Po ubiegłotygodniowej historii związanej z Warszawą i motocyklami, dziś mam kolejną historię która pokazuje że Musztarda Oppman i warszawskie Legendy mogą mieć ze sobą coś wspólnego.
Rodzina Oppmanów pochodziła z Turyngii i przybyła na ziemie polskie za czasów Augusta II. Do Polski Oppmanowie przybyli w 1708 r.
Dziadek poety, Jan Franciszek Adolf Oppman Urodzony dnia 23 III 1805 w Płocku (zmarł dnia 10 XII 1876). Ożenił się z Wilhelminą Christianą Hartmann, był uczestnikiem powstania listopadowego, a następnie nauczycielem i kierownikiem szkoły ewangelickiej w Warszawie. Matka i babka były Polkami.
Ojciec, Artur Emil Oppman urodził się 21 sierpnia 1842 r. ( zm. 1907) w Warszawie. walczył w powstaniu styczniowym. żona Florentyna z Korwin-Sierosławskich urodziła mu dwóch synów. Wacław (1869–1933) odziedziczył fabrykę ojca o czym za chwilę, zaś Artur Franciszek został poetą, piszącym pod pseudonimem Or-Ot.
W 1880 r. Artur Emil Oppman odkupił i prowadził wytwórnię musztardy na podwórzu kamienicy Salomona Bernsteina przy ul. Leszno 4. Po pięciu latach firma przyjęła nazwę – Pierwsza Warszawska Fabryka Musztardy Arthur et Co.w innych wersjach ( Parowa Fabryka Musztardy; Marynat i Konserwów „Arthur et Co.” Lub Fabryka Musztardy „Artur” ) Wkrótce zaczęła odnosić pierwsze sukcesy międzynarodowe. Jeden z produktów firmy otrzymał nawet Grand Prix na paryskiej Wystawie Higieny w 1906 roku.
Jednym z wyrobów był opublikowany przez Oppmana przepis na (Musztardę z gorczycy holenderskiej) ta znakomita receptura na musztardę z gorczycy holenderskiej wygląga następująco: „pół funta gorczycy sparzyć kwaterką octu, wsypać dwie łyżki miałkiego cukru, wlać łyżkę karmelu i gotować, ciągle mieszając, następnie przelać wszystko do miski i mieszać aż do ostudzenia, dodawszy przy końcu dwie łyżki przedniej oliwy”.
Po ojcu firmę przejął nieżonaty brat Artura, Wacław Oppman. Po jego bezpotomnej śmierci fabryka dotrwała do ok. 1938 r. w rękach rodziny.
Musztarda Oppman i warszawskie Legendy – Artur Oppman Or-Ot
Artur Franciszek Michał Oppman urodził się w Warszawie 14 sierpnia 1867 roku i praktycznie przez całe swoje życie był związany z Warszawą , z wyłączeniem dwóch lat nieukończonych studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1890–1892 studiował filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Interesował się szczególnie językiem i literaturą XVI w. Po zawarciu małżeństwa z Władysławą Trynkiewiczówną przerwał studia i wrócił do Warszawy. Pierwsze próby pisarskie podjął jeszcze w czasach szkolnych, będąc uczniem Szkoły Handlowej im. Leopolda Kronenberga. Wówczas powstał pseudonim literacki poety. Podczas składania do druku pierwszego wiersza młodego Artura Oppmana, zecer odczytał jako Or-Ot niewyraźny skrócony podpis autora (Ar-Op). Swoje utwory poeta publikował m.in. w „Kurierze Warszawskim”, „Wędrowcu”, (którego był redaktorem w latach 1901-1905) i „Tygodniku Ilustrowanym”.
Artur Oppman pisał w sposób tradycjonalistyczny, świadomie ograniczając zakres podejmowanych w swej poezji tematów. Wykorzystanie i kontynuacja znanych sobie od najwcześniejszych lat tradycji mieszczańskich i wojskowych odpowiadały potrzebom szerokich kręgów społeczeństwa polskiego, żywo zainteresowanego, nie tylko w okresach zaostrzenia cenzury rosyjskiej, poezją patriotyczną. Dzięki swemu umiłowaniu do dziejów Warszawy, jej zabytków, legend i opowieści, poeta cieszył się popularnością wśród dużej liczby czytelników z różnych kręgów. Ponieważ przez wiele lat mieszkał na Starym Mieście. Spacerując ulicami Starówki, poznawał życie mieszkańców, ich zwyczaje i warszawskie legendy, co zaowocowało wierszami o tej tematyce . Napisał wtedy również wiele utworów dla dzieci.
Były to między innymi – Legendy warszawskie:
- Syrena
- Kościół Marii Panny
- Bazyliszek
- Chrystus cudowny u Fary
- Zbójcy
- Złota kaczka
Zarówno wiersze patriotyczne sławiące oręż polski jak i utwory o przeszłości Warszawy łączyło podjęcie i autorskie. Twórcze ujęcie tradycji gawędy romantycznej i romantycznej historiografii oraz etnografii. Złączonych poza środkami poetyckimi i formami literackimi, poczuciem misji strzeżenia pamiątek polskości i ducha narodowego, będących wartościami będący celem samym w sobie, a przy tym integrującymi i wychowującymi.
Artur Oppman wielki warszawiak i patriota
W domu Oppmanów przy ul. Kanonii 8 przyjmowano największych twórców Warszawy z tego okresu takich jak Bolesław Prus, Stefan Żeromski, Władysław Reymont, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Bolesław Leśmian, Wojciech Kossak, Jan Lechoń.
Był członkiem Straży Piśmiennictwa Polskiego, troszczącej się o rozwój kultury i nieskazitelność polszczyzny, a także członkiem honorowym Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich. Podczas wojny polsko-bolszewickiej w 1920 r. poeta zaciągnął się na ochotnika do wojska. Minister Spraw Wojskowych, generał Kazimierz Sosnkowski, nie widząc Oppmana w szeregach regularnego wojska, skierował go do służby w dziale oświatowym. Następnie Oppman został mianowany naczelnym redaktorem pisma „Żołnierz Polski”. Powstało wówczas wiele wierszy patriotycznych i żołnierskich autorstwa Artura Oppmana.
Po zakończeniu wojny poeta przez kilka kolejnych lat Oppman pozostał związany z wojskiem. Pełnił służbę w dziale naukowo-oświatowym, m.in. w Wojskowym Instytucie Naukowo-Wydawniczym. Z dniem 31 stycznia 1925 r. został przeniesiony w stan spoczynku w stopniu podpułkownika. Jego patriotyczne wiersze były niezwykle popularne. Deklamowano je na akademiach szkolnych i uroczystościach.
Artur Oppman i związki z Żoliborzem
Jako żołnierz i pułkownik zyskał możliwość zamieszkania na Żoliborzu Oficerskim. Pod koniec życia przeniósł się do willi w Alei Wojska Polskiego która istnieje do dziś, niestety od dawna nie jest związana z rodziną Oppmanów.
Artur Oppman zmarł 4 listopada 1931 r. w Warszawie. Nad jego grobem Jan Lorentowicz powiedział: Odszedł w zaświaty poeta, który w ciągu czterdziestu kilku lat swego życia twórczego miał jedną tylko namiętność: bezgraniczne ukochanie Ojczyzny. Został pochowany w Alei Zasłużonych na Powązkach.
Artur Oppman został upamiętniony poprzez nadanie jego imieniem ulicy Or-Ota na Warszawskim Żoliborzu, niedaleko jego ostatniego miejsca zamieszkania, po drugiej stronie Placu Inwalidów. Miało to miejsce w dniu 24 listopada 1961.
Bez wątpienia Artur Oppman ma do dziś ogromny wpływ na kolejne młode pokolenia i ich patriotyczne wychowanie.
Zainteresował cię temat o Warszawie szukaj kolejnych Musztarda Schweitzer warszawa i motocykle
Słuchaj także Radia Bezpieczna Podróż
Legend Warszawskich Artura Oppmana można posłuchać m.in w formie audiobook i słuchowisk ZŁOTA KACZKA – legendy warszawskie
