Rok 1945 zakończyła się II Wojna Światowa. Europa przystępuje do odbudowy zniszczeń, natomiast spora jej część trafia pod kolejną okupację, tym razem swojego wyzwoliciela, Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Kontynent europejski został sztucznie podzielony, zgodnie ze strefami wpływów na Europę Zachodnią i Wschodnią, a granica przebiegała przez terytorium Niemiec. Tak powstały dwa państwa niemieckie, Republika Federalna Niemiec (Niemcy Zachodnie) raz Niemiecka Republika Demokratyczna (Niemcy Wschodnie). Na tych samych zasadach podzielono niemiecki przemysł motoryzacyjny. AWZ P70 czyli poprzednik Trabanta P50.
AWZ P70 czyli poprzednik Trabanta P50 – VEB Automobilwerk Zwickau
Dane techniczne DKW F8:
Producent | DKW |
Model | F8 Meisterklasse |
Rok budowy | 1939 |
Lata produkcji | 1939÷1942 |
Nadwozie | Tudor |
Liczba drzwi | 2 |
Ilość miejsc | 4 |
Położenie silnika | z przodu |
Koła napędowe | z przodu |
Paliwo | benzyna |
Liczba cylindrów | 2 w układzie rzędowym |
Chłodzenie | ciecz |
Pojemność skokowa | 690 cm³ |
Średnica cylindra | 76.0 mm |
Skok tłoka | 76.0 mm |
Kompresja | 5.9:1 |
Przygotowanie mieszanki | gaźnik, 1 x Solex |
Moc silnika | 20.0 KM (15.0 kW) przy 3500 obr./min |
Moment obrotowy | 57 Nm przy 2300 obr./min |
Skrzynia biegów | manual 3 biegowy |
Rozstaw osi | 2600 mm |
Rozstaw kół z przodu | 1190 mm |
Rozstaw kół z tyłu | 1250 mm |
Długość pojazdu | 3990 mm |
Szerokość pojazdu | 1490 mm |
Wysokość pojazdu | 1480 mm |
Masa własna | 750 kg |
Prędkość maksymalna | 85 km/h |
Instalacja elektryczna | 6 V |
Zwickau, leżące we wschodniej części Niemiec miasto, zostało wybrane przez Augusta Horcha na miejsce w, którym zaczęło swoją historię Audi. Zanim wybuchła II Wojna Światowa, bramy fabryki w Zwickau, opuszczały liczne modele limuzyn marki Horch oraz samochody Auto Union (w tym Audi). Koniec wojny oznaczał dla fabryki nacjonalizację czyli upaństwowienie przez ludowe władze NRD. Starając się wykorzystać zachowaną infrastrukturę (której o dziwo nie zrabowali Sowieci) i potencjał fabryki, przystąpiono do produkcji ciężarówek i traktorów, wkrótce też samochodów osobowych.
AWZ P70 czyli poprzednik Trabanta P50 – najpierw kopiowanie
Ponieważ do roku 1942, fabryka VEB Automobilwerk Zwickau produkowała między innymi samochód DKW F8 (DKW wchodziło w skład Auto Union), władze NRD w 1948 roku podjęły decyzję o rozpoczęciu produkcji modelu IFA F8 (niemal bliźniaczej kopii DKW F8). Z racji na fakt, że F8 był przestarzałą konstrukcją przedwojenną, w VEB Automobilwerk Zwickau zapadła decyzja o zaprojektowaniu nowego modelu samochodu osobowego w oparciu o podzespoły poprzednika. W ten sposób w 1955 roku, ruszyła produkcja pierwszego opracowanego w Niemieckiej Republice Demokratycznej, małolitrażowego samochodu osobowego AWZ P-70
AWZ P70 czyli poprzednik Trabanta P50 – trochę szczegółów
Hitlerowskie Niemcy jeszcze w trakcie II Wojny Światowej borykały się z wielkimi deficytami surowców potrzebnych przemysłowi. Nie inaczej było po wojnie, ponieważ Niemiecka Republika Demokratyczna cierpiała na niedobory stali podjęto prace nad nowymi materiałami, mogącymi być wykorzystanymi w przemyśle motoryzacyjnym. Wynikiem tych działań było opracowanie Duroplastu, czyli syntetycznego tworzywa termoutwardzalnego lub chemoutwardzalnego. Charakterystyka tego tworzywa to: całkowity brak korozji, odporność chemiczna, nietopliwość oraz brak deformacji pod wpływem wysokich temperatur. Pierwsze elementy nadwozia z Duroplastu przeszły swój chrzest bojowy jeszcze w samochodach IFA F8. Niemcy dodawali do żywicy kompozytowej wypełniacz w postaci sprasowanych odpadów bawełnianych.
Nadszedł lipiec 1955 roku, wtedy to zakłady VEB Automobilwerk Zwickau wystartowały z seryjną produkcję małolitrażowego P70. Pontonowe nadwozie samochodu tworzyła skrzynkowa rama stalowa połączona z drewnianym, bukowym szkieletem (ten sam patent zastosowano w Syrenie oraz Wartburgu). Całość pokryto „cudownym” Duroplastem. Samochód przy małych gabarytach był stosunkowo ciężki, jego waga w zależności od wersji nadwozia wynosiła 800÷875 kg, a napędzał go maleńki silnik dwusuwowy, chłodzony wodą o pojemności skokowej 690 ccm i mocy ok. 22 KM. Już połączenie tych czynników zrujnowało nadzieje niemieckich konstruktorów, na tani i oszczędny samochód, rozpędzający się do maksymalnej prędkości ok. 90 km/h „bolid”, ze stoickim spokojem konsumował 8÷9 litrów paliwa na 100 km. Na brak oszczędności miała również wpływ zastosowana w AWZ P70 niezsynchronizowana, trzybiegowa skrzynia biegów z wolnym kołem. Ciekawostkę stanowiła, umieszczona centralnie na desce rozdzielczej, dźwignia zmiany biegów przypominająca coś pomiędzy rączką parasola, a klamką (patent 1:1 z przedwojennej DKW F8)
AWZ P70 czyli poprzednik Trabanta P50 – parametry
Dane techniczne:
Producent | VEB Sachsenring Automobilwerke Zwickau |
Model | AWZ P70 / Sachsenring P70 |
Lata produkcji | 1955÷1959 |
Nadwozie | Limousine, Coupe, Kombi |
Liczba drzwi | 2 (3 kombi) |
Ilość miejsc | 4 |
Położenie silnika | z przodu |
Koła napędowe | z przodu |
Paliwo | benzyna |
Silnik | 2 cylindrowy dwusuw |
Chłodzenie | ciecz |
Pojemność skokowa | 690 cm³ |
Średnica cylindra | 76.0 mm |
Skok tłoka | 76.0 mm |
Kompresja | 6,8:1 |
Przygotowanie mieszanki | gaźnik |
Moc silnika | 22.0 KM (16.0 kW) przy 3500 obr./min |
Moment obrotowy | 57 Nm przy 2500 obr./min |
Skrzynia biegów | manual 3 biegowy, niezsynchronizowany |
Przełożenia | do przodu 3,44 – 1,69 – 1,00); do tyłu 4,73 |
Rozstaw osi | 2380 mm |
Długość pojazdu | 3740 mm |
Szerokość pojazdu | 1500 mm |
Wysokość pojazdu | 1480 mm |
Masa własna | 800÷875 kg (zależnie od nadwozia) |
Ładowność | 275÷320 kg |
Spalanie | 8÷9 l/100 km |
Prędkość maksymalna | 90 km/h (Coupe 100 km/h) |
Podsumowanie historii AWZ P70
AWZ P70, w ciągu czterech lat produkcji (1955÷1959), doczekał się trzech wersji nadwozia, podstawowej, dwudrzwiowej Limousine; dwudrzwiowej Coupe oraz trzydrzwiowej Kombi. W sumie zakłady VEB Automobilwerk Zwickau, opuściło ponad 37 tys. szt. AWZ P70. W 1958 roku nastąpiła zmiana nazwy z AWZ P70 na Sachsenring P70, a w lipcu tego roku rozpoczęto produkcję modelu Trabant P50.
W latach 1956÷1959, część z wyprodukowanych AWZ P70 w wersji Limousine, trafiła do Polski. Dzięki przydzielanym talonom, ich odbiorcami były ówczesne „elyty” PRL-u, czyli przodownicy pracy: górnicy, nauczyciele i lekarze. Reszta polskiego społeczeństwa, mogła jedynie pomarzyć o tym „najtańszym” samochodzie (jego cena wunosiła 65 tys. zł /przeciętna płaca 1958 roku wynosiła 16 176 zł.)
Do dzisiaj zachowało się niewiele egzemplarzy AWZ P70, głównym powodem tego stanu rzeczy jest drewniany szkielet. Jego naprawa jest tak trudna i skomplikowana, że w większości przypadków jest nieopłacalna, zaś budowa mechanizmów daleka od legendarnej „Deutsche Qualität”.
Moze cię również zainteresować: FSO Warszawa M20 – “Garbuska” pierwszy powojenny samochód