Moskwa, 1 marca 2024
Dziś, w południowo-wschodniej części Moskwy, na cmentarzu Borisowskim oraz w cerkwi Ikony Matki Bożej »Ukój Mój Smutek« w Marjino, odbyło się ostatnie pożegnanie Aleksieja Nawalnego – rosyjskiego opozycjonisty, obrońcy praw człowieka i bojownika przeciwko korupcji. Jego tragiczna śmierć w kolonii karnej za kołem podbiegunowym wzbudziła falę smutku i oburzenia nie tylko w Rosji, ale również na całym świecie.
Rzeczniczka zmarłego, Kira Jarmysz, poinformowała, że nabożeństwo nad trumną z ciałem Nawalnego rozpoczęło się o godzinie 14 czasu lokalnego, co oznaczało godzinę 12 w Polsce. Miejsce to, cerkiew Ikony Matki Bożej »Ukój Mój Smutek« w Marjino, stało się świadkiem wzruszających momentów żałoby, gdzie bliscy, przyjaciele i zwolennicy Nawalnego mogli pożegnać swojego lidera.
Kim był Aleksiej Nawalny
Styczeń 2024 roku przyniósł trzecią rocznicę aresztowania Aleksieja Nawalnego, wybitnego rosyjskiego opozycjonisty, który odważnie stawił czoła korupcji i nieprawościom w swoim kraju. Po powrocie z Niemiec, gdzie leczył się po próbie otrucia, zorganizowanej najprawdopodobniej przez rosyjskie służby specjalne, Nawalny został aresztowany i skazany na łącznie ponad 30 lat pozbawienia wolności w wyniku kolejnych spraw karnych.
W 2011 roku Nawalny założył Fundację Antykorupcyjną, której celem było ujawnianie przypadków korupcji na najwyższych szczeblach władzy. Jego działalność była nieustępliwa, a za sprawą tej organizacji ujawnił szereg skandali, rzucając światło na mroczne praktyki rządzącej elity.
Jednym z najbardziej donośnych posunięć Nawalnego było wprowadzenie terminu „partia cwaniaczków i złodziei”, którym określił partię rządzącą, Jedną Rosję. To hasło szybko stało się popularne w Rosji i zyskało szerokie poparcie społeczne, obnażając rzeczywistość polityczną kraju.
Najwcześniejszym skandalem, który przyniósł mu międzynarodową uwagę, był jego udział w nagłośnieniu afery ropociągu WSTO. W tej sprawie, straty finansowe szacowane na 4 miliardy dolarów zostały ujawnione przez Nawalnego poprzez publikację dokumentów z tajnych kontroli państwowej. Skandal ten nie tylko obciążył dyrektorów budującej ropociąg firmy Transnieft, ale także podniósł pytania dotyczące uczestnictwa niektórych członków rosyjskiego rządu.
Domy pogrzebowe odmawiały organizacji uroczystości pochówku
Nie był to jednak łatwy proces. Wcześniej współpracownicy zmarłego donieśli o trudnościach w zorganizowaniu publicznej uroczystości pożegnania. Zakłady pogrzebowe, zarówno państwowe, jak i prywatne, odmówiły przyjęcia zlecenia na organizację tego wyjątkowego pogrzebu. Otrzymały one nie tylko odmowne odpowiedzi, ale także niektóre przyznały się do otrzymania zakazu przyjęcia takiego zlecenia, co wzbudziło dodatkowe kontrowersje wokół śmierci Nawalnego.
Aleksiej Nawalny zmarł nagle 16 lutego w kolonii karnej, gdzie odbywał karę po powrocie do Rosji z Niemiec. Przez trzy lata był obiektem prześladowań ze strony rosyjskich władz, a jego aresztowanie związane było z protestami przeciwko oszustwom wyborczym, których stał się symbolem. Nawalny umiał precyzyjnie pokazać skutki korupcji, dotykając życia zwykłych Rosjan, jak to miało miejsce w przypadku afer ropociągu WSTO czy przypadku niedoborów wody pitnej w Tomsku. Relacja z pogrzebu Aleksieja Nawalnego staje się jednym z kluczowych punktów w historii walki o prawa człowieka i przeciwko korupcji w Rosji. Jego dziedzictwo i idea walki przetrwają, zainspirują kolejne pokolenia do dążenia do uczciwości, sprawiedliwości i prawdy.
