To już 42 rocznica Porozumień Sierpniowych, z tej okazji chcemy przypomnieć parę faktów które przyczyniły się do naszej wolności. Z perspektywy czasu wiele faktów oglądanych w innym świetle rodzi czasem zaskakujące wnioski. O ile Jaruzelski i Kiszczak faktycznie byli podporządkowani Moskwie o tyle niektórzy przywódcy Sierpnia byli podporządkowani tym pierwszym. Nie chodzi o to by wymieniać ich nazwiska bo nie chodzi o ich sądzenie, nie my jesteśmy od tego. Fakty są takie że jest prawdziwa demokracja skoro Miller i Cimoszewicz obecnie są europosłami.
42 Rocznica Porozumień Sierpniowych czyli o co chodzi?
Chodzi nam o upamiętnienie zrywu społecznego od którego rozpadł się Związek Radziecki czyli najbardziej zbrodniczy system w dziejach ludzkości. Ten twór komunistyczny przyczynił się do śmierci dziesiątek milionów istnień ludzkich z czego co najmniej 30mln to ich obywatele. 45 lat ciemiężenia narodów Europy Wschodniej skutkowało powstaniem Solidarności która nie tyle była związkiem zawodowym co ruchem społecznym.
Młodsi czytelnicy powinni wiedzieć, że w PRL-u wolne związki zawodowe były nie dozwolone. Dlaczego? Ponieważ rząd czerpał zyski z ciężkiej pracy obywateli, głównie robotników. Warunki pracy w fabrykach, kopalniach czy zwykłych zakładach pracy urągały bezpieczeństwu. To właśnie w tamtym okresie powstało najwięcej kalectwa nabytego w miejscu pracy.
42 Rocznica Porozumień Sierpniowych – koszty życia
Miejsca pracy były niedofinansowane a efektywność zarządzania bardzo niska ponieważ wszystkim rządzili upartyjnieni politycy a nie menedżerowie. Wszystkie zyski były przeznaczane na utrzymanie służb mundurowych które miały gwarantować „spokój społeczny”. Praca była nisko wynagradzana, niekiedy nie starczało na opłaty mieszkaniowe i jedzenie. kiedy więc rząd PZPR po raz kolejny podniósł ceny żywności społeczeństwo nie wytrzymało. Nie wyszło na ulicę, pomni tragedii spacyfikowanych demonstracji 1970 i 1976 roku postanowiono zrobić to inaczej. To był początek strajków, które szybko stały się powszechne w całej Polsce. Skala protestów zaczęła przerastać co zmusiło ówczesną władzę do rozmów z robotnikami. Niestety rozmowy zakończyły się fiaskiem a Solidarność w sposób niezauważalny stała się potęgą, którą nie można było zlekceważyć. Stała się największą organizacją w Europie (10mln członków) chroniącą robotników.
42 Rocznica Porozumień Sierpniowych – daty
Porozumienia Sierpniowe tak na prawdę zakończyły się we wrześniu ale oficjalna data to 30 sierpnia 1980 roku kiedy to pierwszy pakiet uzgodnień podpisał Marian Jurczyk jako przedstawiciel Związku zaś ze strony PZPR Kazimierz Barcikowski. Kolejne porozumienia nastąpiły w Gdańsku 31 sierpnia podpisane przez Lecha Wałęsę słynnym długopisem z wizerunkiem Matki Boskiej zaś ze strony rządu przez Mieczysława Jagielskiego. Kolejne Porozumienia Sierpniowe były podpisywane już we wrześniu.
3 września 1980 roku w Jastrzębiu-Zdroju Porozumienie podpisali Jarosław Sienkiewicz z ramienia Solidarności, ze strony PZPR Aleksander Kopcia. Ostatnie Porozumienia podpisano 11 września w Hucie Katowice przez Zbigniewa Kupisiewicza oraz Franciszka Kaima. Władza ludowa Jak można się domyślać władza ludowa nie miała zamiaru wywiązywać się z żadnych porozumień . Już w pierwszym punkcie Porozumień szczecińskich jak i gdańskich stwierdzano, że działalność związków zawodowych nie spełniła nadziei i oczekiwań pracowników, dlatego uznaje się za celowe powołanie nowych, samorządnych związków zawodowych, które byłyby autentycznym reprezentantem klasy pracującej. Na podstawie tego punktu dopuszczono do zarejestrowania NSZZ „Solidarność”.
42 Rocznica Porozumień Sierpniowych – świadkowie dziejów
Zarejestrowanie NSZZ Solidarność nastąpiło dopiero 10 listopada 1980 r przez Sąd Wojewódzki w Warszawie. Od 2014 roku Patronem Solidarności jest błogosławiony ksiądz Jerzy Popiełuszko. Jak wiemy z historii 13 grudnia 1981r. wprowadzono na terenie całej Polski stan wojenny, który trwał do 22 lipca 1983 roku. Aby urealnić naszą krótką relację z tamtych czasów zapraszamy do relacji świadków tamtych lat. Jest to materiał który powstał w 40 rocznicę zamknięcia obozu internowania kobiet w Gołdapii, który odbył się w lipcu tego roku. W okresie od stycznia do lipca 1982r. internowano ok. 392 kobiet w tym aż 116 z terenu Dolnego Śląska.
Dziś proponujemy Wam optymistyczny materiał o upamiętnieniu Solidarności przez organizację rajdu rowerowego od podnóża Giewontu po Krzyże pod bramą Stoczni Gdańskiej. Organizatorem rajdu jest P. Leszek Brzeski nauczyciel z Płocka, kolejny materiał to rozmowa z Ewą Tomaszewską, legendą Solidarności, bardzo mocną i czynną uczestniczką powstania związku solidarnościowego.
Dzięki Ewie mamy relację z tzw. pierwszej ręki. W wywiadzie dowiecie się jak wyglądało internowanie w obozie w Gołdapii po aresztowanie i osadzenie w zakładzie karnym za działania wrogie ludowej ojczyźnie. Kuriozalny jest fakt że niektórzy z przedstawicieli tamtej ludowej ojczyzny są teraz europosłami jako piewcy demokracji. Jak by to powiedział mój dziadek Łaska Pańska na pstrym koniu jeździ!!!
42 Rocznica Porozumień Sierpniowych – Leszek Brzeski o rajdzie
