Dzień Świętego Patryka to irlandzkie święto, które dobrze znane jest również w Polsce. Czy oprócz koniczyny i Leprechauna znacie jeszcze inne jego elementy? Oto one!
Dzień Świętego Patryka – prastare tradycje
Koniczyna, którą Celtowie zwali seamroy, była uważana przez dawnych mieszkańców dzisiejszej Irlandii za świętą roślinę. Symbolizowała odrodzenie się wiosny. W XVII wieku stała się również symbolem rodzącej się tożsamości narodowej Irlandczyków. W miarę postępującej dominacji Anglików, a także zakazom używania języka irlandzkiego i praktykowania katolicyzmu, wielu Irlandczyków nosiło koniczynę jako oznakę dumy i protestu przeciwko brytyjskiemu prawu. A czy wiedzieliście, że to nie łączony z koniczyną kolor zielony był przypisywany św. Patrykowi, lecz niebieski? Nieodłącznym elementem Dnia św. Patryka jest również tradycyjna irlandzka muzyka. Była ona dla starożytnych Celtów bardzo ważną częścią życia. Wszystkie zwyczaje, tradycje i legendy przekazywali sobie oni ustnie w opowieściach i pieśniach. Nabierały jeszcze większego znaczenia w niezwykle trudnych czasach angielskiej dominacji, kiedy język irlandzki, a z czasem także uprawianie muzyki, były zakazane.
Symbole znane i mniej znane
Czy wiedzieliście, że jednym z symboli wiążącymi się ze świętem patrona Irlandii jest wąż? Legenda głosi, że podczas swojej misji w Irlandii św. Patryk stanął na pewnym wzgórzu i przy pomocy drewnianej laski wygnał wszystkie węże z Zielonej Wyspy. Warto dodać, że w rzeczywistości Irlandii nigdy nie zamieszkiwał żaden gatunek węża. Wygnanie węży stanowiło metaforę wyplenienia pogaństwa oraz triumfu chrześcijaństwa w Irlandii. W ciągu 200 lat od przybycia św. Patryka cała Irlandia była schrystianizowana. Innym, mniej znanym, kulinarnym symbolem Dnia św. Patryka jest peklowana wołowina. Nie jest to rdzennie irlandzka tradycja. Zwyczaj przyrządzania i spożywania wołowiny razem z kapustą zaczęli kultywować dopiero w Stanach Zjednoczonych irlandzcy imigranci. Co prawda kapusta przez wiele lat stanowiła typowe pożywienie Irlandczyków, zwyczaj jedzenia jej w nowej „tradycyjnej” potrawie pojawił się stosunkowo niedawno.
Jednym z najpopularniejszych symboli Dnia św. Patryka, który z pewnością kojarzą również Polacy, jest skrzat Leprechaun. Po irlandzku tę znaną folklorystyczną postać zwie się lobaircin, co oznacza „małego towarzysza”. Wiara w leprechauny wywodzi się prawdopodobnie z tradycji celtyckiej. Mitologia Celtów obfitowała w różnego rodzaju rusałki i niewielkich ludzików obydwu płci, którzy dysponowali magicznymi mocami. Za pomocą swoich zdolności istoty te mogły wyrządzać ludziom zarówno dobro, jak i zło. W celtyckich baśniach i legendach leprechauni byli nieco zdziwaczałymi duszkami odpowiedzialnymi za naprawianie butów innych rusałek. Słowo leprechaun znaczy zresztą dosłownie „szewc”. Leprechauni nie byli bardzo ważnymi postaciami w celtyckim folklorze, znane jednak były ich skłonności do psot, do których uciekali się w obronie swojego drogocennego skarbu. Leprechauni mają swoje odrębne święto 13 maja. Ubierając się w charakterystyczne kostiumy, wspomina się ich też w Dzień św. Patryka,.
Słuchaj Radia Bezpieczna Podróż
Źródło: History.com
