Trabant 601 i spółka – wschodnioniemiecki youngtimer
Obok Trabanta nie sposób przejść obojętnie. Ten charakterystyczny wschodnioniemiecki pojazd wyróżnia się w kilku aspektach na tle innych aut spotykanych na ulicach. Jest tak szczególnie dzisiaj, ponieważ wiele rozwiązań technicznych zastosowanych w Trabancie jest dość nietypowych. Sama karoseria jest wykonana z duroplastu, który wówczas był określany mianem materiału przyszłości. Poza wcześniej wspomnianym duroplastem Trabant zaskakiwał także innymi rozwiązaniami technicznymi. Warto tutaj także wspomnieć o nietypowych silnikach, które były stosowane w Trabantach. Trabant 601 i spółka to pojazdy z których niektórzy się śmieją. Jednak jednego nie można mu odmówić. Był na tyle charakterystyczny, że śmiało można go nazwać youngtimerem.
Trabant to rodzina samochodów osobowych produkowanych w Niemieckiej Republice Demokratycznej przez 34 lata. Produkcja trwałą od roku 1957 do roku 1991 czyli praktycznie do schyłku Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Za produkcję odpowiadał kombinat VEB Sachsenring Automobilwerke w Zwickau. Początki przedsiębiorstwa sięgają 1904 roku. Trabant od samego początku wzbudzał spore zainteresowanie wśród potencjalnych klientów. Charakterystyczna linia nadwozia była dość nowoczesna jak na lata w których rozpoczynała się produkcja Trabanta. Niestety brak większych modyfikacji sprawił, że auto dość szybko stało się przestarzałe i nie było w stanie konkurować z autami z krajów zza żelaznej kurtyny. Pomimo tego warto pamiętać o Trabancie, ponieważ był on jedyną szansą dla wielu osób na posiadanie własnych czterech kółek.
Trabant 601 i spółka – początki produkcji
Trabant był tak naprawdę rozwinięciem innej konstrukcji. Mowa o AWZ P70, który konstrukcyjnie był mocno zbliżony do Trabanta. Cechą wspólną było zastosowanie karoserii z duroplastu. Materiał ten miał podwyższoną odporność na zgniatanie, a w razie pożaru materiał ten topił się zamiast się spalać. Dodatkowy atut to odporność na korozję. Kolejne cechy wspólne to między innymi małolitrażowy silnik czy chociażby duże przeszklone powierzchnie. P70 był na tyle dobrą konstrukcją, że konstruktorzy zdecydowali się na rozwinięcie tego projektu pod nazwą Trabant. Niestety protoplasta Trabanta miał też sporo wad.
Co do samej nazwy Trabant toczą się spory wśród znawców motoryzacji. Przede wszystkim chodzi oto, kiedy nazwa ta została użyta po raz pierwszy. Jedni uważają, że po raz pierwszy nazwano tak prototyp P50 w 1954 roku. Inne źródła mówią, że nazwy tej użyto w 1957 roku w celu uczczenia wystrzelenia przez ZSRR pierwszego sputnika. Pierwsza drewniana makieta ujrzała światło dzienne w 1955 roku. Za datę oficjalnej premiery prototypu uznaje się 23 października 1956 roku. Trabant z założenia miał być autem dla ludu. Ten cel udało się zrealizować, ponieważ dzięki Trabantom NRD było najbardziej zmotoryzowanym narodem wśród krajów bloku wschodniego. Łącznie wyprodukowano nieco ponad trzy miliony Trabantów.
Trabant 601 i spółka – pierwsza generacja
Oficjalnie pierwszym modelem Trabanta był model P50/500. Pierwsza seria składała się z 50 egzemplarzy i wyprodukowano ją w 1957 roku. W tym samym roku model zadebiutował na targach motoryzacyjnych w Lipsku. Początek wielkoseryjnej produkcji datuje się na rok 1958. Od początku pod maskę trafiła stosunkowo niewielka jednostka napędowa o pojemności pół litra i mocy około 18 koni mechanicznych. Karoseria została wykonana z duroplastu, który stał się wręcz znakiem rozpoznawczym Trabanta. Nowością w porównaniu do poprzednika było osadzenie karoserii na stalowej konstrukcji zamiast drewnianej. Warto nadmienić, że protoplasta Trabanta czyli model P70 był osadzony na drewnianej konstrukcji.
Pierwsze modyfikacje wprowadzono już w roku 1959. Dotyczyły one przede wszystkim silnika. Pierwotna jednostka okazałą się za słaba. Dlatego też konstruktorzy zdecydowali się zastosować zmodernizowaną jednostkę napędową o mocy 20 koni mechanicznych oraz wyposażoną w zupełnie nowy gaźnik. Od roku 1959 trwały także prace nad wersją nadwoziową typu kombi. Auto było wyposażone w składaną tylną kanapę dzięki czemu przestrzeń ładunkowa była naprawdę spora. Ładowność wynosiła 210 kilogramów. Na bazie wersji kombi powstało wiele nietypowych odmian. Na uwagę zasługuje odmiana P50 Camping Limousine, Miała ona brezentowy dach, a siedzenia rozkładały się w taki sposób, że można było na nich wygodnie spać. Odmiana ta była produkowana seryjnie od 1961 roku.
Trabant 601 i spółka – kolejne lata, kolejne modyfikacje
Z biegiem lat konstruktorzy wprowadzali kolejne zmiany. Ponownie zmodyfikowano silnik czy chociażby zastosowano zsynchronizowaną skrzynię biegów. Jednak dużo większe zmiany przyniósł ze sobą Trabant 601. W grudniu 1959 roku ministerialna komisja zaakceptowała oficjalny projekt modelu 601. Przez następne dwa lata wykonano krótką serię prototypów oznaczonych symbolem P601. Kolejna ważna data to rok 1964 kiedy to Trabant 601 zadebiutował oficjalnie na targach motoryzacyjnych w Lipsku. Od samego początku Trabant 601 wzbudził spore zainteresowanie przede wszystkim ze względu na stylistykę. Karoseria nadal byłą wykonana z duroplastu jednak linie nadwozia stały się bardziej kanciaste. Zabieg ten miał na celu upodobnić Trabanta do ówczesnych aut produkcji zachodniej.
Od momentu rozpoczęcia produkcji potencjalny klient miał do wyboru paletę sześciu kolorów. Trabant 601 był od początku eksportowany przede wszystkim do krajów byłego bloku wschodniego. Wiele aut trafiło także do Polski, gdzie jako główną konkurentkę typowano dla Trabanta Syrenę. Trabant był także eksportowany na rynki zachodnie, między innymi do Holandii, Belgii, Danii czy Grecji. Jako ciekawostkę można podać fakt, że pewna liczba egzemplarzy trafiła do RFN. Z biegiem lat producent cały czas starał się poszerzać ofertę. W 1965 roku do oferty trafiła odmiana kombi. Dotychczas w ofercie dostępna byłą odmiana kombi poprzedniej generacji Trabanta. Odmiana bagażowa cieszyła się dużym zainteresowaniem.
Trabant 601 i spółka – różne odmiany i wersje wyposażenia
W roku 1966 światło dzienne ujrzał prototyp oznaczony symbolem P602. Główną cechą tego prototypu było nadwozie typu hatchback. Z biegiem lat w ofercie pojawiały się także nowe wersje wyposażeniowe. Chcąc uatrakcyjnić ofertę do sprzedaży wprowadzono nieco lepiej wyposażoną odmianę oznaczoną symbolem lux. Mimo tych zmian luksusowa odmiana Trabanta wyposażeniem znacząco odbiegała od tego co oferowali producenci aut w Europie Zachodniej. W 1967 roku w ofercie pojawił się Trabant z otwarty nadwoziem oznaczony jako Tramp. Klient mógł wybierać między trzema wersjami wyposażenia. Z czasem zaczęto modernizować silnik. Przede wszystkim podniesiono jego moc z 23 do 26 koni mechanicznych.
Sporo zmian wprowadzono do Trabanta w latach 80 XX wieku. Zastosowano dwuobwodowy układ hamulcowy oraz zupełnie nowy gaźnik. Kolejna znacząca zmiana to zastosowanie 12 voltową instalację elektryczną z alternatorem. Eksperymentalnie zbudowano także trzy egzemplarze przeznaczone stricte do motorsportu. Główna modyfikacja polegała na zastosowaniu wzmocnionego silnika. Zmiany ustrojowe w tym upadek Muru Berlińskiego przyczyniły się do szybkiego zakończenia produkcji Trabanta. Producent próbował jeszcze uatrakcyjnić Trabanta poprzez zastosowanie silnika o pojemności 1100 centymetrów sześciennych od Volkswagena Polo. Niestety zabieg ten się nie powiódł a zainteresowanie Trabantem było znikome. Ostatni egzemplarz wyprodukowano 25 lipca 1990 roku. Łącznie powstało 2 818 547 sztuk tego modelu.
