Peugeot 3008 THP 165 KM

Możemy zauważyć, że na naszych drogach pojawia się coraz więcej samochodów SUV’ów. Stały się one popularne, a popyt ciągle wzrasta. Zapraszam do babskiej recenzji Peugeota 3008, nowego SUV’a, którego model 3008 w końcu uwolnił się z luki pomiędzy miniwanem, a crossoverem. W 2016 roku rozpoczęła się produkcja II generacji 3008. Stylistycznie auto zmieniło się nie do poznania. Nowy design francuskiej marki doskonale komponuje się z charakterem auta i nieco go także podkręca. Ma w sobie to coś, co powoduje, że momentalnie staje się obiektem zainteresowania. Jego projekt jest solidny, mocny, posiada ostre linie, mnóstwo akcentów stylistycznych, które tworzą wspólną całość. Peugeot 3008 THP z każdej strony jest ładny, co się nieczęsto zdarza.

Pod maską znajdziemy 1,2-litrowy silnik PureTech (130 KM), 1,6-litrową jednostkę THP (165 KM), oraz 1,6- i 2-litrowy diesel o mocy odpowiednio 120 oraz 150 lub 180 KM. Nasz egzemplarz testowy był wyposażony w silnik THP, 1,6 165 KM.

Najbardziej podoba mi się przód auta. Jest to sprawa agresywnie wyglądającej atrapy chłodnicy i niewielkich, skośnych reflektorów. Taki bandyta. Z boku auto zostało wyszczuplone „szerokimi progami” w kolorze nadkoli, co nadało mu ciekawej linii, od góry zostało podwyższone relingami. Czas na tył. Wydaje mi się, że ciężko zaprojektować tył auta, który nie będzie brzydki, a zarazem nudny. Peugeotowi to się udało. Światła tylne przypominają mi trochę pazury jakiegoś dużego kota, a ciemny pas pomiędzy szybą a resztą klapy bagażnika sprawia, że tyły 3008 nie są nudne. Całe auto na zewnątrz posiada szalone, ostre linie, które dodają całokształtowi niegrzecznego charakteru.

Peugeot 3008 THP – WNĘTRZE

Czas na wnętrze. Oczywiście jak i wygląd zewnętrzny, tak i wewnętrzny jest sprawą gustu. Mi się osobiście auto w środku bardzo podobało poza panelem pomiędzy pasażerem, a kierowcą. Całość ma bardzo futurystyczny wygląd, fani konserwatywnej motoryzacji nie znajdą dla siebie w nim zbyt wiele. Wnętrze jest minimalistyczne, dobrze rozplanowane. Do wykończenia użyto materiałów wysokiej jakości, nie ma efektu tanich plastików. Pasażerowie z tyłu na pewno nie będą narzekać na brak miejsca, pilot również.

Niestety kontrowersje zaczynają się przy miejscu kierowcy. Mi osobiście miejsca było dużo, ale jeżeli usiądzie za kierownicą mężczyzna z brzuszkiem, to będzie czuł się jak w klatce (widziałam). Po prawej ogranicza go ogromna „kolumna” do samej deski rozdzielczej, strasznie szeroka. Od przodu naciska człowieka strasznie mała jak na takie auto kierownica, która jest jednak bardzo blisko kierowcy z brzuszkiem nawet jak się odsuniemy. Do tego samochodu, aby nim kierować z przyjemnością, na pewno trzeba zostawić przyjaciela brzucha w domu.

No i przyszedł czas na futurystyczną „kolumnę” pomiędzy pasażerem, a kierowcą. Nie podobało mi się od razu, że jest ona tak szeroka. Otwory na kubki z kawą są pomiędzy łokciem, a drążkiem, gdzieś na wysokości nadgarstka. Miałam przyjemność jechać w trasie tym samochodem i było to bardzo niekomfortowe, pukać ręką i zaczepiać ciągle kubek z kawą. Ten panel jest tak szeroki, że znalazłoby się inne miejsce na te otwory na pewno. No i „pianinko”. Bardzo nowoczesny design przycisków w formie klawiszy na pianinie nie przypadł mi do gustu, ale jest to oczywiście kwestia osobista. Reszta przycisków, tych na kierownicy, jak i tych dotykowych w komputerze bardzo na plus.

Peugeot 3008 THP – WRAŻENIA Z JAZDY

Autem jeździłam, jako automat, można sobie również załączyć łopatki przy kierownicy. Jest to samochód bardzo wygodny w trasie, jeżeli chodzi o komfort siedzenia, wnętrze zostało poprawnie wyciszone i audio jest ok. W trybie sport auto zamienia się w tygrysa (nawiązanie do świateł z tyłu) i agresywnie reaguje na gaz – świetnie. W trybie normal jest to naprawdę bardzo przyzwoity miejski samochód, przyjemny w prowadzeniu.

Niestety mam uwagę do jazdy nim w trasie. Będąc na autostradzie odczuliśmy bardzo całą grupą, że nowy Peugeot 3008 jest wrażliwy na wiatr boczny, w pewnym momencie zaczęliśmy się bać. Dodatkowo przy złych warunkach pogodowych mogłoby być jeszcze gorzej.

Po stresie z powodu wiatru oddaliśmy się masażom ukrytym w fotelach 3008. Podczas jazdy auto ostrzegało o wszystkich zbliżających się autach, murkach, budynkach, gdy były blisko. To jest ok. Niestety denerwowało mnie, gdy podjeżdżam sobie do samochodu przede mną zachowując dosyć spory odstęp i auto mówi, że przede mną jest jakiś obiekt. System traktuje trochę kierowcę podczas jazdy jak niewidomego. Ale da się to wyłączyć.

Peugeot 3008 THP – CIEKAWOSTKA

„Car of the Year 2017”

W poniedziałek 6 marca nowy SUV Peugeota 3008 został wybrany w Genewie Samochodem Roku 2017 przez jury składające się z 58 europejskich dziennikarzy. Członkowie jury nagrodzili stylistykę nadwozia i wnętrza kabiny oraz zalety użytkowe nowego modelu. Ten prestiżowy tytuł wzbogaci imponującą listę około dwudziestu nagród, które nowy Peugeot 3008 zebrał do tej pory. To pierwszy SUV, który zdobył nagrodę COTY w ciągu jej historii, a jednocześnie piąty model Peugeot, który został nią wyróżniony.

Peugeot 3008 THP – PODSUMOWANIE

Nowy Peugeot 3008 jest zdecydowanie futurystyczny i nowoczesny. Jego design zewnętrzy zdecydowanie przyciąga oko, auto jest bardzo ładne z każdej strony. Jeżeli chodzi o wnętrze, jest to sprawa dyskusyjna, czy lubimy nowoczesne, niekiedy dla nas dziwne rozwiązania, czy też nie. W samochodzie nie odczujemy poczucia, że został wykonany z tanich materiałów, są one wysokiej jakości. Nikt oprócz kierowców z brzuszkami nie będzie narzekał na brak miejsca.

Ilość zamówień we Francji znacząco przekroczyła oczekiwania producenta i na swoje samochody klienci będą musieli nieco dłużej  – niż planowano – poczekać. To świadczy o tym, że ten samochód naprawdę się podoba i ma szansę na stanie się hitem sprzedażowym.

Peugeot 3008 jest to kosmiczny wóz o ciekawym designie. Myślę, że to auto dla kreatywnych, nielubiących nudy jednostek, młodych rodzin i miejskich biznesmenów. Auto zarówno spodoba się kobietom jak i mężczyznom. Jest to udany, futurystyczny model Peugeota.

 

Skoda Citigo 1.0 – Babskim okiem – poprzednia kobieca recenzja