Autosan H7 – niewielki autobus z przełomu wieków

Autosan H7 to nowoczesny minibus o wielu zastosowaniach.

W końcówce lat dziewięćdziesiątych sprzedaż autobusów klasy mini wzrosła, jednocześnie upływ czasu sprawił, że Autosan H6 stawał się powoli przestarzałą konstrukcją. Zdecydowano więc, że nadchodzi czas nowej generacji autobusów klasy mini i zabrano się za jej projektowanie. Była to trafna decyzja, która w późniejszych latach pozwoliła utrzymać firmie stabilną pozycję w segmencie minibusów. Model H6 nie byłby w stanie tego zagwarantować, mimo iż przez wiele lat cieszył się popularnością zarówno wśród przewoźników, jak i pasażerów. Należy jednak zauważyć, że przysłużył się również w trakcie projektowania swojego następcy, którym został Autosan H7.

Zanim ruszymy w dalszą podróż, warto zastanowić się, gdzie pierwsze kroki stawiał model H7. W 1997 roku powstała spółka o nazwie Autosan-Bussan Sp. z o.o., która miała odpowiadać za produkcję wszystkich autobusów klasy mini. To właśnie tutaj powstały pierwsze prototypy Autosana H7 w 1999 roku. Również dalsza produkcja odbywała się pod szyldem tej firmy, aż do 2002 roku, kiedy została ona zlikwidowana. Cała jej własność została wchłonięta przez Autosan S.A. i od tamtej pory, to ta spółka odpowiadała za każdy kolejny egzemplarz H-siódemki. Skoro wiemy już, kto jest kim i kto odpowiada za wszelkie zalety i wady omawianego modelu, to możemy wrócić do początków naszej historii, zaczynamy.

Autosan H7 – pierwsze próby i prototypy

Kiedy w drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych konkurencja w segmencie minibusów znacząco się zwiększyła, Autosan-Bussan postanowił rozpocząć pracę nad kolejną generacją modelu H6. Przeprowadzono wiele rozmów z najważniejszymi klientami, tak by skoncentrować się na zmianach, które faktycznie były oczekiwane przez odbiorców. Stanęło na tym, że najważniejsze są względy praktyczne, tak więc istotna była przestrzeń we wnętrzu autobusu oraz ogólne właściwości jezdne. Ta pierwsza musiała zostać zwiększona, a te drugie poprawione. Zabrano się do pracy, decydując o wykorzystaniu modelu H6 jako bazy. Znacząco przyspieszyło to proces konstrukcji nowego modelu, jednak w późniejszym okresie i tak wprowadzono kolejne poprawki, eliminując to, co zostało z poprzedniego modelu.

Prototyp został pokazany w 1999 roku i otrzymał oznaczenie H7-10.01. Jego konstrukcja różniła się od swojego protoplasty między innymi długością. H7 był dłuższy o 79,7 cm, co gwarantowało więcej miejsca dla pasażerów, jednak wciąż pozwalało traktować pojazd jako autobus klasy mini. Wnętrze miało pomieścić 35 osób (28 na miejscach siedzących), a na zewnątrz prowadziły ręcznie otwierane drzwi, które przed przystąpieniem do produkcji seryjnej zostały zastąpione przez jednopłatowe drzwi pneumatyczne. Jako napędu użyto silnika Iveco 8040.45 o pojemności 3908 cm³ i mocy 136 koni mechanicznych. Autosan H7 dysponował więc sensowną mocą, a przy tym był stosunkowo oszczędny. W roku 2000 ruszono z produkcją seryjną i do jego końca udało się wyprodukować 12 egzemplarzy.