Łada 1500 – lepsza niż Polski Fiat 125p?

2630

Radio Bezpieczna Podróż online!

Słuchaj muzyki, rozmów oraz najnowszych serwisów informacyjnych. Możesz słuchać nas na wszystkich urządzeniach.

Łada 1500 potrafiła pozytywnie zaskoczyć

Łada 1500s
4. Łada 1500 i 1500s były zrywnymi samochodami. Pewnie dlatego zyskały popularność wśród służb mundurowych

Klienci doceniali też wyposażenie pojazdu. W standardzie był obsługiwany nogą kierowcy spryskiwacz przedniej szyby (w 1980 roku zastosowano rozwiązanie z elektryczną pompką), zegarek, wydajne ogrzewanie, obejmujące także nogi pasażerów podróżujących z tyłu, nie zabrakło też zapalniczki. W wersjach sprzedawanych w Europie Zachodniej, producent stosował opony radialne. Na wschodzie, takie rozwiązanie wymagało dopłaty. Dokupić można było także zagłówki (wyłącznie dla kierowcy i pasażera) oraz ogrzewanie tylnej szyby.

Pod względem przestrzeni dla kierowcy i pasażerów, nowy model nie odbiegał od tego, co oferował poprzednik. Na spory minus należy zaliczyć pozycję za kierownicą – przeciętnej budowy mężczyzna musiał odsuwać fotel do samego końca, a i tak nie można było mówić o wygodnej przestrzeni dla nóg. W takiej pozycji, trudno było jednak sięgnąć kierownicy. Pewnym wynagrodzeniem tych niedogodności było za to zachowanie samochodu na drodze.

Łada 1500 potrafiła zaskoczyć bardzo stabilnym prowadzeniem. Samochód był przewidywalny, nie wychylał się nadto na zakrętach i posłusznie podążał w kierunku, który wskazał mu kierowca. Na tle WAZ-a 2101, nowy model wypadał bardzo korzystnie pod względem właściwości jezdnych. Spora w tym zasługa zwiększonego rozstawu kół (o 20 mm z przodu i 16 mm z tyłu).

Łada 1500s, czyli ewolucja udanego średniaka

Łada 1500s
5. Łada 1500s miała być ewolucją modelu 2103

Od 1975 roku, równolegle z „trójką” produkowano WAZ-a 2106. W zamierzeniu miała to być dalsza wersja rozwojowa cieszącego się już sporą popularnością modelu 2103, jednak w praktyce producent zdecydował się na wprowadzenie odrębnego modelu. Wersja eksportowa nosiła nazwę Łada 1500s.

Różnice w nadwoziu są dość łatwe do wychwycenia. „Szóstka” charakteryzowała się nieco przemodelowanymi zderzakami z pokrytymi gumą narożnikami. Powyżej rzuca się w oczy przemodelowana atrapa chłodnicy oraz podwójne reflektory umieszczone w jednej obudowie. Kolejna różnica to umiejscowienie montowanych na błotnikach kierunkowskazów. W modelu 1500s tworzą one jedną linię z pokrytą chromem listwą ozdobną. Sam projekt wnętrza nie uległ zmianie, jednak w obu modelach zastosowano inne materiały. Model 1500s został też pozbawiony wielu połyskujących ozdobników.

Najwięcej zmian zaszło pod maską. W miejscu jednostki 1,5 litra pojawił się silnik o pojemności 1600 ccm, jednak należy wyraźnie zaznaczyć, że nie był to nowy napęd. Tak naprawdę są to te same jednostki, przy czym w wariancie 1,6 litra uzyskano wzrost pojemności skokowej poprzez zwiększenie średnicy cylindra. Taki zabieg zaowocował wzrostem mocy do 78 KM, co przekładało się na większą o 5 km/h prędkość maksymalną (150 km/h w modelu 2103 vs 155 km/h w modelu 2106). Warto jednak pamiętać, że ten wariant był sprzedawany przede wszystkim w Rosji i na zachodzie (choć nie tylko). Do Polski trafiał model 21061, pod maską którego pracowała jednostka 1,5 litra.

Łada 1500 – sól w oku właścicieli Polskiego Fiata 125p

Łada 1500 i Polski Fiat 125p
6. Łada 1500 uchodziła za lepszy samochód niż Polski Fiat 125p

O ile na zachodzie, Łada 1500 uchodziła za samochód budżetowy, to w ogarniętej komunistycznym reżimem części kontynentu, sedan z ZSRR był szczytem prestiżu, podobnie zresztą jak Polski Fiat 125p. Oba samochody były trudno dostępne i cieszyły się ogromnym poważaniem wśród Polaków, jednak to Łada drażniła posiadaczy Fiata, nie odwrotnie. Wszystko dlatego, że właściwie pod każdym względem górowała nad popularnym „kantem”.

W czasach PRL-u, części zamienne nie były powszechnie dostępne. W tym kontekście, wyraźnie wyższa trwałość jednostki napędowej Łady była jednym z koronnych atutów, przemawiających na jej korzyść. Niezawodność to jednak nie jedyna cecha, która sprawia, że z konfrontacji Łada vs Fiat górą jest Rosja. Silnik „trioszki” charakteryzuje się przyjemniejszym dla ucha brzmieniem i zapewnia jej lepszą dynamikę. Po stronie Łady należy odnotować też wyraźnie lepsze właściwości jezdne. Słabą stroną obu pojazdów jest natomiast apetyt na paliwo – w praktyce, i w jednym i w drugim przypadku bardzo trudno jest uzyskać spalanie poniżej 12 litrów w cyklu miejskim.

Warto też uzupełnić informacje o niezawodności Łady. O ile konstrukcja w pełni zasługuje na miano trwałej, to należy podkreślić, że w niektórych egzemplarzach dochodziło do przedwczesnego zużycia napędu rozrządu, realizowanego za pośrednictwem łańcucha. Mimo tego mankamentu, w tym aspekcie rosyjska konstrukcja i tak górowała nad polską.

Łada 1500 nie pozostawiała złudzeń, że samochód z bloku wschodniego może być dobrze wykonany. Podczas gdy w żerańskich zakładach pojawiała się wpadka za wpadką, zwłaszcza po 1979 roku, konkurencyjna Łada przez cały czas trzymała poziom. Zmieniło się to dopiero u schyłku życia modelu 2103, kiedy produkcję przeniesiono z Rosji na Ukrainę.

Przewagę Łady nad Fiatem uwidoczniały także mroźne zimy. Podczas gdy pasażerowie 125p marzli, podróżujący 2103 zdejmowali kurtki – wydajność ogrzewania była nieporównywalnie lepsza w rosyjskiej konstrukcji.

Łada 1500 w sporcie

Łada 1500
7. Dziś zadbana Łada 1500 to prawdziwy rarytas

Wszystkie zalety Łady zyskały odzwierciedlenie w cenie egzemplarzy używanych – w czasach gdy oba samochody zaczęły pojawiać się na rynku wtórnym, model 1500 trzymał wartość znacznie lepiej niż 125p.

Łada 1500 stanowiła całkiem wdzięczną bazę do sportowych modyfikacji. W Rosji, model 2103 był bardzo chętnie wykorzystywany w sporcie motorowym, jednak Łady startowały także poza lokalnym podwórkiem, odnosząc przy tym kilka sukcesów. W 23. Rajdzie Akropolu (1976 rok), załoga Brundza/Giradałskasa zdołała wywalczyć 6. pozycję w klasyfikacji generalnej. W 24. i 25. Rajdzie 1000 Jezior, Łady triumfowały w swojej klasie. Łada pokazała się też z dobrej strony na polskich odcinkach specjalnych. W 1982 roku, w Rajdzie Pokoju i Przyjaźni, estońskie załogi Soots/Putkamer i Ohu/Diener zdołały wywalczyć 2. i 3. miejsce.

grafika tytułowa: CC BY-SA 4.0; auor: Philafrenzy; źródło: wikimedia 

1. CC BY 2.0; autor: Trosten Maue; źródło: wikimedia

2. CC BY-SA 3.0; autor: Liftarn; źródło: wikimedia 

3. CC BY-SA 4.0; autor: Philafrenzy; źródło: wikimedia

4. CC BY 2.0; autor: Jennifer Boyer; źródło: wikimedia

5. CC BY-2.0; autor: More Cars; źródło: wikimedia

7. CC BY-SA 4.0; autor: Jakub „Flyz1” Maciejewski; źródło: wikimedia

Wspomoż fundację - Przekaż 1.5% podatku

Jesteśmy medium składającym się z osób z niepełnosprawnościami. Jeśli czytasz nasze wiadomości i podoba Ci się nasza praca to zostań naszym czytelnikiem.

Jak widzisz na naszym portalu nie ma żadnych reklam. Jest to możliwe dzięki takim jak TY.

  • Nr. rach. bankowego: 02 1750 0012 0000 0000 3991 4597
  • KRS: 0000406931
  • NIP: 5361910140

Przekaż nam swoje 1,5% a dzięki temu nadal nie będziemy zamieszczać reklam a TY będziesz czytał czysty tekst mając świadomość że przyczyniłeś się do jego napisania.

Brak postów do wyświetlenia