Piosenka o mojej Warszawie – Fogg
Piosenka o mojej Warszawie – Fogg, właściwie Mieczysław Fogiel, urodził się 30 maja 1901 roku w Warszawie, gdzie też zmarł 3 września 1990 roku i został pochowany na Cmentarzu Bródnowskim. Zawsze wierny swemu rodzinnemu miastu, Warszawie, cieszył się powodzeniem u kilku pokoleń słuchaczy w kraju i na świecie. Najbardziej znane piosenki to: „Tango milonga”, „To ostatnia niedziela”, „Jesienne róże”, „Już nigdy”, „Pieśń o matce”.
Piosenka o mojej Warszawie – Fogg młodość
Matka Mieczysława prowadziła sklep w domu na rogu ulic Długiej i Freta. Ojciec był maszynistą kolejowym pierwszej klasy, „prowadził nawet ekspresy do Petersburga”. Mieczysław uczył się w gimnazjum realnym przy ul. Jezuickiej. W 1910 roku wstąpił do polskiego skautingu. Wejście w dorosłość rozpoczął od ochotniczej służby w Wojsku Polskim (1919–1921) i udziału w wojnie polsko-sowieckiej w 23. Polowej Autokolumnie. Uczestniczył w wyzwalaniu Wilna i w walkach na froncie litewsko-białoruskim.
W 1922 roku rozpoczął pracę w Warszawskiej Dyrekcji Polskich Kolei Państwowych. Był to rodzaj zadośćuczynienia ambicjom ojca, który widział w nim inżyniera, specjalistę od dróg i komunikacji. Początkowo śpiewał w chórach kościelnych – w Katedrze św. Jana, kościele św. Antoniego, a także sióstr Wizytek. W grudniu 1922 roku Bolesław Szych, organista kościoła św. Anny i sufler w Operetce, zaprosił Mieczysława na próbę kolęd Ludwika Sempolińskiego.
Mieczysław Fogiel zaczął zarabiać śpiewaniem na ślubach i pogrzebach. Do Opery wchodził „na pięćdziesięciogroszówkę” – wręczaną woźnemu za wpuszczenie na galerię. Kosztowna nauka śpiewu wymagała funduszy dlatego Fogg dorabiał jako operowy klakier w grupie legendarnego Rudego Bronka, zarazem konika, jednak długi wciąż rosły.
Piosenka o mojej Warszawie – Fogg pierwsze próby
W 1926 roku Mieczysław Fogiel przyjął pseudonim artystyczny Fogg. Jako solista po raz pierwszy wykonał publicznie kilka arii operowych 10 grudnia 1928 roku w sali koncertowej przy ul. Kredytowej 14. Od 1928 roku był w Chórze Dana (Władysława Daniłowskiego). Z tym kwintetem zadebiutował 29 marca 1929 roku w legendarnym warszawskim teatrzyku Qui Pro Quo. W 1931 roku brał udział w audycjach muzycznych organizowanych przez firmę wydawniczą Gebethnera i Wolfa. Zaczął dawać recitale radiowe. Występował w koncertach estradowych z orkiestrą Stanisława Nawrota i akompaniamentem Ludwika Ursteina. W Qui Pro Quo był do 1933 roku. Później wiązał się z teatrami i rewiami: Banda, Rex, Polonia, Cyrulik Warszawski, Wielka Rewia, Małe Qui Pro Quo, Tip Top, Hollywood, Ali Baba. Odszedł z Chóru Dana, poświęcając siły karierze solowej. Nagrywał do 150 piosenek rocznie. W okresie międzywojennym nagrywał z Chórem Dana i solo dla wytwórni płytowych „Odeon”, „Syrena Record”, „Syrena-Electro” i „Parlophone”.
Towarzyszył w koncertach i nagraniach sławnym artystom kabaretowym: Hance Ordonównie, Stefci Górskiej, Zuli Pogorzelskiej, Adolfowi Dymszy. Ustanowił też przedwojenny rekord – ponad 100 tysięcy sprzedanych egzemplarzy płyty „To ostatnia niedziela”.
W 1937 roku zwyciężył w ogólnopolskim plebiscycie słuchaczy Polskiego Radia na najpopularniejszego piosenkarza – zdobył prawie 50 tys. głosów na ogólną liczbę 150 tys. W marcu 1938 roku, po jubileuszu 10-lecia, rozstał się z Chórem Dana. Następnie w marcu i lipcu 1938 roku koncertował z Mirą Zimińską i Tadeuszem Sygietyńskim w 48 miastach Polski.
Mieczysław Fogg pierwszym polskim artystą w Telewizji Polskiej
Mieczysław Fogg był pierwszym polskim artystą estradowym, którego występ nadała Telewizja Polska. Wystąpił on na antenie 5 października 1938 i 26 sierpnia 1939 w pokazie próbnej transmisji telewizyjnej nadawanej z wieżowca Prudentialu w Warszawie. W przeddzień wojny w kabarecie Ali Baba wystąpił w rewii „Orzeł czy Rzeszka” w roli Chamberlaina. 31 sierpnia 1939 roku na afisz weszła nowa rewia „Fakty i pakty”. 4 września bomba zrujnowała teatr. W pierwszych dniach II wojny światowej Fogg występował w koncertach dla wojska.
Piosenka o mojej Warszawie – Fogg podczas wojny
6 września 1939 roku Fogg opuścił Warszawę wraz z grupą aktorów członków ZASP. Dotarł do Lwowa. Występował w radiu i programach rewiowych w kinoteatrze Stylowy do 29 października 1939 roku. Wrócił do Warszawy, gdzie spędził lata okupacji. Na początku listopada ZASP odwołał zakaz występów dla polskich artystów w „lokalach ze stolikami”. Fogg występował w kawiarniach dostępnych polskiej publiczności: w Café Bodo, Swann, U Aktorek, Lucyna.
Spontaniczną reakcję słuchaczy wywoływała śpiewana przez Fogga pierwsza okupacyjna piosenka „Ukochana, ja wrócę”, za co artystę wezwano na gestapo.
„Piosenka o mojej Warszawie”
Fogg był członkiem AK, starszym strzelcem I Batalionu Szturmowego „Odwet” w Zgrupowaniu „Golski”. Przyjął pseudonim „Ptaszek”. Współorganizował tajne komplety gimnazjum im. Stefana Batorego. Podczas powstania warszawskiego swoją sztuką podtrzymywał na duchu walczących i cywilnych mieszkańców miasta. Wiadomo że uczestniczył we wznoszeniu barykad w czasie Powstania Warszawskiego w okolicy swej kamienicy na ulicy Koszykowej.
Jak odnotowano w archiwach Biura Informacji i Propagandy AK dał 104 występy w schronach, szpitalach polowych, na barykadach. Kilkakrotnie raniony, został odznaczony Krzyżem Walecznych i – jako czwarty w kolejności Polak – Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami, nadanym przez
. Powstańcza opaska Fogga znajduje się w Muzeum Powstania Warszawskiego. Podczas okupacji Mieczysław Fogg chronił w swoim mieszkaniu żydowskich przyjaciół i pomógł w wyrobieniu fałszywych dokumentów, dzięki czemu udało im się wydostać za granicę. Instytut Yad Vashem w Jerozolimie odznaczył go medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.
„Piosenka o mojej Warszawie” okres powojenny
Po powstaniu piosenkarz wyszedł z Warszawy wraz z ludnością cywilną. Zamieszkał we wsi Złotokłos koło Tarczyna, ale 18 stycznia 1945 roku powrócił do miasta. W latach 1945–1946 w ruinach domu przy ul. Marszałkowskiej 119 otworzył Café Fogg gdzie zasłynął wykonaniem powstałej w ostatnich dniach powstania „Piosenki o mojej Warszawie”.
Polskie Radio transmitowało z Café Fogg pierwszy po wojnie „Podwieczorek przy mikrofonie”.
W 1948 w swoim mieszkaniu przy ul. Koszykowej 69 Fogg otwiera wytwórnię płyt „Fogg Record”. Wytłoczył ponad 100 tytułów. W 1951 roku wytwórnię zamknięto. W latach 1948–1950 Fogg brał udział w imprezach rozrywkowych wspólnie ze Stefanią Grodzieńską i Stefanem Wiecheckim (Wiechem). Obok Sempolińskiego okazał się czołowym kontynuatorem tradycji piosenek lat międzywojnia.
Kariera Mieczysława Fogga trwała przez 60 lat – występował do 86. roku życia – co nie ma precedensu w dziejach polskiej estrady.
Całe życie mieszkał w Warszawie, gdzie też zmarł 3 września 1990 roku i został pochowany na Cmentarzu Bródnowskim.
Zainteresował cię nasz temat? https://bezpiecznapodroz.org/2022/01/27/wiech-warszawiak-z-krwi-i-kosci/
