Citroen 2CV – auto stulecia według Francuzów
Francuzi od zawsze słynęli z produkcji dość awangardowych aut, które na tle konkurencji wyróżniały się albo ciekawymi rozwiązaniami technicznymi albo nietypową stylistyką. W ten nurt idealnie wpisuje się Citroen 2CV. Popularna kaczka to auto wyjątkowe w wielu aspektach. Na uwagę zasługuje chociażby sam okres produkcji, który był bardzo długi. Pojazd ten produkowany był przez niemal 41 lat od roku 1941 do roku 1990. W tym czasie z taśm montażowych zjechało dokładnie 3 868 632 sztuk tego modelu. Na czym polegał fenomen 2CV? Przede wszystkim na jego prostocie. Auto było wręcz maksymalnie uproszczone, a to wszystko po to by obniżyć jego cenę bazową.
Citroen 2CV to auto klasy popularnej o ile można tak je nazwać. Z założenia pojazd tego typu miał być jak najbardziej prosty konstrukcyjnie. Głównym wyznacznikiem miała być jak najniższa cena. To z kolei przekładało się także na bardzo niskie koszty utrzymania. Należy to uznać za dużą zaletę, ponieważ niskie koszty koszty eksploatacji sprawiały, że auto było bardzo popularne na rynku. Bardzo duże zainteresowanie wśród klientów to z kolei duże zyski dla producenta. Ten plan udało się osiągnąć. Pomimo, że kierowca i pasażerowie nie mieli co liczyć na bogate wyposażenie, to i tak Citroen 2CV stał się wręcz autem kultowym.
Citroen 2CV – tak to się wszystko zaczęło
Początków Citroena 2CV należy upatrywać w 1936 roku. To wszystko za sprawą generalnego dyrektora firmy czyli Pierre’a Boulanger’a. To on był pierwszą osobą, która postawiła przed konstruktorami zadanie \budowania prostego i popularnego samochodu dla ludu. Auto miało być ekonomiczne, tanie i jednocześnie zapewniać komfort podróżowania dla kierowcy i pasażerów. Miało być to auto czteroosobowe. W 1938 roku zakończyły się prace konstrukcyjne, a pierwszych 250 prototypów powstało do maja 1939 roku. Wybuch II Wojny Światowej pokrzyżował plany produkcyjne. Cały okres okupacji przetrwał zaledwie jeden prototyp. Pomimo trudnych czasów konstruktorzy cały czas udoskonalali projekt gdyż zdawali sobie sprawę z tego, że po wojnie będzie duże zapotrzebowanie na prosty i tani samochód dla ludu.
Sam prototyp z 1939 roku już we wstępnej fazie miał koncepcję konstrukcyjną seryjnego modelu. Zarówno prototyp jak i wersja produkcyjna miały wiele cech wspólnych. Można to było zauważyć patrząc przede wszystkim na nadwozie. Bardzo zbliżone były między innymi bryła nadwozia oraz linia okien. Poza stylistyką wersję produkcyjną z prototypem łączyło znacznie więcej. Pod maską znalazł się silnik typu boxer, który jednak w prototypie był chodzony cieczą, a w wersjach produkcyjnych powietrzem. Ciekawostką była moc jednostki napędowej, która wynosiła zaledwie 8 koni mechanicznych. Prototyp nie posiadał rozrusznika, a jedynie korbę rozruchową.
Citroen 2CV – lata powojenne
Dopiero po zakończeniu II Wojny Światowej historia Citroena 2CV rozpoczęła się na dobre. Oficjalną premierę auto miało 6 października 1948 roku na Salonie Motoryzacyjnym w Paryżu. OD razu wzbudziło sensację, ponieważ otrzymało miano najbrzydszego samochodu świata, choć wielu fanów małego Citroena się z tym nie zgadza. W porównaniu do wersji przedwojennej, prototypowej różnić i tak było sporo Przede wszystkim całą konstrukcję unowocześniono i wyposażono w tak oczywiste rzeczy jak na przykład rozrusznik. Auto zyskało także kierunkowskazy, które przed wojną nie były obowiązkowe. Silnik dysonował mocą 9 koni mechanicznych, a jednostka typu boxer ostatecznie była chłodzona powietrzem.
Elementem konstrukcyjnym kojarzonym do dzisiaj z Citroenem 2CV jest zawieszenie, które zyskało wręcz status kultowego. Było to zawieszenie sprzężone. Podstawą są pojedyncze wahacze wzdłużne na których zawieszone są koła. Ciekawostką jest element sprzęgający. Są to zespoły poziomych sprężyn w obudowie cylindrycznej umieszczone po każdej stronie pojazdu. Rozwiązanie te choć nietypowe spisywało się bardzo dobrze na dziurach i nierównościach. Dzięki takiej konstrukcji auto nie wychyla się nadmiernie względem przedniej osi pojazdu. Konstruktor zdecydował się zastosować przy każdym kole amortyzatory bezwładnościowe. Ostatecznie rozwiązania te sprawiły, że auto było nad wyraz komfortowe, stworzone wręcz do jazdy po dużych nierównościach.
Citroen 2CV – kilka słów o wyposażeniu i właściwościach jezdnych
Kompaktowy Citroen z założenia miał być autem popularnym, a co za tym idzie jego cena musiała być przystępna. Założenie te udało się osiągnąć oszczędzając na wielu elementach, w tym na wyposażeniu. Najuboższe wersje pochodzą z początków produkcji. Wówczas auto było wyposażone w dosłownie kilka przełączników oraz amperomierz. Wnętrze było wręcz ascetyczne. Dotyczyło to przede wszystkim wykończenia. W początkowej fazie produkcji auto było pozbawione jakichkolwiek obić tapicerskich. Fotele na kształt ławek były wykonane na bazie stelażu z rurek. Na to nałożono materiał, który był podtrzymywany specjalnymi paskami. O regulacji kolumny kierowniczej czy innych udogodnieniach potencjalny użytkownik musiał zapomnieć. Auto miało być przede wszystkim proste i tanie.
Silniki w Citroenie 2CV nigdy nie grzeszyły dynamiką. Wynikało to przede wszystkim z ich niewielkiej mocy. W takiej sytuacji o dynamice możemy raczej zapomnieć. Prędkość maksymalna byłą stosunkowo niska, a sam samochód rozpędzał się bardzo wolno. Szczególnie w porównaniu do innych aut oferowanych wówczas na rynku. Jednak owe jednostki napędowe miały też swoje zalety. Niewysilona jednostka napędowa gwarantowała bezawaryjność. Kompaktowy Citroen słynął z ego, że potrafił przejechać wiele kilometrów bez jakiejkolwiek naprawy. Na uwagę zasługują w miarę dobre właściwości jezdne oraz bardzo skuteczne hamulce. Auto było wręcz stworzone do pokonywania górskich, krętych tras.
Citroen 2CV – kolejne lata, kolejne zmiany
Konstruktorzy nie spoczęli na laurach i unowocześniali konstrukcję. Istotny był w tej kwestii rok 1954 kiedy to zwiększono pojemność skokową silnika, a moc wzrosłą z 9 do 12 koni mechanicznych. W owym czasie zmodernizowano także przód oraz tył nadwozia. Z tyłu płócienną ścianę zastąpiono blaszaną klapą bagażnika, zaś z przodu na masce pojawiły się nowe przetłoczenia. W kolejnych latach sukcesywnie zwiększano moc silnika do 18 koni mechanicznych. Przełomowy okazał się także rok 1967. Wprowadzono wtedy do sprzedaży drugą wersję, która byłą wyposażona w silnik o pojemności 602 centymetrów sześciennych. Standardowa odmiana miała silnik o pojemności 425 centymetrów sześciennych.
Z biegiem lat poziom popularności Citroena 2CV sukcesywnie wzrastał. Dotyczyło to wszystkich wersji nadwoziowych, a było ich kilka. Warto w tym miejscu wspomnieć o kilku wersjach specjalnych. W 1958 światło dzienne ujrzała wersja nazwana jako Sahara. Odmiana ta była wyposażona w dwa silniki. Jeden z nich umiejscowiony był z przodu pojazdu, a drugi w bagażniku. W 1968 światło dzienne ujrzała wersja z plastikowym nadwoziem. Było to nadwozie typu cabriolet. NA bazie kompaktowego CV powstała take furgonetka. miało to miejsce w 1978 roku. Auto było produkowane nieprzerwanie do roku 1990. W tym czasie z taśm produkcyjnych zjechało 3 868 634 sztuk tego modelu. Bez wątpienia można to uznać za bardzo dobry wynik i sukces marketingowy francuskiego producenta.
