Włoski Fiat 132 był marzeniem wszystkich chcących podkreślić swój status społeczny w czasach PRLu. Była to ówczesna limuzyna klasy PREMIUM. Tylko nieliczni mogli go posiadać, same pieniądze to było za mało!!!
Włoski Fiat 132 – limuzyna minionej epoki
Fiat współcześnie znany jest przede wszystkim z produkcji samochodów klasy średniej oraz aut dostawczych. Jednak jeżeli cofniemy się wiele lat wstecz do lat 60, 70 czy 80 XX wieku, to zauważymy jak na przestrzeni lat zmieniło się postrzeganie marki Fiat. Dawniej włoska firma uznawana była za producenta aut niejednokrotnie luksusowych. Szczególnie widoczne to było w krajach leżących za żelazną kurtyną, w tym także, a może przede wszystkim w Polsce. W ówczesnej europie zachodniej modele Fiata były postrzegane przez wszystkim jako auta klasy średniej, dostępne dla wielu obywateli. Zupełnie inaczej było w Polsce, a także w krajach bloku wschodniego. Przykładem może być włoski Fiat 132.
Z kolei w czasach PRL model 132 był uznawany obok wielu pozostałych modeli Fiata, za pojazd luksusowy ( w przeciwieństwie do krajów zachodnich, gdzie uznawany był za klasę średnią). Dla polaków pojazd ten był praktycznie nieosiągalnym marzeniem i tylko nieliczni mogli sobie pozwolić na posiadanie go. W krajach bloku wschodniego nie tylko w Polsce model 132, jak i pozostałe modele Fiata budziły podziw. W wielu przypadkach sami Rosjanie konstruując samochody niejednokrotnie wzorowali się na włoskim producencie.
Włoski Fiat 132 – charakterystyka modelu
Fiat 132 był bezpośrednim następcą modelu 125, który był dość krótko produkowany jeżeli weźmiemy pod uwagę ówczesną gamę modelową Fiata. Inaczej było w Polsce, gdzie ostatni model Fiata 125p zjechał z taśm produkcyjnych w 1991 roku. Pierwszy raz model 132 zaprezentowano w maju 1972 roku. Auto od samego początku zachwyciło stylistyką. Nic w tym dziwnego, ponieważ za projekt nadwozia odpowiedzialny był człowiek, który zaprojektował także Lamborghini Miura oraz Alfę Romeo Montreal. Mowa o Marcello Gandinnim. Projektował on nie tylko włoskie pojazdy. Współpracował także z Niemcami. Z pod jego ręki wyszedł między innymi model BMW oznaczony symbolem E12. Był to model nieco zbliżony do Fiata 132.
Nadwozie Fiata 132 było nowoczesne i eleganckie. Stylistycznie pojazd odróżniał się znacznie od poprzednich modeli Fiata, szczególnie produkowanych w latach 60 XX wieku. Nowym projektem Fiat powrócił do bardziej zaokrąglonych kształtów karoserii. Zmieniono także pokrywę silnika i bagażnika poprzez dość mocne pochylenie ich płaszczyzny. Zmieniające się trendy wymusiły na konstruktorach wprowadzenie wielu nowych rozwiązań stylistycznych, tak aby auto wpisywało się w obowiązujące ówcześnie trendy. Przede wszystkim w znacznym stopniu ograniczono wykorzystanie świecących chromów, które był bardzo powszechnie stosowane jeszcze w latach 60 i 70 XX wieku. Widać to szczególnie na przykładzie modelu 125. Także w odmianie z literką „p” montowano mnóstwo chromowanych elementów, szczególnie w modelach z pierwszej serii. Fiat 132 miał mieć bardziej stonowany i ascetyczny wygląd.
Włoski Fiat 132 – jednostki napędowe
Pod maską modelu 132 montowane były, w zależności od potrzeb klienta dwie jednostki napędowe. Miały one odpowiednio pojemność 1600 oraz 1800 centymetrów sześciennych. Były to montowane wzdłużnie jednostki DOHC skonstruowane przez Aurelio Lamprediego. Słabsza jednostka napędowa miała dokładnie 1592 centymetry sześcienne pojemności i dysponowała mocą 98 koni mechanicznych. Z kolei większa pojemnościowo odmiana miała 1756 centymetrów sześciennych pojemności i dysponowała mocą na poziomie 105 koni mechanicznych. Charakterystyczną cechą obu jednostek napędowych był wręcz kwadratowy stosunek średnicy i skoku tłoka.
Zastosowanie tych jednostek napędowych sprawiło, że samochód miał bardzo dobry stosunek mocy do pojemności. Dzięki temu w przypadku obu silników, auto było bardzo dynamiczne i dawało niebywałą frajdę z jazdy dla kierowcy. Fiat 132 był jednocześnie dość lekki, a to sprawiało, że model ten był bardzo dynamiczny i pozwalał na komfortowe podróżowanie nawet przy dużych prędkościach. Niska masa własna pozwalała (szczególnie w przypadku doświadczonego kierowcy) uzyskać całkiem przyzwoite spalanie.
Włoski Fiat 132 – bogate wyposażenie
Klient decydując się na zakup Fiata 132 miał do wyboru trzy odmiany. Były to modele 1600, 1800 oraz odmiana Special. Następca Fiata 125 wyróżniał się niezwykle bogatym wyposażeniem jak na lata, w których go produkowano. Tyczy się to wszystkich dostępnych odmian. To jak bardzo luksusowy był Fiat, zależało w dużej mierze od portfela nabywcy. Jak na ówczesne lata Fiat oferował bardzo bogatą listę dodatkowego wyposażenia. Za komfort jazdy odpowiedzialne były niezwykle wygodne fotele obite welurową tapicerką. Klient mógł doposażyć samochód w wyposażenie, które było wręcz niespotykane, szczególnie w latach 70 XX wieku.
Na liście dodatkowego wyposażenia znajdowały się takie udogodnienia jak: wielopunktowe oświetlenie wnętrza gasnące z opóźnieniem po zamknięciu drzwi czy klimatyzacja. W latach 70 XX wieku były to rozwiązania niezwykle nowoczesne i awangardowe. Jeżeli komuś zależało na jeszcze większym poziomie luksusu, mógł zdecydować się na wersję Special. Była to topowa odmiana Fiata 132 i charakteryzowała się niezwykle luksusowym wnętrzem. Wyróżniała ją między innymi deska rozdzielcza wykonana z prawdziwego drewna.
Włoski Fiat 132 – faceliftingi i modernizacje
Fiat po wypuszczeniu modelu 132 mógł mieć powody do zadowolenia. Model został bardzo ciepło przyjęty zarówno przez dziennikarzy jak i samych potencjalnych klientów. Pomimo tego włoski producent nie spoczął na laurach i zaledwie po dwóch latach od premiery zdecydował się na facelifting. Zmiany pojawiły się nie tylko w wyglądzie czy wyposażeniu, ale także w silniku. Na początku moc silnika 1800 wzrosła do 107 koni mechanicznych. W kolejnych latach moc jednostki 1800 zwiększono do 111 koni mechanicznych, zaś silnik 1600 za sprawą lekkiego zmniejszenia pojemności i modyfikacji stał się jeszcze bardziej wysokoobrotowy co przełożyło się na jego parametry pracy.
Z zewnątrz także pojawiły się zmiany. Zastosowano większą tylną szybę, zmieniono dolną linię okien, zaś w tylnym słupku pojawiły się otwory wentylacyjne. W celu odświeżenia wyglądu zastosowano także zupełnie nowe tylne lampy oraz nową atrapę przednią. W przypadku bogatszych wersji zdecydowano się na powrót do bardziej obfitych chromowanych zdobień. We wnętrzu z kolei zmieniono deskę rozdzielczą oraz rozszerzono gamę wzorów i kolorów tapicerki.
Włoski Fiat 132 – kolejne lata, kolejne zmiany
Kolejne znaczącej modyfikacji Fiat 132 doczekał się w roku 1977. Były to zmiany w dużej mierze stylistyczne. Zmieniające się trendy sprawiły, że producenci aut zaczęli odchodzić od chromowanych zdobień. Fiat nie chcąc pozostać w tyle musiał się do tych zmian dostosować. Z tego powodu w trzeciej generacji zastosowano nowe zderzaki z plastikowymi nakładkami. Zmieniono także boczne listwy, przednią atrapę oraz pas tylni, który także był od tego momentu plastikowy. Do oferty wprowadzono także charakterystyczne felgi.
We wnętrzu ponownie wymieniono deskę rozdzielczą oraz zastosowano charakterystyczne zegary, które miały kształt ćwiartki koła. W celu poprawienia komfortu podróżowania wymieniono fotele na nowe z zagłówkami. Podniosło to także poziom bezpieczeństwa. Dużo zmieniło się także pod maską. Z oferty wycofano silnik 1800 i zastąpiono go silnikiem o pojemności 2 litrów. Miał on dużo wyższy moment obrotowy od poprzednika i dysponował mocą 112 koni mechanicznych. W niektórych odmianach z elektronicznym wtryskiem moc wzrosła do 122 koni. Do oferty wprowadzono także 2 oraz 2,5 litrowego Diesla. Fiata 132 produkowano do roku 1981. Zastąpiono go modelem Argenta, który był tak naprawdę mocno zmodyfikowaną wersją Fiata 132.
Zobacz również: Fiat 127 – o klasę wyżej od konkurentów
