Claudia Cardinale nie żyje: Ikona kina i jej niezwykłe dziedzictwo. Agencja AFP podała tragiczną wiadomość o śmierci wielkiej gwiazdy kina Claudii Cardinale. Aktorka zmarła pod Paryżem w otoczeniu bliskich w wieku 87 lat. Przez dekady mieszkała we Francji. Tam kontynuowała swoją bogatą karierę artystyczną. Cardinale zdobyła światową sławę dzięki wybitnym rolom. Współpracowała z największymi reżyserami w historii kina takimi jak Luchino Visconti, Federico Fellini czy Sergio Leone, którzy doceniali jej talent. Claudia Cardinale urodziła się w Tunisie, który był wówczas protektoratem Francji. Jej rodzina zaś pochodziła z Sycylii. Dzięki temu Cardinale dorastała w wielokulturowym środowisku płynnie posługując się językiem francuskim oraz arabskim. Znała także sycylijski dialekt języka włoskiego. Ta wszechstronność pomogła jej w międzynarodowej karierze. Pozostawiła po sobie dziesiątki niezapomnianych kreacji filmowych.
Początki kariery: od Tunezji do Wenecji
Droga Claudii Cardinale na szczyt była niezwykła. Pierwsze kroki w świecie filmu stawiała już w latach 50. zaczynając od występu w krótkometrażowych produkcjach. Film francuskiego reżysera Rene Vautiera otworzył jej drzwi. Został on bowiem dostrzeżony na festiwalu w Berlinie. Jej pełnometrażowy debiut nastąpił w obrazie “Goha”. Aktorka wystąpiła tam u boku słynnego Omara Sharifa. Prawdziwy przełom nadszedł jednak w 1957 roku. Wygrała wtedy konkurs na najpiękniejszą Włoszkę w Tunezji. Tytuł ten przyniósł jej wyjątkową nagrodę. Był nią wyjazd na prestiżowy festiwal filmowy w Wenecji. To wydarzenie na zawsze zmieniło jej życie. Wkrótce potem młoda aktorka przeprowadziła się do Rzymu. Tam podjęła naukę w renomowanej szkole aktorskiej. Pilnie rozwijała swój warsztat i naturalny talent.
Claudia Cardinale nie żyje: Ikona kina i jej niezwykłe dziedzictwo – Złota era włoskiego kina i podbój Hollywood
Na początku lat sześćdziesiątych jej kariera nabrała rozpędu. Claudia Cardinale stała się jedną z najważniejszych postaci kina. Był to złoty okres dla włoskiej kinematografii. Aktorka zagrała w wielu kultowych produkcjach tego czasu. Wystąpiła w filmie “Rocco i jego bracia” Luchino Viscontiego. Ten sam reżyser obsadził ją w słynnym “Lamparcie”. Innym ważnym tytułem był “Il bell’Antonio” Mauro Bologniniego. Prawdziwe arcydzieło stworzyła z Federico Fellinim. Rola w filmie “8 i pół” przeszła do historii kina. Jej niezwykły talent doceniono także za oceanem. Szybko podbiła serca widzów w Hollywood. Sergio Leone powierzył jej rolę w westernie “Pewnego razu na Dzikim Zachodzie”. Blake Edwards zaangażował ją do komedii “Różowa Pantera”. Claudia Cardinale udowodniła swoją wszechstronność w każdym gatunku filmowym.
Charakterystyczny głos i tajemniczy wizerunek
Uroda Claudii Cardinale wzbudzała powszechny zachwyt, lecz jej głos często nie pasował do wizji reżyserów. Gwiazda miała naturalną, niską i lekko zachrypniętą barwę. Kontrastowało to z rolami delikatnych, dziewczęcych postaci. Dlatego w wielu wczesnych włoskich filmach używano lektorki. Dubbing ukrywał jej prawdziwy, wyjątkowy głos. Przełomem okazał się wspomniany film “8 i pół”. Federico Fellini jako pierwszy pozwolił jej mówić własnym głosem. Aktorka bardzo dbała o swoją prywatność nigdy nie ujawniając szczegółów z życia osobistego. Unikała również epatowania nagością na ekranie uważając, że kluczem do sukcesu jest tajemniczość. Taka postawa budowała jej wyjątkowy wizerunek. Mimo tej powściągliwości Claudia Cardinale stała się jednym z największych symboli seksapilu lat sześćdziesiątych.
Claudia Cardinale nie żyje: Ikona kina i jej niezwykłe dziedzictwo – Dziedzictwo, nagrody i pożegnanie przyjaciela
Cardinale w trakcie swojej długiej kariery wystąpiła w ponad 90 filmach. Jej dorobek artystyczny zyskał międzynarodowe uznanie. Najważniejsze festiwale filmowe uhonorowały jej talent. W 1993 roku otrzymała Złotego Lwa w Wenecji. Była to prestiżowa nagroda za całokształt twórczości. Festiwal w Berlinie przyznał jej honorowego Złotego Niedźwiedzia. Od 1999 roku pełniła także ważną rolę społeczną. Została Ambasadorem Dobrej Woli organizacji UNESCO. W ubiegłym roku aktorka pożegnała Alaina Delona, z którym grali razem w nieśmiertelnym “Lamparcie” Viscontiego. W swoim pożegnaniu nawiązała do postaci Angeliki podkreślając w ten sposób nierozerwalną więź. Była to więź z czasami największej świetności włoskiego kina. Odejście Claudii Cardinale stanowi koniec pewnej epoki.
Foto: Wikipedia commons
Zainteresował cię nasz artykuł? Przeczytaj także o pobiciu w Warszawie za stanięcie w obronie Ukrainki
