Auto z historią – Fiat 500 – włoski Maluch Krzysztofa
Fiat 500 to bardzo popularne auto miejskie produkowane przez Fiata. We Włoszech do dziś można go dość łatwo spotkać na ulicach choć jego produkcja zakończyła się w 1975 roku. Produkcja trwała przez 18 lat, a prezentacja samochodu odbyła się w Turynie.Oznaczenie 500 w nazwie zostało podobno zaczerpnięte z pojemności silnika która wynosiła prawie 500cm3. Przy tak małym litrażu i moc nie była najwyższa. Pierwszych posiadaczy Fiata 500 musiała zadowolić moc 13,5 KM, ale wersja Sport została wyposażona już w silnik o mocy 21,5KM. Co ciekawe model ten otrzymał nadwozie kombi występujące pod nazwą 500 Giardiniera. Coś co może się wydawać w przypadku tak małego pojazdu niemożliwe, a jednak było prawdziwe to eksport 500ki do Stanów Zjednoczonych. Wersja na Amerykę wyróżniała się większymi reflektorami.
Fiat 500 – z ziemi włoskiej do Polski
Przez 18 lat wyprodukowano prawie 3,5 miliona egzemplarzy 500. Auto idealnie się sprawdzało na wąskie włoskie uliczki i samowolne włoskie parkowanie. Auto zawsze wywoływało uśmiech na twarzy i kojarzyło się z fajnym autkiem miejskim, co skłoniło Fiata do stworzenia nowej 500ki w 2007 roku. Dziś po 12 latach model ten cieszy się wciąż dużym zainteresowaniem, mimo, że od 12 lat przechodził tylko drobne face liftingi. Jest to również ważny dla Polski model, ponieważ jest produkowany w Tychach. Jednak wracając do pierwszej generacji to ciężko ją dziś spotkać dawną 500kę na drodze. Jednak dzięki takim osobom jak Krzysztof można jeszcze na ulicy spotkać pięknie zachowanego „włoskiego Malucha”. Używa jej nie tylko od święta, ale zacznijmy od początku.
Krzysztof, skąd pomysł na takie auto?
Miłość do 500ki zrodziła się podczas wielu wakacyjnych wyjazdów do Włoch, jeszcze jako dziecko. Ten samochód budził u mnie niesamowite zainteresowanie. Jest rozpoznawalny, jest wszędzie uznawany jako symbol Włoch. Włosi kochają ten samochód podobnie jak Polacy „Malucha”. A ja uwielbiam Włochy i marzenie po latach się spełniło
Który to rocznik i jaki silnik? Jest to oryginalny Abarth?
Jest to rocznik 1969 w wersji Lusso. Samochód ma oryginalny przebieg 59 tysięcy kilometrów. We Włoszech miał dwóch właścicieli. Ten drugi, w 1997r przeprowadził renowację. Wówczas też Fiat zyskał stylizacje na wersję ABARTH 595. Założony został silnik 650ccm w miejsce 499ccm, wymieniona została skrzynia na zsynchronizowaną, zmieniona prądnica na alternator. Fiat otrzymał też naklejki, emblematy, aluminiowe felgi 12″, sportową kierownice, sportowy wydech, aluminiową miskę olejową Capasso, sportowe amortyzatory i został obniżony. Jest to zadbany egzemplarz, kompletny, uczestniczący w spotkaniach Fiat500clubitalia. Wymagał natomiast pracy, by był taki jakim go sobie wymarzyłem, sprawiał przyjemność i nie zaskakiwał w codziennym użytkowaniu.
Jakie prace przy nim przeprowadzałeś?
Niestety prace lakiernicze wykonane w 1997r jak się okazało były przeprowadzone niesolidnie. Spora ilość szpachli na drzwiach i klapie silnika podczas prób polerowania sprawiła ze lakier zaczął pękać. Komora silnika wyglądała źle, podczas renowacji w 1997 najprawdopodobniej nie była odnawiana. Podobnie bagażnik. Po rozebraniu samochodu pod względem blacharskim poza „purchlem” na podszybiu pod uszczelką nie było nic do zrobienia. Problem był z tylną klapą silnika, która od temperatur i z racji wieku po prostu zaczęła się rozpadać. Zamówiłem oryginalną z Włoch. Poza wspomnianą klapą, całe nadwozie jest oryginalne. Podłoga również jest oryginalna i w doskonałym stanie, bardzo dobrze zakonserwowana. Nie wymagała pracy poza wnikliwym sprawdzeniem i uzupełnieniem konserwacji. Natomiast zakres prac obejmował rozebranie całego samochodu, usunięcie szpachli, polakierowanie całego nadwozia na kolor Giallo Positano zgodny z rocznikiem, ponowne pokrycie chromem galwanicznym wszystkich elementów jak klamki, wycieraczki, galeryjki.
A mechanicznie co musiałeś zmienić?
Ponieważ wygląd to nie wszystko zrobiony został również przegląd instalacji elektrycznej a kable zostały pogrupowane i zabezpieczone. Silnik został rozebrany, odmalowany i złożony na nowo, podobnie gaźnik i alternator. Odmalowany został bak, a zbiorniczki płynów i akumulator wymienione na nowe. W komorze bagażnika, silnika i na progach zastosowany został „baranek”. Założone zostały nowe przewody hamulcowe, nowe elementy gumowe zawieszenia zawieszenia, układu kierowniczego, nowa skrzynia. Nowe świece, oleje, przewody, układ zapłonowy. Jednym słowem wszystko co tylko wykazywało zużycie zostało wymienione na nowe. Komora silnika pomalowana w kolorze nadwozia – zabezpieczona barankiem odpornym na temperaturę.
A jak z wnętrzem?
Wnętrze również przeszło dużą przemianę. Nowa wykładzina, nowe włoskie kubełkowe fotele, na oryginalnych prowadnicach z zachowaniem ich pełnej funkcjonalności, nowe zegary Abarth z obrotomierzem, wskaźnikiem temperatury oleju. Za i pod tylną kanapą blachy zostały pokryte farbą antykorozyjną odporną na temperatury i przyklejone zostały maty butylowe z aluminium 4mm i wygłuszenie piankowe 9mm które doskonale tłumią wibracje i hałas dobiegający z silnika. Oryginalna kierownica ustąpiła miejsca malutkiej sportowej MONZIE która należała do mojego taty. W latach 80’tych używał jej również w swoich maluchach. Została obszyta razem z ochraniaczami kolan skórą nappa i przeszyta nicią w kolorze nadwozia. Deska obłożona alcantarą, doskonale współgra z pozostałymi elementami wykonanymi ze skóry. Wnętrze nabrało lekko sportowego charakteru, jak przystało na Abartha.
Nie obawiasz się, że możesz zatęsknić za oryginalnym wyglądem?
Zakres prac we wnętrzu był znaczny, natomiast wszystkie zmiany są odwracalne. Zachowałem zarówno oryginalną kierownice, zegary i inne elementy jak silnik, oryginalna klapę, galeryjki wersji Lusso, oryginalne koła z felgami stalowymi również zostały schowane w garażu. Wszystkie chromy (klamki, ramiona wycieraczek, ramki szyb) zostały ponownie pokryte chromem galwanicznym, a elementy aluminiowe wypolerowane. Do zrobienia została polerka szyb, choć może być konieczna wymiana, gdyż rysy są bardzo głębokie.
Jak się udało kupić tak unikatowy model? Aukcje, internet, znajomi, przypadek?
Przeglądałem aukcje, miałem odłożone pieniądze na klasyka, 500ka była jednym z faworytów. Celowałem w samochód kultowy i stosunkowo prosty. Brałem pod uwagę kilka modeli między innymi Garbusa. Samochód trafił się w pobliżu Krakowa, tydzień wcześniej został przywieziony z Włoch. Ogłoszenie o sprzedaży udostępnił na Facebooku mój znajomy, a następnego dnia Fiat był już u mnie w garażu.
W jakim był stanie w momencie zakupu?
W momencie zakupu wydawało się, że auto jest w dobrym stanie, ale jak to bywa z 50 letnim samochodem, jedna naprawa pociągała konieczność kolejnej. Początkowo nie zakładałem aż takiego zakresu renowacji, teraz nie żałuję. Uważam, że bardzo dobrze jest zrobić coś raz a dobrze, od początku i kompleksowo. Akurat był to okres jesienny więc całą zimę można było poświęcić na prace renowacyjne. Odczucia są jak w nowym aucie. Oczywiście 50 letnim „nowym”. Komfort czy skrzypienie pozostały jak w samochodzie klasycznym, ale to jest jego prawo i taka motoryzacja ma swój urok.
Dużo kilometrów razem udało się już przejechać? Często go używasz?
Póki co więcej czasu w garażu. Od września 2018 do marca 2019, natomiast aktualnie w ładną pogodę samochód jest użytkowany codziennie na dojazdy do pracy, zakupy i różnego typu przejażdżki. W miesiąc licznik wskazuje już ponad 1000km. Większość prac była przeprowadzona w profesjonalnym warsztacie w okolicach Krakowa, przez pasjonata który rozumie takie projekty. Podczas pracy wykazał się dużą wiedzą i dokładnością.
Zloty, wystawy, wydarzenia i inne imprezy w planach?
Organizuje się bardzo dużo tego typu spotkań i możliwe że pojawię się na zlotach, na razie cieszę się jazdą. W planach jest kilka wycieczek weekendowych w różne zakątki Polski.
Jak ludzie reagują na ulicy na auto?
Samochód budzi olbrzymie zainteresowanie. Jeszcze przed renowacją na każdym kroku ktoś oglądał lub wypytywał. Bardzo dużo osób wie co to za model, ale pozostałym się podoba z racji rozmiarów czy unikalności. Dzieci uwielbiają to auto, praktycznie każde dziecko krzyczy, że jedzie Luigi z kreskówki Auta.
Posiadasz inne klasyki albo planujesz?
Jest to pierwszy zabytkowy samochód, natomiast mam jeszcze zabytkowy motorower. W planach, choć raczej marzeniach jest wiele samochodów, wszystko zależy co się w danym czasie trafi ciekawego. Bardzo lubię Lancie, Alfa Romeo i Fiaty.
Motoryzacyjne marzenie?
Ciężko wybrać jedno, uwielbiam wszystkie samochody. Ale na obecną chwile największe marzenie to Alfa Romeo Gulia GTV 1970 i VW T1 Samba.
A planujesz coś jeszcze w swoim Fiacie poza polerką szyb?
W planach na kolejny sezon jest wzmocnienie silnika do 30-35KM. Założenie aluminiowych elementów silnika Abarth i sportowego nierdzewnego układu wydechowego Lavazza.
Zapraszam do śledzenia informacji o Fiacie na bieżąco na Facebooku i Instagramie.
Fb: http://www.facebook.com/Moreto595
Instagram: @moreto595
A jeśli Ty masz auto z ciekawą historią i chcesz się nią podzielić z nami i naszymi czytelnikami napisz do mnie na adres jacek.klasyki@gmail.com
A jeśli lubisz stare polskie samochody zapraszam do przeczytania artykułu o Warszawie.
