Litość i dyskryminacja – to jedne z głównych stereotypowych postaw wobec osób niepełnosprawnych. Zachowania, które przejawia się wobec tej grupy, nie są jednak nietypowe dla nich samych, głównie ze względu na przyzwyczajenie do takich sytuacji. Choć i niektóre nadal potrafią zaskoczyć. Ich przyczyna to przede wszystkim brak wiedzy wynikający z funkcjonujących powszechnie uprzedzeń.
Zachowania wobec osób niepełnosprawnych – nadopiekuńczość
Osoby niepełnosprawne chcą być kochane, szanowane, ale przede wszystkim normalnie traktowane. Zachowania przejawiające postawy nadopiekuńcze wywodzą się z przekonania, że osoby niepełnosprawne stale należy traktować jak dzieci. Stąd np. odruch, by osobie niewidomej pomóc zapiąć kurtkę lub poruszającym się na wózku inwalidzkim wszystko podawać do ręki bez pytania o taką konieczność. Ponadto rodziców osób niepełnosprawnych często traktuje się jako pełnomocników, którzy mają się wypowiadać w imieniu swojego dziecka. Przykład? Sprzedawca konsultujący wybór ubrania z rodzicem, a nie z dorosłą osobą, która ma je nosić. Częstym zjawiskiem w stosunku do pełnoletnich niepełnosprawnych jest także zwracanie się po imieniu nawet w oficjalnych urzędach.
Zachowania wobec osób niepełnosprawnych – wykorzystywanie
Po pierwsze – materialne. Z powodu różnych ograniczeń na rynku pracy w wielu środowiskach osoby z niepełnosprawnością stają się obiektem oszustw finansowych. Pracodawcy za ich pośrednictwem za próbują poprzez litość wyłudzić od nich pieniądze. Niepełnosprawni względem pozyskiwania dodatkowych środków są również często wykorzystywani przez swoich bliskich. Jeszcze inna kwestia to używanie np. urządzeń wspomagających do własnego użytku. Przykładowo osoba poruszająca się na wózku inwalidzkim nie będzie zadowolona, kiedy bez pytania zawieszona zostanie torebka na poręczy.
Zachowania wobec osób niepełnosprawnych – ciekawość
To prawdopodobnie zachowania najbardziej irytujące osoby niepełnosprawne. Natrętne spojrzenia, komentarze i pytania ze strony dzieci typu: „mamo, a dlaczego ta Pani tak wygląda?”. I o ile trudno nie zrozumieć dziecka, którego zawsze będzie ciekawić inność, o tyle od osób dorosłych można już wymagać bardziej dojrzałej postawy. Niestety, w tym wypadku nie dość, że nie wywierają wpływu na swoje dzieci, to często wtórują im w natrętnych spojrzeniach.
Zachowania wobec osób niepełnosprawnych – litość
Tu zachowania motywowane są postrzeganiem osób niepełnosprawnych jako ludzi biednych i ubogich. Tymczasem często zapomina się o tym, jak niepełnosprawni doskonale radzą sobie m.in. w pracy. W przypadku litości tendencja widoczna jest wyraźnie u osób starszych, którzy nie są świadomi obecnych standardów poziomu życia osób niepełnosprawnych. Krótko mówiąc, jak w każdym przypadku, należy najpierw poznać człowieka, by móc realnie ocenić sytuacje.
Zachowania wobec niepełnosprawnych – zakłopotanie
Osoby niepełnosprawne często w mniejszym lub większym stopniu próbuje się wykluczyć z życia społecznego. Taka izolacja na siłę ponownie bierze się z niewiedzy, jak zachować się w obecności osoby z niepełnosprawnością. Tymczasem w wielu sytuacjach wystarczy zapytać wprost. Ponadto śmiało, grzecznie można poprosić o powtórzenie zdania osobę, która w wyniku niepełnosprawności ma problem z wymową. Z pełnoletnią osobą niepełnosprawną można również porozmawiać na każdy temat – nawet ten najbardziej intymny.
Czytaj także: https://bezpiecznapodroz.org/2020/11/26/gwiazdy-ktore-wspieraja-osoby-niepelnosprawne/
