Ciężarówka Robur – wół roboczy z NRD
W Niemieckiej Republice Demokratycznej produkowano nie tylko samochody osobowe. Najczęściej gdy wspominamy o motoryzacji NRD mamy na myśli popularnego Trabanta lub Wartburga. Jednak w tamtych czasach nasi zachodni sąsiedzi produkowali także auta użytkowe oraz autobusy. Do głównych producentów ciężarówek oraz autobusów w tamtym okresie w NRD zaliczyć można Robura. Były one produkowane przez VEB ROBUR-Werke Zittau. Był to obecnie nieistniejący już wschodnioniemiecki producent samochodów ciężarowych, który swoją siedzibę miał w Żytawie na terenie Łużyc Górnych. Ciężarówka Robur dość dobrze przyjęła się nie tylko na terenie byłego NRD, ale także w pozostałych krajach bloku wschodniego.
Ciężarówka Robur – krótka historia
Pierwsze prace nad tym projektem rozpoczęto w 1957 roku. Na samym początku zaprezentowano prototyp LO 2500. Pojazd ten posiadał nadwozie autobusowe, bo warto nadmienić, że Robur powstawał zarówno jako ciężarówka jak i autobus. Debiut Robura datuje się na rok 1961. Wtedy to na wiosennych Targach w Lipsku miał miejsce oficjalny debiut Robura LO 2500. Oficjalny debiut zbiegł się r rozpoczęciem produkcji seryjnej tego modelu w tym samym roku. Model ten był bezpośrednim następcą przestarzałego modelu Robur Garant 30K/32. W 1968 roku przeprowadzono pierwszą modernizację nowego modelu. Modernizacja ta była niezbyt duża, ponieważ ograniczyła się jedynie do zastosowania nowej atrapy wlotu powietrza oraz użycia nowych oznaczeń LO 2501 oraz LO 1801A.
Kolejne zmiany to między innymi rok 1974. Zadebiutował wtedy model o ładowności do 3 ton oraz specjalna wersja terenowa. Oznaczono je odpowiednio symbolem LO 3000 oraz LO 2002A. Modele terenowe były przeznaczone przede wszystkim dla armii NRD. Dla wojska dostępne były trzy odmiany nadwoziowe. Były to: kontener sanitarny, wóz sztabowy oraz nadwozie z wersją skrzyniową. produkcja tych odmian trwała od roku 1973 do roku 1990. Z kolei jesienią 1982 roku w ofercie pojawiły się samochody wyposażone w silnik wysokoprężny (choć już wcześniej pojawiały się takie odmiany silnikowe). W 1972 roku rozpoczęto także prace nad nowymi prototypami oznaczonymi symbolami 0611 oraz D609. Prace były prowadzone we współpracy z Automobilwerke Ludwigsfelde. Prototypy charakteryzowały się nową kanciastą kabiną, jednak ostatecznie z powodów gospodarczych i politycznych nie weszły do produkcji.
Ciężarówka Robur – charakterystyka modelu
Nowy Robur od momentu pojawienia się na rynku charakteryzował się przede wszystkim nowoczesną jak na owe czasy stylistyką kabiny, która odróżniała ten model od innych ciężarówek produkowanych w krajach bloku wschodniego. Na początku produkcji model ten wyposażano w silnik oznaczony symbolem R4. Była to jednostka chłodzona powietrzem o pojemności 3300 centymetrów sześciennych i mocy około 70 koni mechanicznych. Auto dysponowało ładownością na poziomie 2,5 tony. Jednocześnie powstawała też wersja z napędem 4×4 z nieco mniejsza ładownością na poziomie 1,8 tony.
W 1982 roku na szerszą skalę zaczęto montować pod maską Robura jednostkę wysokoprężną, która byłą chłodzona powietrzem. Pojazdy wyposażane w taką jednostkę napędową otrzymały nowe oznaczenia LD 3001 oraz LD 3002. Cechą charakterystyczną odmiany wyposażonej w wyżej wspomniany silnik był między innymi powiększony rozstaw osi. Robur nie ograniczał się jedynie do rynku krajowego. Produkowano także specjalne wersje eksportowe, które różniły się od tych dostępnych na rynku krajowym. Na uwagę zasługuje wersja Safari, która była przeznaczona na eksport do krajów zamorskich. Cechą charakterystyczną i rzadko spotykaną w tamtych czasach było zastosowanie klimatyzowanej kabiny ze względu na wysokie temperatury panujące w tamtych krajach.
Ciężarówka Robur – współpraca z polskim Autosanem
Tuż po przemianach ustrojowych jakie zaszły w tej części Europy polski producent autobusów Autosan zaczął współpracę z IFA (Industrieverband Fahrzeugbau). Był to państwowy konglomerat, który jednoczył przedsiębiorstwa produkujące pojazdy mechaniczne w Niemieckiej Republice Demokratycznej. W skład tego konglomeratu wchodził także producent samochodów Robur, czyli Robur-Werke. Współpraca polegała na tym, że Niemcy dostarczyli nam trzy podwozia Robura wraz z całym układem napędowym. Podwozia były wyposażone w 4-cylindrowy silnik Deutz.
Na bazie dostarczonych podzespołów fabryka w Sanoku wykonała dwa pojazdy.
Pierwszym z nich był międzymiastowy autobus towos z 7+1 miejscami siedzącymi. Drugim pojazdem był furgon w specyfikacji 2+1 miejsca. Dobrze zapowiadająca się współpraca niestety szybko została zakończona. Stało się tak głównie z powodu coraz gorszej kondycji finansowej niemieckiego producenta, który ostatecznie zdecydował o zakończeniu współpracy z polskim Autosanem.
Ciężarówka Robur – próby ratowania marki
Robura produkowano do roku 1991. Początku końca modelu Robur można upatrywać w roku 1990 zaraz po zjednoczeniu Niemiec. Spadające zainteresowanie NRD-owską ciężarówką było spowodowane przede wszystkim bardzo przestarzałą konstrukcją jak na początek lat 90 XX wieku. Warto w tym miejscu wspomnieć, że w wielu aspektach Robur konstrukcyjnie zatrzymał się jeszcze w latach 60 XX wieku. Zakłady próbowały jednak ratować ten model przed całkowitym zaprzestaniem produkcji.
Zdecydowano się na zastosowanie wysokoprężnej jednostki napędowej marki Deutz. Oprócz nowej jednostki napędowej zdecydowano się na delikatny facelifting kabiny. Zastosowano całkowicie nowy przedni zderzak z wbudowanymi światłami. Ostatecznie jednak wyprodukowano jedynie 350 sztuk odświeżonego modelu. Pomimo starań w 1991 roku całkowicie zaprzestano produkcji. Łącznie przez cały okres produkcji powstało nieco ponad 250 tysięcy egzemplarzy. Choć Robur był dość nowoczesną konstrukcją na samym początku produkcji, to brak większych modyfikacji i zmian konstrukcyjnych sprawił, że na początku lat 90 XX wieku auto było po prostu konstrukcyjnie przestarzałe.
Ciężarówka Robur – próby reaktywacji produkcji
Kilka lat po definitywnym zakończeniu produkcji pojawiły się plany wskrzeszenia Robura. Jako pierwsze w 1995 roku powstało Robur-Fahrzeug-Engineering GmbH. Spółka miała w planach rozpocząć na nowo produkcję Robura. Jednak to nie jedyna inicjatywa mająca na celu ponowne uruchomienie produkcji. W 1999 roku powstało kolejne przedsiębiorstwo tym razem pod nazwą FBZ GmbH. Oba przedsiębiorstwa funkcjonują do dzisiaj i zajmują się przede wszystkim modernizowaniem istniejących jeszcze Roburów. Modernizacja polega przede wszystkim na montowaniu wysokoprężnych silników Deutz. Ponadto montowane są podzespoły, które jednocześnie mają poprawić poziom bezpieczeństwa i komfortu pracy dla kierowcy. Montowane są nowe układy hamulcowe, wspomaganie kierownicy oraz inne współczesne udogodnienia.
Wiele osób uważa, że zjednoczenie Niemiec na skutek przemian ustrojowych, miało bezpośredni wpływ na upadek marki Robur. Po zjednoczeniu Niemiec na rynku pojawiła się konkurencja w postaci aut produkowanych dotychczas w RFN. W starciu z zachodnią technologią i nowoczesnością, produkty rodem z Niemieckiej Republiki Demokratycznej nie miały szans na dalszy rozwój i produkcję.
