Zielona Sahara nie była korytarzem migracji. Niezwykłe odkrycie naukowców. Obecnie Sahara stanowi jeden z najbardziej suchych regionów naszej planety. Jednakże, w przeszłości sytuacja wyglądała zupełnie inaczej. Około 14 500 – 15 000 lat temu Sahara tętniła życiem, a jej krajobraz przypominał zieloną sawannę. Niestety, warunki panujące na tym obszarze utrudniają zachowanie DNA, co znacznie ogranicza naszą wiedzę o historii genetycznej i demograficznej tego regionu. Mimo to, międzynarodowy zespół naukowców dokonał przełomowego odkrycia. Udało im się pozyskać DNA z naturalnie zmumifikowanych szczątków dwóch kobiet, które żyły 7000 lat temu. Szczątki te odnaleziono w kolebie skalnej Takarkori, położonej w południowo-zachodniej Libii.
Genetyczna izolacja Zielonej Sahary.
Analiza DNA obu kobiet wykazała, że większość ich materiału genetycznego pochodzi z nieznanej wcześniej północnoafrykańskiej linii. Linia ta oddzieliła się od linii subsaharyjskich mniej więcej w tym samym czasie, gdy Homo sapiens opuścił Afrykę. Co ciekawe, linie genetyczne z północnej Afryki przez większość czasu pozostawały w izolacji. Kobiety z Takarkori były blisko spokrewnione z przodkami zbieraczy sprzed 15 000 lat, których szczątki odkryto w jaskini Taforalt w Maroku. Przodkowie ci są łączeni z kulturą iberomauruzyjską. Ponadto, badacze zaobserwowali pokrewieństwo ze szczątkami z marokańskich stanowisk Ifri Ouberrid i Ifri n’Amr o’Moussa.
Zielona Sahara nie była korytarzem migracji. Niezwykłe odkrycie naukowców
Badania wykazały minimalne pokrewieństwo kobiet z Takarkori z mieszkańcami Lewantu. To odkrycie sugeruje, że rozpowszechnianie się pasterstwa na Saharze było wynikiem wymiany kulturowej, a nie masowej migracji ludności. Dodatkowo, w genomach kobiet z Takarkori występuje bardzo mała domieszka genów neandertalczyków. Jest jej 10-krotnie mniej niż u ludzi z Lewantu. Biorąc pod uwagę fakt, że linie genetyczne obu kobiet w zdecydowanej większości pochodzą z Afryki Północnej, naukowcy doszli do wniosku, że obszar ten był genetycznie izolowany. Tym samym, zielona Sahara nie pełniła roli korytarza migracji między wnętrzem Afryki a jej północnymi regionami. Obecnie, linia genetyczna obu kobiet nie występuje samodzielnie. Stanowi jednak istotny element dziedzictwa genetycznego mieszkańców północnej Afryki.
Kluczowe odkrycie dla historii migracji
Badania te stanowią ważny krok w kierunku lepszego zrozumienia historii ludzkich migracji oraz przepływu genów na Saharze. Umożliwiają one dokładniejszą rekonstrukcję kluczowych wydarzeń takich jak wyjście Homo sapiens z Afryki oraz inne istotne momenty naszej ewolucji. Dzięki tym odkryciom naukowcy mogą lepiej zrozumieć procesy, które kształtowały populacje ludzkie na przestrzeni tysięcy lat. Analiza DNA dostarcza cennych informacji o przemieszczaniu się ludności, ich wzajemnych relacjach i adaptacji do zmieniających się warunków środowiskowych.
Zielona Sahara nie była korytarzem migracji. Niezwykłe odkrycie naukowców – Dziedzictwo genetyczne Zielonej Sahary.
Odkrycie to rzuca nowe światło na historię genetyczną Afryki Północnej. Analiza DNA starożytnych kobiet z Takarkori dostarcza bezcennych informacji o populacjach zamieszkujących ten region tysiące lat temu. Badacze odkryli, że populacje te były genetycznie izolowane i miały unikalne cechy. Informacje te są niezwykle istotne dla zrozumienia, jak populacje ludzkie rozwijały się i migrowały w Afryce na przestrzeni tysięcy lat. Pozyskane dane pozwalają na lepsze zrozumienie procesów ewolucyjnych i migracyjnych. Dziedzictwo genetyczne odkryte w Takarkori stanowi ważny element historii ludzkości.
Foto: Wikipedia commons
Zainteresował cię nasz artykuł? Przeczytaj także o Val Kilmer nie żyje
