Pierwsza była Stalowa Wola z samochodem STAL 158 typ (SA-1) która nie dała rady, po nim kolejna próba tym razem w Lublinie i elektryczny samochód dostawczy FSC A32E. Pomimo tych porażek Polska Ludowa nie przerwała prac nad pojazdami elektrycznymi. Aut osobowych było więcej i też z nich nic nie wyszło, No może z wyjątkiem Melexa.
Rok 1952 wiąże się z powstaniem w Lublinie na Tatarach państwowej Fabryki Samochodów Ciężarowych (FSC). Pierwsze produkowane samochody to Lublin 51. Była to kopia radzieckiego Gaz 51 którego technologię sprowadzono z ZSRR i wzbogaconą o lubelskie logo. Swoje pomysły fabryka zaczęła realizować w dalszej części lat 50. XX wieku. Furorę na rynku zrobił samochód dostawczy marki FSC Żuk, który stał się symbolem epoki komunistycznej.
Gdy Żuk i Nysa w końcu lat sześćdziesiątych były już przestarzałe, powstał więc w FSC prototyp z serii 30/40. FSC Żuk 30/40 (1968) była to seria nowoczesnych jak się wydawało prototypów samochodów dostawczych wzorowanych na Peugeocie. Wzmocniony i unowocześniony silnik S-21, eksperymenty z przednim napędem i wiele wersji to próba która się nie powiodła. Do 1973 roku zmontowano około 50 sztuk prototypów. Biuro Konstrukcyjne Przemysłu Motoryzacyjnego (BKPMot) ze względu na konieczność poniesienia dużych nakładów na rozwój i uruchomienie produkcji program serii 30/40 anulowało w 1973 roku. Władza uznała że nas na to nie stać i należy projekt schować do szafy.
Żuk A40 prototyp jedna z wersji – Elektryczny samochód dostawczy FSC A32E 
lublin serii 3 następca zuka-02 gdyby wszystko poszło dobrze to Elektryczny samochód dostawczy FSC A32E tak mógł wyglądać
Elektryczny samochód dostawczy FSC A32E i znowu nie wyszło
Po śmierci, FSC Żuk 30/40 został bazą do powstania elektrycznego samochodu dostawczego FSC A32E. Wykorzystano pewne elementy i powstał elektryczny samochód dostawczy FSC A32E. Miało to jednak miejsce dopiero po kilku latach.
Prace rozpoczęto w roku 1976 po zastosowaniu silnika elektrycznego o mocy 22 kW (30 KM) który miał zapewnić zasięg rzędu 60 kilometrów. Problem tkwił w dużej masie akumulatorów, wynoszącej 1,2 tony, oraz bardzo niska ładowność wynosząca około 500 kg, a więc mniej niż w przypadku samochodu ze Stalowej Woli STAL 158 typ (SA-1) który mógł zabrać 800 kg. Zasięg maksymalny oceniono na 60 km co również nie przebijało samochodu STAL 158.
FSC A32E został opracowany przez Przemysłowy Instytut Motoryzacji (PIMOT) i Instytut Elektrotechniki (IEL). Samochody zabudowane zostały przez FSC (Fabrykę Samochodów Ciężarowych). Podstawa, w tym przypadku prototyp z serii 30/40, opracowano w 1968 roku jako następcę Żuka i Nysy. Drugie życie i tworzenie pojazdu po takim czasie nie bardzo miało sens, nawet jak na samochód elektryczny. Osiem lat to wieczność nie tylko w motoryzacji. Istotną przyczyną wyeliminowania z planów produkcyjnych opracowanych w Lublinie lekkich samochodów ciężarowo-dostawczych były zamierzenia licencyjne, które spowodowały zawieszenie koncepcyjnych prac konstrukcyjnych w dalszych latach. A później był tylko kryzys, koniec epoki Gierka i drugiej Japonii.
Stal 258 WA-1 zwycięzca na polski pojazd elektryczny epoki socjalizmu 
STAL 158 typ (SA-1) polski krok w stronę elektromobilności 
Wózek Stal 258 WA-1
Najlepszy okazał się wózek Stal 258 WA-2
Przy okazji prac nad Stal 158 typ (SA-1) opracowano wózek akumulatorowy Stal 258 WA-2. Przeznaczono go do przewożenia towarów o ciężarze do 2000 kg. Wykorzystywany w fabrykach, poczcie i wszędzie tam gdzie wymagała tego potrzeba. Był niezastąpiony, a wyposażenie w hak pozwalało pociągnąć doczepione do niego specjalne przyczepy i tworzyć pociągi drogowe. Posiadał koła pneumatyczne, co umożliwiało jazdę po nierównościach. Była to chyba jak na razie najbardziej udana polska przygoda z pojazdami elektrycznymi. Pojazdy tego typu prawdopodobnie można do dziś spotkać w niektórych zakładach.
PZL Mielec wchodzi na rynek z Melexem
Rok 1971 roku w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego PZL Mielec daje początek produkcji wózków akumulatorowych. Pojazd oferowany pod nazwą Melex zdobył popularność i trafił na wiele rynków eksportowych. Na początku były produkowane w wersji trójkołowych wózków golfowych, w 1973 roku rozszerzono gamę wyrobów o czterokołowe wózki pasażerskie, bagażowe i golfowe. W 1973 roku mieleccy inżynierowie przedstawili prototyp miejskiego auta o długości 2,61 m – Elektro City Car. Do budowy zastosowano dużą liczbę elementów z Polskiego Fiata 126p. Najpopularniejszą wersją w Polsce został dwuosobowy pojazd towarowy z odkrytym nadwoziem. W kolejnych latach gama modeli była wzbogacana o różnego rodzaju zabudowy.
Z pewnością warto przeczytać STAL 158 typ (SA-1) polski krok w stronę elektromobilności
Polskie Prototypy Samochodów – Część 2
Polskie Prototypy Samochodów – Część 3
I na koniec jeżeli jesteś fanem motoryzacji i nie tylko, a zastanawiasz się co zrobić z wolnym czasem? Wybierz się na jedną z bez wątpienia godnych uwagi imprez umieszczonych w naszym kalendarzu Zlot Spotkanie Motoryzacja Piknik sezon 2023. Z pewnością mogą Cię też zainteresować inne tematy umieszczone na naszej stronie.
 dlaczego nie powstały, nie było się czego wstydzić. Czy jak zwykle poszło o pieniądze.){kind=link}