighted free use], via Wikimedia Commons, The original uploader was Bleiglass at German Wikipedia (Transferred from de.wikipedia to Commons.) [GFDL or CC-BY-SA-3.0], via Wikimedia Commons