Wanderer niemiecki „wędrowiec”, typ 616
Ze względu na małą dostępność oryginalnej dokumentacji, wielu miłośników starej motoryzacji, nie podejmuje się renowacji, tego ponad 100 letniego zabytku.
Osoby zamożne, które posiadały ten wyjątkowy motocykl, jakim niezaprzeczalnie był Wanderer, często decydowały się na jego przemalowanie. Podkreślając tym samym, swój unikatowy styl.
W roku 1885, zakład Chemnitzer Velociped – Depot Winklhofer & Richard Adolf Jaenicke, zajmował się samodzielną na każdym etapie, produkcją rowerów. Dopiero w roku 1902, zakład uruchomił produkcję motocykli, wykorzystując odpowiednio zmodyfikowaną ramę rowerową.
Warto wspomnieć, że silnik w który były wyposażane motocykle był w całości skonstruowany w tym zakładzie.
W 1909 r, Wanderer w swoich motocyklach wykorzystał resorowanie tylnego koła. Na tamte czasy zakład Wanderer nie był jednak pierwszym, który wykorzystywał tylny wahacz. Uprzedziły go między innymi fabryki Indian, Flying Merkel czy NSU.
Za to Wanderer był jedynym zakładem, który w roku 1911,seryjnie wyposażał swoje motocykle w to rozwiązanie.
W roku 1919, Wanderer rezygnuje z resorowania tylnego koła, stawiając na lepsze i wygodniejsze siodło. W ten właśnie sposób powstaje Wanderer 4 ½ PS typ 616.
Dzięki trzem śrubowym sprężynom, które ustalają wychylenie siedziska, jazda jest komfortowa i wygodna.
Ponad 1000 sztuk Wandererów zasilało niemiecka i austriacką armię podczas 1 wojny światowej.
Podczas wojny resorowane tyły się nie sprawdzały i często ulegały uszkodzeniom, dlatego sztywny tył z wygodnym siedziskiem sprawdzał się znakomicie.
Wanderer zaskakiwał nowoczesnością (jak na tamte czasy). Jako pierwszy zastosował silnik zblokowany ze skrzynią biegów. Sprzęgłem można było sterować lewą ręką lub lewą nogą.
