Nowy jedwabny szlak to koncepcja, na której realizacji skorzysta wiele państw, między innymi Polska.
Po opublikowaniu tekstu dotyczącego drogi Via Carpatia zacząłem zastanawiać się, jak jeszcze mógłbym podejść do tematu szlaków transportowych. W pierwszej chwili pomyślałem o drodze Via Baltica, jednak później do głowy przyszedł mi pomysł o wiele bardziej interesujący. Przecież tego rodzaju szlaki powstawały na długo przed tym, gdy zbudowano pierwszą autostradę, czy drogę ekspresową. Kiedy cofnąłem się w moich poszukiwaniach najpierw o setki, a następnie o tysiące lat trafiłem na informacje mówiące o jedwabnym szlaku. Była to dawna droga handlowa, która łączyła Chiny z Europą oraz Bliskim Wschodem.
Oczywiście znałem jej historię jeszcze z lat szkolnych, jednak do tej pory, skupiony na aktualnych inwestycjach, nie brałem jej pod uwagę, jako tematu do kolejnego artykułu. Dzisiejszy tekst, również nie będzie w całości dotyczył jedwabnego szlaku, przedstawi jedynie pokrótce jego historię. Skupimy się na koncepcji Nowego Jedwabnego Szlaku, która wywołuje nie lada poruszenie zarówno w rządowych gabinetach, jak i wśród zwykłych obywateli.
Nowy Jedwabny Szlak – krótka historia dawnego jedwabnego szlaku
Zanim skupimy się na Nowym Jedwabnym Szlaku, poznajmy historię jego protoplasty. Jedwabny Szlak był drogą handlową, którą wykorzystywano od III wieku p.n.e., aż do XVII wieku n.e., w celu transportu przeróżnych dóbr z Chin do Europy oraz na Bliski Wschód i odwrotnie. Szacuje się, że cały szlak liczył około 12 tysięcy kilometrów i odgrywał niezwykle ważną rolę w wymianie towarów. Jego znaczenie zmalało w XVII wieku, gdy odkryto drogę morską do Chin. Szlak zaczynał się w mieście Xi’an, które dawniej pełniło funkcję stolicy Państwa Środka. Następnie w miejscowości Dunhuang rozwidlał się na szlak północny (uznawany za główny) i południowy. Te dwa warianty umożliwiały kupcom stosunkowo bezpieczny transport różnego rodzaju dóbr, między innymi żelaza, jedwabiu, papieru, czy złota.