IFA W50 – ciężarówka, która była produkowana przez 25 lat…
IFA W50 to następczyni modelu S4000-1. Jej wygląd dużo bardziej odbiegał od poprzedniczki, wykazując się przy tym nowoczesnością i lepszym komfortem jazdy.
Pracę nad następcą modelu S4000-1 – IFA W50
Pod koniec 1959 roku w fabryce Ernst Grube Werdau rozpoczęto prace nad następcą ciężarówki – IFA S4000-1. 2 lata później po wielu próbach powstał pierwszy prototyp o nazwie W45. Prototyp tak na prawdę w dużej mierze odpowiadał seryjnej wersji W50. Przede wszystkim koncentrowano się na produkcji wielkoseryjnej i dlatego w roku 1962 podjęto decyzję o budowie fabryki. W czerwcu 1964 roku położono kamień węgielny pod tłocznię w Ludwigsfelde, a dokładnie 1 lipca 1965 roku miało miejsce w nowo wybudowanej fabryce VEB IFA uroczyste rozpoczęcie produkcji samochodu IFA W50.
Pierwszy egzemplarz W50 (od Werdau) zjechał 17 lipca 1965 roku. Do końca roku z taśmy produkcyjnej zjechało jeszcze 855 sztuk. IFA W50 produkowana była w wielu wersjach takich jak: skrzyniowa, wywrotka, nadwozie pod na przykład specjalistyczną zabudowę, dźwig, podwójna kabina, cysterna itp. Produkowano również wersje dla wojska, straży pożarnej czy służb policji. Pojazd występował w dwóch rodzajach napędu: tylnym i AWD, który dostał oznaczenie W50 LA. W ciężarówkach tych stosowano czterocylindrowy silnik wysokoprężny o pojemności 6,6 l i mocy maksymalnej 110 KM. 2 lata później zwiększono moc do 125 KM. Na potrzeby sektora rolniczego stworzono specjalną wersję W50 LA/Z wyposażoną w wał transmisyjny do napędu maszyn żniwnych.
Rok 1986 okazał się rekordowy, wyprodukowano wtedy 32 516 egzemplarzy. Model W50 produkowano łącznie w 60 wariantach i 240 wersjach wyposażenia. Eksport obejmował takie kraje jak: Czechosłowacja, Rumunia, Polska, Węgry, oraz Wietnam, Mozambik czy Irak. W latach 80-tych eksportem było objęte 70% produkcji.
Model L60
W latach 1972-1979 trwały prace we współpracy z Robur-Werke nad prototypem modelu L60, który charakteryzował się nową, kanciastą kabiną. Powody ekonomiczne oraz polityczne zdecydowały, że pojazd ten nie wszedł do produkcji seryjnej.
Jednak w 1987 roku pojawiła się zmodernizowana wersja L60 (od miasta Ludwigsfelde). Charakteryzowała się ona silnikiem sześciocylindrowym 9,2 l o mocy aż 180 KM z fabryki w Nordhausen. Model ten miał odchylaną kabinę do przodu, nowe osie, przeprojektowaną deską rozdzielczą oraz kosmetyczne zmiany w kabinie. Embargo handlowe oraz zakaz sprzedaży licencji spowodowały, że konstruktorzy musieli wstawić dwie skrzynie biegów dające łącznie osiem przełożeń plus wsteczny… . IFA L60 ze względu na bardziej skomplikowaną konstrukcję nie zdobyła uznania klientów w NRD.
Zjednoczenie RFN i NRD – koniec produkcji IFY W50
Rok 1990 okazał się nie tylko wielkim przełomem, ale również katastrofą dla zakładów w byłym NRD. Po zjednoczeniu RFN i NRD pojazdy z fabryki w Ludwigsfelde nie mogły w żaden sposób konkurować z nowoczesnymi konstrukcjami między innymi Mercedesem. Dodatkowo fabryka popadła w duże problemy finansowe i w sierpniu 1990 roku zakończono produkcję modelu L60. Z kolei w grudniu bieżącego roku zakończono produkcję modelu W50.
Wcześniej w wyniku współpracy z koncernem Daimler-Benz w dniu 3 maja tego samego roku stworzono prototyp IFA 1318. Pojazd ten tak na prawdę był bliźniaczą odmianą ciężarówki Mercedes-Benz LK, jednak do budowy wykorzystano podzespoły modelu L60. Jak się jednak okazało zjednoczenie Niemiec i ciężka sytuacja zakładów nie dały szansy na to by pojazd wszedł do produkcji seryjnej.
Podsumowując w fabryce Ludwigsfelde wyprodukowano 20 289 egzemplarzy IFY L60 oraz 571 789 egzemplarzy IFY W50. Łącznie wyprodukowano 592 078 sztuk modelu W50 i L60.
