Lamborghini Diablo – klasycznie i sportowo
Istnieją modele, które wyznaczały pewne trendy w motoryzacji, a historia aut napędzanych silnikiem spalinowym bez nich nie byłaby taka sama. Te auta urosły do miana kultowych. Jednym z nich jest Lamborghini Diablo. Niespełnione marzenie wielu chłopców w latach 90 Xx wieku. Do dnia dzisiejszego auto ma status kultowego, a pojedyncze egzemplarze na rynku wtórnym osiągają zawrotne ceny. Wszystko zależy od wersji konkretnego egzemplarza. A było ich kilka. Auto od samego początku było unikatowe. Przez cały okres produkcji powstały zaledwie 2903 sztuki. Warto nadmienić, że auto było produkowane praktycznie przez 10 lat od roku 1990 do roku 2000. W tym czasie przeszło niewielkie modernizacje o których wspomnimy niżej.
Lamborghini Diablo było to auto typowo sportowe produkowane przez typowo włoską firmę, czyli Automobili Lamborghini S.p.A. Model ten od samego początku produkcji był w wielu aspektach rekordowy. Już praktycznie na samym początku powstawania uzyskał tytuł najszybszego samochodu świata i utrzymał go przez niemal rok. Tytuł ten uzyskał, ponieważ jako pierwszy wśród aut produkcyjnych rozpędził się do 329 kilometrów na godzinę. Jak na początek lat 90 XX wieku było to nie lada osiągnięcie. Jego największym rywalem wówczas było Ferrari F40, które było jednak wolniejsze „aż” o jeden kilometr. Diablo od samego początku zachwycało stylistyką, szczególnie fanów włoskiej motoryzacji.
Lamborghini Diablo – pierwsza generacja
Nowy model sportowego Lamborghini zadebiutował w roku 1990. Od początku model ten nie należał do tanich, a wręcz był trudno dostępny,. Jego bazowa cena wynosiła 240 000 tysięcy dolarów, co miało dobitnie świadczyć o unikalności tej konstrukcji. Nawet dzisiaj cena ta może przyprawić o zawrót głowy. Jeszcze większe wrażenie robiła na początku lat 90 XX wieku. Opisywany model był bezpośrednim następcą modelu Countach. Włoski producent zdecydował się na wprowadzenie następcy ze względu na coraz bardziej przestarzałą konstrukcję poprzednika. Choć w obu modelach widać pewne podobieństwa. Oficjalna data premiery to 21 stycznia 1990 roku. W następnych latach auto przechodziło pewne modyfikacje.
Od samego początku auto z założenia miało być bardzo szybkie. Dlatego producent zdecydował się umieścić pod maską potężny jak na tamte lata silnik. Do napędu wykorzystano silnik V12. Jednostka ta miała pojemność 5707 centymetrów sześciennych i legitymowała się mocą na poziomie 492 koni mechanicznych. Auto przyśpieszało niezwykle szybko, ponieważ moment obrotowy tej jednostki wynosił aż 580 Nm. Zgodnie z danymi katalogowymi setka na liczniku pojawiała się już po 4 sekundach, a prędkość maksymalna wynosiła 325 kilometrów na godzinę. Jak na owe czasy były to wartości wręcz niesamowite. Warto wspomnieć, że maksymalna moc byłą osiągana przy 7000 obrotów na minutę, natomiast moment obrotowy przy 5200 obrotach na minutę.
Lamborghini Diablo – pierwsze modyfikacje
Już po 3 latach od rozpoczęcia produkcji zdecydowano się na wprowadzenie pierwszych zmian. Auto delikatnie unowocześniono i zastosowano nowe, niespotykane wcześniej rozwiązania techniczne. Nowsza wersja byłą oznaczona jako Diablo VT. Główną zmianą było zastosowanie napędu na cztery koła. Miało to na celu poprawę trakcji samochodu oraz unowocześnienie techniczne całej konstrukcji. Pozostając w temacie trakcji warto wspomnieć, że zastosowano także całkowicie nowy system zawieszenia. Auto stało się jeszcze twardsze od poprzednika co z kolei przełożyło się na jeszcze lepsze prowadzenie. W kwestii bezpieczeństwa także poczyniono zmiany. Przede wszystkim seryjnie montowano od tej pory 4-tłoczkowe hamulce Brembo.
Poza kwestiami bezpieczeństwa wnętrze delikatnie odświeżono. Zabieg ten polegał na zastosowaniu nieco innej, unowocześnionej deski rozdzielczej. Dzięki temu środek stał się ciut bardziej współczesny i nie odbiegał zbytnio od konkurencji. Pod maską w dalszym ciągu montowany był ten sam silnik V12 o pojemności 5707 centymetrów sześciennych. Był to oczywiście jednostka posiadająca po 4 zawory na cylinder. Moc maksymalna w dalszym ciągu wynosiła 492 konie mechaniczne. Co za tym idzie osiągi również były wręcz identyczne. Sprint od zera do setki zajmował 4,1 sekundy, natomiast prędkość maksymalna wynosiła 326 kilometrów na godzinę. Ze względu na wprowadzone zmiany zmieniła się przede wszystkim charakterystyka prowadzenia tej wersji.
Lamborghini Diablo – limitowana, sportowa wersja
Specjalna usportowiona wersja powstawała przez trzy lata od roku 1993 do roku 1996. Oznaczona była symbolami SE30 i SE30 Jota. Byłą to seria niezwykle limitowana, ponieważ przez 3 lata powstało zaledwie 150 egzemplarzy. Producent zdecydował się na wypuszczenie tej odmiany z okazji 30 lecia firmy Lamborghini. Wersja ta była przede wszystkim dużo lżejsza od oryginału. Różnica wynosiła aż 125 kilogramów. Przy tej okazji zastosowano wzmocniony silnik, który osiągał aż 525 koni mechanicznych. Przy znacznie niższej masie różnice w osiągach były znaczne. Od roku 1995 w ofercie pojawiła się jeszcze mocniejsza wersja oznaczona jako Jota. Z powodu jeszcze bardziej bezkompromisowego charakteru, producent zmuszony był zastosować dodatkowe zmiany w konstrukcji.
Były to zarówno modyfikacje wizualne jak i techniczne. Od strony technicznej zastosowano sporo modyfikacji. Zamontowana pod maską jednostka generowała niebagatelne 595 koni mechanicznych. Z powodu dużej mocy zastosowano w tej odmianie zsynchronizowaną, 6-biegową skrzynię biegów, która jeszcze bardziej pozwoliła wykorzystać charakter tego auta. Zwiększone osiągi pociągnęły za sobą poprawę bezpieczeństwa. Ponownie zastosowano dużo większe tarcze hamulcowe. Jednak jak zauważają znawcy motoryzacji, pomimo roku 1995 nadal producent nie zdecydował się na obecny już wtedy system ABS oraz kontroli trakcji. Jota cechowała się także specjalnymi wlotami powietrza na dachu auta. Był to znak charakterystyczny, który świadczył o wyjątkowości tej odmiany.
Lamborghini Diablo – odmiany SV oraz GT
Producent w kwestii kolejnych odmian nie próżnował i tworzył coraz to nowsze modyfikacje. Od roku 1995 oferowano wersję SV. W tym przypadku zmiany były gównie stylistyczne. Przede wszystkim nieznacznie zmodyfikowano kształt nadwozia oraz zamontowano większe koła. Od roku 1999 w tej wersji zrezygnowano z chowających się lamp, które zastąpiono reflektorami od Nissana 300ZX. We wnętrzu pojawił się ten sam kokpit co we wcześniej opisywanej odmianie VT. Silnik dysponował mocą 510 koni mechanicznych, czyli nieznacznie więcej niż w wersji bazowej. Zgodnie z panującymi trendami zastosowano także nieco większe hamulce. Prędkość maksymalna oscylowała na poziomie 329-335 kilometrów na godzinę.
Nieco bardziej kultowa okazałą się limitowana wersja GT. Tutaj zmiany były większe. Pod maskę trafił sześciolitrowy silnik V12 dysponujący mocą 575 koni mechanicznych. Zawieszenie wzmocniono oraz powiększono hamulce. Auto stylistycznie odmłodzono poprzez nadanie mu bardziej agresywnych kształtów. Linia nadwozia była bardziej nowoczesna i sportowa. Charakteru dodawały znacznie szersze opony w tej wersji. W tej specyfikacji powstały zaledwie 83 sztuki Lamborghini Diablo. Wszystkie bardzo szybko znalazły swoich nabywców. NA odmianie GT zakończono produkcję Lamborghini Diablo. Miało to miejsce w 2000 roku. Do dnia dzisiejszego każda odmiana uznawana jest za kultową wśród kolekcjonerów supersamochodów.
