Osoby z niepełnosprawnością w ruchu drogowym – jak wygląda ich sytuacja w praktyce? Od dawna wiemy, że piesi to ogromnie narażeni uczestnicy ruchu drogowego. Warto jednak wspomnieć o sytuacji osoby z niepełnosprawnością. Jak wiemy występuje ona często nie tylko w roli pieszego, ale i kierowcy. W jaki sposób przepisy prawa ją chronią? Czy na polskich drogach może czuć się bezpiecznie?
Osoby z niepełnosprawnością w ruchu drogowym – szczególne traktowanie?
Niepełnosprawność może mieć wiele odmian. Jeśli jednak chodzi o bezpieczeństwo w ruchu drogowym, to szczególnie narażeni są kierowcy i piesi z dysfunkcją narządu ruchu. Ludzie z ograniczoną mobilnością mają jednak szczególne prawa. Grunt, by kierowcy o tym pamiętali. Przykładowo osoby poruszające się na wózku czy z białą laską zawsze mają pierwszeństwo na przejściu dla pieszych. Co więcej, kierowcy powinni uważnie obserwować drogę. Działając w odpowiedni sposób mogą także dać sygnał pozostałym kierowcom w jaki sposób mają się zachować. Nie zmienia to faktu, że dana osoba, zanim wejdzie na jezdnie, musi upewnić się, czy może bezpiecznie przez nią przejść. Niekiedy jednak bywa to utrudnione, np. przy wadzie wzroku. W związku z tym jeśli kierowca przykładowo zauważy osobę niewidomą, wówczas powinien zachować szczególną ostrożność. Niestety według zeznań funkcjonariuszy, ci często nie ustępują pierwszeństwa.
Osoby z niepełnosprawnością w ruchu drogowym – kierowcy
Możliwość kierowania pojazdem jest dla osób z niepełnosprawnościami istotnym elementem niezależności. Dla nich właśnie ustawodawca zastosował zwolnienia z niektórych znaków drogowych. Te znaki to:
„zakaz ruchu w obu kierunkach” – (B-1);
„mówiący o braku możliwośći wjazdu pojazdów silnikowych z wyjątkiem motocykli jednośladowych – (B-3);
„dotyczący zakazu wjazdu autobusów” – (B-3a);
„odnoszący się do zakazu wjazdu motocykli” – (B-4);
„nawiązujący do zakazu wjazdu motorowerów” – (B-10);
„dotyczący zakazu postoju” – (B-35);
„uwzględniający zakaz postoju w dni nieparzyste” – (B-37);
„mówiący o zakazie postoju w dni parzyste” – (B-38);
„strefa ograniczonego postoju” – (B-39);
Same zwolnienia odnoszą się m.in. do:
*osoby z ograniczoną mobilnością ruchową;
*kierowcy przewożący osobę z niepełnosprawnością ruchową;
*pracownicy zajmujący się opieką, rehabilitacją bądź edukacją osób z niepełnosprawnością
Powyższe zwolnienia ze znaków zmieniają faktu, że niezależnie od rodzaju niepełnosprawności, każdy musi pamiętać o zachowaniu ostrożności. Kolejna kwestia to sam pojazd, którym porusza się osoba z niepełnosprawnością. Musi on być wyposażony w taki sposób, by nie zagrażał bezpieczeństwu znajdującym się w nim osób oraz innych uczestników ruchu.
Osoby z niepełnosprawnością w ruchu drogowym – karty parkingowe
Zgodnie z ustawą z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 110) kartę parkingową wydawana jest:
*osobie z niepełnosprawnością zaliczonej do znacznego albo umiarkowanego stopnia niepełnosprawności mającej znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się;
*osobie z niepełnosprawnością, która nie ukończyła 16 roku życia mającej znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się;
*placówce zajmującej się opieką, rehabilitacją lub edukacją osób z niepełnosprawnością mających znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się;
Niestety sami zainteresowani często muszą borykać się z brakiem empatii ze strony ludzi zdrowych, którzy bez zastanowienia parkują w miejscu oznaczonym charakterystycznym symbolem. Służby mundurowe jasno podkreślają, że jest to nie tylko brak osobistej kultury, ale i poważne naruszanie prawa. Osoby z niepełnosprawnością pragną czuć się pełnoprawnymi uczestnikami życia społecznego. Niektóre dodatkowe przywileje mają w tym wypadku na celu wyłącznie zwiększenie ich bezpieczeństwa.
Foto: Canva.com, Wikimedia Commons
Zobacz także: Aktywność zawodowa osób z niepełnosprawnością
