Fiat Cinquecento – małe „auto rodzinne”
Fiat Cinquecento – bardzo popularny w Polsce samochód, który z założenia miał zastąpić Malucha. W grudnia minęła 27 rocznica debiutu „Cieniasa”. W dzisiejszych czasach można by go było ze względu na niewielkie gabaryty, 1 parę drzwi, mały bagażnik i niskie pojemności silników, klasyfikować jako auto typowo miejskie. Teoretycznie i tak było latach 90-tych. Jednak w rzeczywistości w wielu domach były to podstawowe auta rodzinne, którymi rodzice z dwójką dzieci, wózkami i bagażami zdobywali najbardziej odległe punkty naszego kraju. Produkowany w Tychach model w Polsce bardzo długo cieszył się popularnością głównie ze względu na niską cenę. W ciągu 8 lat produkcji z fabryki wyjechało ponad 1100 tys. egzemplarzy.
Fiat Cinquecento – wersje podstawowe
Fiat Cinquecento posiadał kilka wersji do wyboru. Były one zróżnicowane ze względu na silnik oraz na wyposażenie. Najtańszą, a zarazem najsłabszą wersją była „700”. Głównie była przeznaczona na rynek polski, zastosowano w niej silnik z Fiata 126p BIS. 31KM (30KM w wersji z gaźnikiem) pozwalało rozpędzić małego Fiata w 28 sekund do 100 km/h (30s), a prędkość maksymalna deklarowana przez producenta wynosiła 127 km/h. Kolejną wersją była mocniejsza jednostka o pojemności 903 cm3 generująca około 40 KM. Dodatkowa moc pozwoliła „sprint” do setki skrócić o 10 sekund względem wersji podstawowej, a prędkość maksymalna wzrosła do 140 km/h. Najbardziej wyróżniającą się wersją była wersja „Sporting” z silnikiem o pojemności 1,1 l. Jednostka o mocy 54 KM w połączeniu z niską masą auta pozwalała stosunkowo dynamiczną jazdę. Wersje „Sporting” wyróżniały dodatkowo żywsze kolory, 13-calowe felgi ze stopów lekkich, sportowe fotele oraz wersja ta posiadała obrotomierz. Dziś wersja ta cieszy się popularnością wśród osób zaczynających swoją przygodę w rajdach samochodowych. Powstała również wersja „Abarth” na podstawie „Sporting”. Różnica tu jednak polegała tylko na zmianach stylistycznych, a silnik pozostał ten sam.
Fiat Cinquecento – wersja elektryczna
Jedną z najciekawszych wersji była ta produkowana w latach 1992- 1996 o nazwie „Elettra”. Samochód był napędzany silnikiem elektrycznym prądu stałego. Moc maksymalna wynosiła zaledwie 12,5 KM. Maksymalny zasięg samochodu w zależności od wersji wynosił 100 km (baterie ołowiane – żywotność 600 cyklu ładowania) oraz 150 km (baterie niklowo-kadmowe – żywotność 1800 cykli ładowania). Powstało ponad 100 egzemplarzy elektrycznych Cinquecento.
Zobacz także Auto z historią – Zastava 1100p – „Ruda Zośka”
