Pływanie osób niepełnosprawnych

1291

Radio Bezpieczna Podróż online!

Słuchaj muzyki, rozmów oraz najnowszych serwisów informacyjnych. Możesz słuchać nas na wszystkich urządzeniach.

Na zdjęciu arena z basenem.
Pływanie osób niepełnosprawnych - basen.

Pływanie osób niepełnosprawnych – SPORT, REHABILITACJA I TURYSTYKA. Woda ma rozległy i najczęściej korzystny wpływ na organizm człowieka. Głównym walorem jest efekt odciążenia i związane z tym korzyści. Dzięki którym osoba niepełnosprawna może wykonywać czynności niewykonalne w codziennym życiu. Dla osób niepełnosprawnych aktywność fizyczna w wodzie ma dużą wartość – stanowi bardzo ważną funkcję w kompleksowej rehabilitacji i nie tylko.

Pływanie osób niepełnosprawnych – historia

Pływanie, jako zorganizowana i oficjalna forma rywalizacji sportowej, pojawiło się wraz z powstaniem klubów sportowych i licznych stowarzyszeń. Pierwszy klub powołano do życia w 1837 r. w Anglii. Pływano wtedy głównie stylem, który dziś nazywamy klasycznym. Pływacy pełnosprawni rywalizują o medale od I nowożytnych igrzysk olimpijskich, tj. od 1896 r. Zaprezentowano tam styl klasyczny i dowolny. W 1940 r. wypracowano styl motylkowy. Niepełnosprawni zawodnicy rywalizują w tej dyscyplinie od I Igrzysk Paraolimpijskich w Rzymie, w 1960 r.

Pływanie jest dyscypliną bardzo popularną wśród osób z niepełnosprawnościami ze względu na swoją uniwersalność, którą zawdzięcza specyficznym właściwościom wody. Siła wyporu wody jest tak duża, że ciało staje się lżejsze. Umożliwia to czynne wykonywanie ruchów osobom o znacznie zmniejszonej sile mięśniowej. W klasyfikacji sportowo-medycznej i funkcjonalnej, niewiele jest takich dysfunkcji, które uniemożliwiałaby uprawianie pływania. W praktyce, oznacza to możliwość realizowania się w tej dyscyplinie. Osób z różnymi dysfunkcjami narządu ruchu, wzroku oraz intelektualnymi, podzielonymi na grupy i klasy startowe.

Na zdjęciu niepełnosprawni zawodnicy podczas zawodów pływackich na krytym basenie.
Pływanie osób niepełnosprawnych – zawody pływackie osób z niepełnosprawnościami na krytym basenie.

Jako pierwszy na świecie 100 m w czasie krótszym niż 1 min przepłynął w 1922 r. Johnny Weissmüller – pełnosprawny pływak. Zawodnikowi niepełnosprawnemu udało się osiągnąć ten wynik niemal 60 lat później. Co wynikało przede wszystkim z tego, że sport osób z niepełnosprawnościami traktowany był jako alternatywna forma rehabilitacji. Jednak na przestrzeni ostatnich 50 lat, pierwotny – rehabilitacyjny charakter pływania. Dla osób z niepełnosprawnościami przetarł drogę i stworzył podstawy sportu na najwyższym światowym poziomie.

Pływanie osób niepełnosprawnych – Polscy pływacy

Polscy pływacy pierwszy raz startowali na Igrzyskach Paraolimpijskich w Heidelbergu, w 1972 r. I dotychczas wywalczyli 314 medali(114 złotych, 114 srebrnych i 86 brązowych).

Największe sukcesy odnosili w latach 80., kiedy to wywalczyli ponad połowę całego naszego dorobku medalowego. Należy jednak podkreślić, że poziomu pływania w latach 70., 80. a nawet 90. Nie można porównywać do tego w czasach obecnych, gdzie dominuje profesjonalizm i zawodowstwo. Taką tendencję można zauważyć na podstawie progresji wyników oraz spadającej liczby medali od Igrzysk Paraolimpijskich w Sydney w 2000

DOTYCHCZASOWE OSIĄGNIĘCIA MEDALOWE POLSKICH PŁYWAKÓW Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIAMI NA IGRZYSKACH PARAOLIMPIJSKICH W LATACH 1972–2016

Na zdjęciu tabela z zdobytymi medalami na igrzyskach olimpijskich polskich sportowców.
Pływanie osób niepełnosprawnych – tabela medalowa Polskich pływaków z niepełnosprawnościami na igrzyskach paraolimpijskich.

Pływanie osób niepełnosprawnych – Dyscyplina

Środowisko wodne wpływa pozytywnie na funkcjonowanie wszystkich narządów w organizmie człowiek. I przyczynia się do odruchowych zmian czynności regulacyjnych układu krążeniowo-od-dechowego przemiany materii i zdolności motorycznych. A efekt odciążenia, stwarzany przez siłę wyporu wody, umożliwia pływanie nawet osobom o znacznie zmniejszonej sile mięśniowej.

Podsumowując pozytywne aspekty pływania jako dyscypliny sportowej, warto podkreślić, że:

– może ją uprawiać prawie każda osoba z niepełnosprawnością bez względu na rodzaj i stopień dysfunkcji

– sama aktywność ruchowa w wodzie pełni funkcję rehabilitacyjną (ze względu na pozytywny wpływ środowiska wodnego na organizm człowieka)

– środowisko wodne ma pozytywny wpływ również w aspekcie psychologicznym (osoby z niepełnosprawnością stają się w wodzie bardziej samodzielne i niezależne)

Pływanie osób niepełnosprawnych – różnice w przepisach pływania (FINA – IPC)

Obecnie obowiązujące przepisy pływania osób z niepełnosprawnościami, czyli regulamin IPC – Swimming, opierają się na przepisach FINA.

Przyczyną różnic pomiędzy tymi dwoma regulaminami są ograniczone możliwości funkcjonalne pływaków niepełnosprawnych. Omówione zostaną najważniejsze różnice w przepisach dotyczących stylów, pominięte zaś kwestie formalne, jak. Składy sędziowskie, procedury automatycznego pomiaru czasu, rozstawienie wyścigów eliminacyjnych i finałowych. Należy zaznaczyć, że zawodnicy z niepełnosprawnościami startują bez protez i żadnych środków zwiększających ich możliwości funkcjonalne.

Na zdjęciu niepełnosprawni zawodnicy podczas zawodów pływackich na krytym basenie.
Pływanie osób niepełnosprawnych – zawody pływackie osób z niepełnosprawnościami na krytym basenie.

Przepisy bardzo dokładnie określają sposób, w jaki zawodnik ma wystartować do swojego wyścigu. Rozdział dotyczący startu w przepisach FINA zawiera się w czterech punktach, IPC definiuje start aż w dziewiętnastu. Oznacza to, że do czterech punktów regulaminu FINA dodano kolejne piętnaście. Precyzujące sytuacje, w których zawodnik z niepełnosprawnością nie może wypełnić tych przepisów.

Pływanie osób niepełnosprawnych – klasyfikacja w pływaniu osób z niepełnosprawnościami

Do roku 1992 w pływaniu osób z niepełnosprawnościami obowiązywał system klasyfikacji sportowo-medycznej. Który nie uwzględniał możliwości funkcjonalnych, lecz etiologię opartą na rozpoznaniu medycznym i badaniu lekarskim. System ten przez wiele lat nie dawał równych szans zawodnikom, dlatego też została wprowadzona nowa klasyfikacja. Brigitta Blomquist w 1980 r. opracowała System Klasyfikacji Funkcjonalnej (Functional Classification System – FCS).

Proces ten nosi nazwę klasyfikacji funkcjonalnej i ma na celu zminimalizowanie wpływu niepełnosprawności na poziom sportowy zawodnika. W tej metodzie zawodnicy zostają zakwalifikowani do określonej klasy startowej. Poprzez ocenę możliwości funkcjonalnych na lądzie oraz w wodzie, a nie poprzez rodzaj dysfunkcji. Powoduje to, że w tej samej klasie startowej mogą rywalizować ze sobą osoby z całkowicie odmiennymi niepełnosprawnościami. Pod względem ich rodzaju, które jednak pozwalają na osiągnięcie podobnych możliwości funkcjonalnych (napędowych) w wodzie. Na przykład osoba z jednostronną amputacją dłoni. Może rywalizować z osobą z jednostronną amputacją w obrębie stopy (klasy S10, SB9, SM10). Dysfunkcje zupełnie inne pod względem rodzaju, dające jednak podobne możliwości „napędowe” w wodzie.

Obecnie obowiązujący system klasyfikacji funkcjonalnej (Functional Classification System – FCS) wdrożony został na Igrzyskach Paraolimpijskich w Barcelonie w 1992 r. Od tego czasu ulega on ciągłym modyfikacjom, zamianom i rozszerzeniom, tak aby wygrana zależała. Od umiejętności, sprawności fizycznej, siły, wytrzymałości, zdolności taktycznych i koncentracji czyli tych samych czynników, co w sporcie osób pełnosprawnych.

Pływanie osób niepełnosprawnych – niezależna klasyfikacja

Istnieje niezależna klasyfikacja funkcjonalna dla zawodników z dysfunkcją narządu ruchu. Amputacje, uszkodzenia rdzenia kręgowego, inne schorzenia narządu ruchu i porażenia mózgowe. Według której przyznawane są klasy S1–S10 (styl dowolny, grzbietowy, motylkowy), klasy SB1–SB9 (styl klasyczny) oraz klasy SM1–SM10 (styl zmienny). Numery klas informują o stopniu niepełnosprawności. Najniższe klasy S1, SB1, SM1 odpowiadają największym dysfunkcjom, zaś najwyższe (S10, SB9, SM10) – najmniejszym.

Klasyfikacja IBSA (International Blind Sports Association) przeznaczona jest dla osób niewidomych i niedowidzących (klasy S11–S13, SB11–SB13, SM11–SM13). Opiera się przede wszystkim na ocenie dwóch składowych: ostrości widzenia oraz pola widzenia.

Klasyfikacja INAS-FID (International Federation for Persons with an Intellectual Disability). Obejmuje klasę S14 dla osób z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim. Klasyfikacja polega tutaj na określeniu tzw. deficytu ilorazu inteligencji. W Polsce osoby te zrzeszone są w organizacji sportowej „Sprawni Razem”. I, jak do tej pory, nie startują w zawodach rangi mistrzowskiej organizowanych przez Polski Związek Sporu Niepełnosprawnych „Start”.

Pływanie osób niepełnosprawnych – klasyfikacja w pływaniu osób z niepełnosprawnościami narządu ruchu

Zawodnicy z dysfunkcjami narządu ruchu klasyfikowani są na podstawie trzech elementów. Jak: test ławkowy, test w wodzie i obserwacja podczas zawodów. Pierwszym elementem tej procedury jest test ławkowy. Który może składać się z kilkudziesięciu pomiarów, choć jest to zależne od niepełnosprawności zawodnika. Testy te polegają na ocenie siły mięśniowej, ocenie koordynacji, zakresu ruchów w stawach, pomiarze długości kikutów. Pomiarze wysokości ciała oraz testu wznosu kończyn górnych. Kolejnym elementem jest test w wodzie, który odzwierciedla prawdziwe możliwości funkcjonalne pływaka w środowisku wodnym. Zawodnik podczas tego testu zobowiązany jest wykonać start i przepłynąć każdym stylem przynajmniej 25 m.

Następnym krokiem jest pozycja leżenia na wodzie przodem i tyłem, potem zaprezentowanie odpowiedniej pracy kończyn górnych dla stylu dowolnego. I klasycznego, a na samym końcu – prawidłowe wykonanie nawrotu, w możliwe szybkim tempie, różnym dla każdego zawodnika. Trzecim i ostatnim elementem procedury klasyfikacyjnej jest obserwacja podczas zawodów. Którą powinny charakteryzować cechy takie, jak: obiektywność, celowość, systematyczność, planowość oraz wnikliwość. Zdarzają się sytuacje, w których to właśnie ta składowa ma największe znaczenie i decyduje o przyznaniu klas startowych. Dzieje się tak przeważnie w sytuacji, kiedy stan funkcjonalny. Określony podczas testu ławkowego w sposób istotny odbiega od tego, który zawodnik zaprezentował podczas zawodów.

Pływanie osób niepełnosprawnych – punkty

Aby przypisać osobie z niepełnosprawnością daną klasę startową, należy zsumować punkty, które pływak otrzymuje podczas testu. Maksymalna liczba punktów, którą uzyskałby zawodnik pełnosprawny, wynosi 300 dla stylu dowolnego, grzbietowego i motylkowego. Natomiast w stylu klasycznym wartość ta odpowiada 290 punktom. Co wiąże się z większym udziałem kończyn dolnych w generowaniu „siły napędowej”, przy jednoczesnym mniejszym udziale tułowia oraz kończyn górnych.

Dla stylu dowolnego, grzbietowego i motylkowego (S) system klasyfikacji przyznaje kolejno punkty za:

– ramion praca – 130 punktów,

– nogi praca – 100 punktów,

– ruchy tułowia – 50 punktów

– efektywny start – 10 punktów,

– efektywny nawrót – 10 punktów.

W przypadku stylu klasycznego (klasy startowe SB) punkty przyznawane są za:

– prace ramion – 110 punktów,

– praca nóg – 120 punktów,

– praca tułowia – 40 punktów,

– efektywny start – 10 punktów,

– efektywny nawrót – 10 punktów.

Pływanie osób niepełnosprawnych – klasyfikacja międzynarodowa

Klasyfikacja międzynarodowa jest procesem bardziej skomplikowanym i wymaga posiadania licencji międzynarodowej. Oraz zgłoszenia na zawody (minimum 6 tygodni przed ich rozpoczęciem). Ponadto wymagane jest również wprowadzenie do systemu wszystkich wymaganych przez klasyfikatorów badań oraz opisu stanu funkcjonalnego. Klasyfikacja międzynarodowa oferowana jest wyłącznie dla zawodników, którzy ukończyli 12 lat i reprezentują wysoki poziom sportowy.

Pływanie osób niepełnosprawnych – opis przykładowy dysfunkcji w klasach startowych, (S1 SB1 – S2 SB1)

S1 SB1

Zawodnicy w tych klasach startowych mają znaczne ograniczenie siły mięśniowej w kończynach górnych i dolnych. Niektórzy zawodnicy mają również ograniczoną kontrolę mięśni tułowia. Może to być spowodowane przez uszkodzenie rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym lub znaczne porażenie mózgowe. Zawodnicy w tej klasie zazwyczaj korzystają z wózka inwalidzkiego o napędzie elektrycznym. Przykładowe dysfunkcje to bardzo znaczna quadriplegia (porażenie mózgowe) ze słabą kontrolą głowy i tułowia; bardzo ograniczona ruchomość wszystkich kończyn, wysokie uszkodzenia rdzenia kręgowego (tetraplegia) z ograniczoną funkcją wszystkich kończyn.

S2 SB1

Zawodnicy w tych klasach startowych podczas pływania używają głównie ramion. Siła mięśniowa jest znacznie ograniczona, co wynika najczęściej z uszkodzenia rdzenia kręgowego. Lub innej niepełnosprawności związanej z koordynacją nerwowo-mięśniową, na przykład z porażaniem mózgowym. Przykładowe dysfunkcje to uszkodzenie rdzenia kręgowego na wysokości C6; uszkodzenie rdzenia kręgowego poniżej C7 z dodatkowym porażeniem splotu; bardzo ciężka quadriplegia z ograniczoną funkcją w zakresie „ruchów napędowych” kończyn górnych.

Pływanie osób niepełnosprawnych – opis przykładowy dysfunkcji w klasach startowych, (S3 SB2 – S4 SB3)

S3 SB2

Te klasy startowe obejmują zawodników z amputacjami w obrębie kończyn górnych i dolnych. Ponadto, mogą startować również zawodnicy z osłabieniem siły mięśniowej w obrębie kończyn górnych i dolnych, o różnej etiologii. Przykładowe dysfunkcje to całkowita tetraplegia poniżej C7; niższe uszkodzenie rdzenia kręgowego z dodatkowym uszkodzeniem np. ograniczeniem ruchomości w jednym stawie ramiennym; ciężka spastyczna quadriplegia ze słabą kontrolą tułowia, znaczna quadriplegia ze spastycznością i atetozą; ograniczona koordynacja ruchów napędowych w czterech kończynach; amelia lub ciężka dysmelia w czterech kończynach lub amputacja wszystkich kończyn z bardzo krótkimi kikutami.

S4 SB3

To klasa dla zawodników z amputacjami w obrębie trzech kończyn. Mogą to być również zawodnicy, którzy mają sprawne dłonie, ale w obrębie ramion i przedramion występuje osłabiona siła mięśniowa. Podobna sytuacja może mieć miejsce w obrębie kończyn dolnych. Przykładowe dysfunkcje to całkowita tetraplegia Th1–Th8; niecałkowite uszkodzenie rdzenia kręgowego na poziomie dolnego odcinka C7. Lub częściowe uszkodzenie rdzenia kręgowego na poziomie górnego odcinka C6 z funkcjami przydatnymi w pływaniu; znaczna diplegia z dostateczną kontrolą tułowia i dostatecznym napędem w stawach ramiennych i łokciowych; umiarkowana quadriplegia; słaba kontrola tułowia; spastyczność i atetoza i lub ataksja z umiarkowanym napędem 4 kończyn; mięśniowe uszkodzenie porównywalne ze znacznym uszkodzeniem wszystkich czterech kończyn; znaczna dysmelia w trzech kończynach.

Pływanie osób niepełnosprawnych – opis przykładowy dysfunkcji w klasach startowych, (S5 SB4 – S7 SB6)

S5 SB4

Ta klasa startowa przeznaczona jest dla zawodników o niskiej wysokości, którzy mają dodatkową niepełnosprawność (niewielką). W tej klasie rywalizują również zawodnicy z uszkodzeniem rdzenia kręgowego w odcinku piersiowym oraz zawodnicy z całkowitą hemiplegią (porażenie jednostronne). Przykładowe dysfunkcje, to umiarkowana atetoza i spastyczność lub znaczna do umiarkowanej ataksja; uszkodzenie narządu ruchu porównywalne z uszkodzeniem rdzenia kręgowego na poziomie dolnego odcinka C8; umiarkowana dysmelia trzech kończyn.

S6 SB5

W tych klasach startowych rywalizują zawodnicy z obustronną amputacją w obrębie kończyn górnych (z krótkimi kikutami). Lub zawodnicy z niecałkowitym porażeniem jednostronnym (hemiplegia). Ale też osoby z całkowitym uszkodzeniem rdzenia kręgowego (Th9-L1) lub niecałkowitym. Na poziomie dolnego odcinka C8 z funkcjami przydatnymi podczas pływania; znaczną diplegią z dostateczną kontrolą tułowia i dostatecznym napędem ramion, umiarkowaną hemiplegią; umiarkowaną atetozą i lub ataksją; wrodzonymi ubytkami trzech kończyn (dysmelia ze skróconymi kończynami górnymi do długości 2/3, amputacja powyżej stawu kolanowego); osoby o niskim wzroście do 125 cm; z obustronną amputacją powyżej stawu łokciowego; amputacją powyżej stawu łokciowego i powyżej stawu kolanowego po tej samej stronie.

S7 SB6

Te klasy startowe są przeznaczone dla zawodników z jednostronną amputacją lub brakiem funkcji. W jednej kończynie dolnej i jednej kończynie górnej po tej samej stronie lub po stronach przeciwnych. Ponadto w tej klasie mogą rywalizować zawodnicy ze sprawnymi kończynami górnymi oraz amputacją lub porażeniem mięśni kończyn dolnych. Do tych klas startowych kwalifikują się również zawodnicy z całkowitym uszkodzeniem rdzenia kręgowego na wysokości L2–L3. Ponadto zawodnicy z umiarkowaną diplegią, z dobrą funkcją tułowia i wyprostem kończyn dolnych; umiarkowana hemiplegia; obustronna amputacja powyżej stawu kolanowego; amputacja powyżej stawu łokciowego i powyżej stawu kolanowego po przeciwnej stronie.

Pływanie osób niepełnosprawnych – opis przykładowy dysfunkcji w klasach startowych, (S8 SB7 – S10 SB9)

S8 SB7

Te klasy startowe przeznaczone są dla zawodników z uszkodzeniem rdzenia kręgowego na wysokości L4-L5 bez „funkcji napędowych”. W obrębie kończyn dolnych. Ponadto z nieznaczną diplegią z dobrym napędem kończyn górnych i z minimalnymi objawami. W obrębie tułowia oraz z możliwością odepchnięcia się przy skoku i nawrocie, ale bez funkcji napędowej kończyn dolnych; nieznaczne oznaki hemiplegii; częściowa sztywność stawów w kończynach dolnych; obustronna amputacja powyżej stawu kolanowego (kikuty dłuższe niż obustronna amputacja poniżej stawu kolanowego lub nie dłuższe niż 1/3 bliższa); pojedyncza amputacja powyżej stawu łokciowego lub porównywalne porażenie splotu barkowego; obustronna amputacja ręki na linii stawów nadgarstkowych.

S9 SB8

W tej klasie startowej mogą rywalizować zawodnicy z jedną niefunkcjonalną kończyną dolną, z obustronną amputacją poniżej stawu kolanowego; po chorobie Heine-Medina z jedną niefunkcjonalną kończyną dolną; lekkie funkcjonalne i koordynacyjne problemy lub monoplegia; częściowa sztywność stawów w kończynach dolnych; pojedyncza amputacja powyżej stawu kolanowego; pojedyncza amputacja poniżej stawu łokciowego.

S10 SB9

Klasa ta opisuje minimalne dysfunkcje narządu ruchu. Należą do nich amputacja lub niewielka dysmelia jednej dłoni lub ograniczenia ruchomości w jednym stawie biodrowym, kolanowym lub skokowym; syndrom ogona końskiego S1–S2 objawiający się niewielkim niedowładem mięśni kończyn dolnych, minimalna spastyczność i lub ataksja, niedowład jednej kończyny dolnej; sztywność stawu biodrowego; amputacja dłoni; pojedyncza amputacja poniżej stawu kolanowego; obustronna amputacja przedstopia.

POGLĄDOWE RYCINY UKAZUJĄCE MIEJSCE WYSTĘPOWANIA NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI W POSZCZEGÓLNYCH KLASACH STARTOWYCH.

Na zdjęciu poglądowe ukazujące miejsca występowania niepełnosprawności.
Poglądowe ukazujące miejsca występowania niepełnosprawności.

Pływanie osób niepełnosprawnych – klasy startowe ( dysfunkcja wzroku i niepełnosprawność intelektualnie w stopniu lekkim)

KLASY STARTOWE S11–S13, SB11–SB13, SM11–SM13 – DYSFUNKCJE NARZĄDU WZROKU

S11, SB11, SM11 – w tych klasach startują zawodnicy niewidomi oraz z bardzo małą ostrością widzenia. Mogą mieć poczucie światła.

S12, SB12, SM12 – w tych klasach startują zawodnicy, którzy mają większą ostrość widzenia niż zawodnicy startujący. W klasach startowych S11, SB11, SM11 i/lub o polu widzenia mniejszym niż 5 stopni.

S13, SB13, SM13 – w tych klasach startują zawodnicy z najmniejszymi dysfunkcjami narządu wzroku. Mają największą ostrość widzenia i/lub pole widzenia, które jest jednak mniejsze niż 20 stopni.

W celu zapewnienia sportowej rywalizacji, zawodnicy w klasach startowych S11/SB11/SM11 muszą startować w okularkach nieprzepuszczających światła. Aby zapewnić bezpieczeństwo wszystkim zawodnikom z klas S11/SB11/SM11, obowiązkowa jest obecność dwóch tapperów – po jednym na każdej stronie pływalni. Nie jest dopuszczalne, aby jeden tapper sygnalizował nawroty dla kilku zawodników, bądź aby podczas wyścigu zmieniał strony pływalni. Zawodnicy z klas startowych S12, SB12, SM12 – S13, SB13, SM13 mogą zadecydować, czy chcą korzystać z pomocy tapperów. Taka decyzja wymaga jednak zgody klasyfikatorów.

KLASY STARTOWE S14, SB14, SM14 – NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI INTELEKTUALNE W STOPNIU LEKKIM

Zawodnicy z klasy startowej S14 mają niepełnosprawność intelektualną w stopniu lekkim, co zazwyczaj związane jest z obniżonym ilorazem inteligencji. Zawodnicy mają trudności z rozpoznawaniem przedmiotów oraz z pamięcią. Zdarza się również, że mają opóźniony czas reakcji na bodźce, co negatywnie wpływa na możliwości rywalizacji sportowej. Cechą charakterystyczną zawodników z klasy S14 jest również znacznie większa frekwencja. Częstotliwość wykonywania ruchów podczas wyścigu pływackiego w porównaniu do zawodników pełnosprawnych.

Pływanie osób niepełnosprawnych – adaptacja/rehabilitacja

Warto także podkreślić, iż w przedmiotowej literaturze akcentuje się, że „wszystkie dostępne formy zajęć sportowych i rekreacyjnych. W których osoby niepełnosprawne mogą uczestniczyć, stwarzają korzystne sytuacje nie tylko dla zwalczania przez nie swego kalectwa. Ale również dla kompensowania braków zarówno w swoich oczach, jak i oczach środowiska, w którym przebywają”

Rekreacja, pływanie i rehabilitacja w wodzie wpływają także na zwiększenie adaptacji społecznej osób z niepełnosprawnością. Możliwość uczestniczenia przez osoby z dysfunkcją w zajęciach prowadzonych w środowisku wodnym. Na tych samych zasadach, co osoby sprawne często wraz z nimi. Podnosi znacznie ich samoocenę i powoduje wzmożenie wysiłku w zakresie rozwoju społecznego.

Pływanie jako najbardziej popularna dyscyplina wśród niepełnosprawnych uprawiane jest ze względu na swoją uniwersalność, którą zawdzięcza specyficznym własnościom wody. Poprawa jakości życia poprzez poprawę kondycji fizycznej osób niepełnosprawnych. Pływanie, zajęcia sportowe są doskonałą formą rehabilitacji osób niepełnosprawnych.

Rehabilitacja na basenie zapewnia powrót wielu osobom niepełnosprawnym do zdrowia /czasem do pełnej sprawności. Taka forma rehabilitacji może być wykonywana bez względu na wiek i kondycję fizyczną. Pływanie jest zalecane wszystkim osobom które mają schorzenia kręgosłupa i stawów. Trening w wodzie poprawia koordynacje fizyczną w szczególności osobom które mają problemy w poruszaniu się. Działa także na poprawę kondycji psychicznej. Regularne pływanie jest zalecane przez lekarzy.

Zainteresował cię nasz materiał? Przeczytaj także: Kajakarstwo wśród osób niepełnosprawnych

Wspomoż fundację - Przekaż 1.5% podatku

Jesteśmy medium składającym się z osób z niepełnosprawnościami. Jeśli czytasz nasze wiadomości i podoba Ci się nasza praca to zostań naszym czytelnikiem.

Jak widzisz na naszym portalu nie ma żadnych reklam. Jest to możliwe dzięki takim jak TY.

  • Nr. rach. bankowego: 02 1750 0012 0000 0000 3991 4597
  • KRS: 0000406931
  • NIP: 5361910140

Przekaż nam swoje 1,5% a dzięki temu nadal nie będziemy zamieszczać reklam a TY będziesz czytał czysty tekst mając świadomość że przyczyniłeś się do jego napisania.

Brak postów do wyświetlenia