Blind Football – jest to Dyscyplina Paraolimpijska. Piłka nożna jest bez wątpienia najpopularniejszym sportem na świecie. Również sportowcy niepełnosprawni mają okazję sprawdzić się w tej dyscyplinie. Blind Football to odmiana futsal przeznaczona przede wszystkim dla graczy niewidomych lub niedowidzących. A Międzynarodowe Stowarzyszenie Sportów Niewidomych (IBSA) organizuje również Mistrzostwa Świata.
Blind Football Dyscyplina Paraolimpijska – Historia
Za kolebkę blind footballu uważa się Brazylię i Argentynę – to tam w latach 60. XX w. niegdyś narodził się pomysł adaptacji piłki do potrzeb osób niewidomych. W latach 80. futbol osób z dysfunkcją wzroku zawitał do Europy za sprawą Hiszpanii. Obecnie blind football uprawiany jest w ponad 40 krajach całego świata. W większości z nich organizują rozgrywki ligowe o tytuł mistrzowski. Niestety, nie wszystkie państwa mogą cieszyć się pokaźną liczbą klubów.
Tak jak ma to miejsce w Niemczech, Francji, wspomnianej już Hiszpanii czy Brazylii. Ta ostatnia ma łącznie 22 zespoły rywalizujące ze sobą na trzech poziomach rozgrywkowych. Na igrzyskach paraolimpijskich dyscyplina ta pojawiła się w Atenach w 2004 r. Triumfowała wówczas drużyna właśnie z Brazylii. Piłkarze z Ameryki Południowej mogą pochwalić się złotymi medalami. Wywalczonymi na kolejnych igrzyskach w Atenach, Pekinie, Londynie, oraz igrzyskach w Rio. Na pierwszych spotkaniach startowało po sześć ekip, w Wielkiej Brytanii osiem i w Rio poprzednio – osiem.
Blind Football Dyscyplina Paraolimpijska – Zasady gry
Blind football, czyli piłka nożna dla niewidomych, to gra zespołowa, która przypomina futsal – piłkę halową. Jednak ze względu na specyfikę. Rządzi się szeregiem zasad, które czynią ją bez wątpienia wyjątkową i różną od dyscypliny uprawianej przez osoby widzące.
W grze biorą udział dwie drużyny złożone z pięciu zawodników – czterech graczy w polu oraz bramkarza. Na mecz składają się dwie połowy, trwające po 25 min. W zależności od rodzaju spotkania, jeśli po końcowym gwizdku utrzymuje się remis, mamy do czynienia z rzutami karnymi, bez dogrywki. I w związku z tym, każda z drużyn wykonuje po trzy rzuty karne. Jeśli po pierwszej serii nie zostanie wyłoniony zwycięzca, wykonywane są dalsze kolejki, aż do ostatecznego triumfu jednej z drużyn. Podczas meczu trenerzy mogą dokonywać zmian hokejowych, czyli w dowolnym momencie i w dowolnej liczbie. Ponadto każda z drużyn ma prawo do jednej jednominutowej przerwy na żądanie w każdej połowie meczu. Żeby taka przerwa została przyznana, ubiegający się o nią zespół. Musi być jednak w posiadaniu piłki, np. podczas rzutu rożnego lub wolnego.
Blind Football Dyscyplina Paraolimpijska – Kategorie
W blind footballu wyróżniamy trzy kategorie, według których klasyfikowani są zawodnicy. Kategoria B1 to gracze niewidomi, kategorie B2 i B3 to zawodnicy z częściową dysfunkcją wzroku. Podział ten ma znaczenie podczas oficjalnych turniejów typu: mistrzostwa Europy, mistrzostwa świata czy igrzyska paraolimpijskie. W trakcie nich występują reprezentacje B1, B2 lub B3. Które składają się z zawodników należących tylko i wyłącznie do danej kategorii. IBSA (The International Blind Sports Federation).
Niezabrania się jednak, by podczas spotkań towarzyskich, rozgrywek ligowych. Oraz międzynarodowych turniejów klubowych, gracze wszystkich trzech kategorii grali w jednej drużynie. Ze względu na to, że kluby mają prawo mieszać ze sobą graczy. Różnych kategorii, zawodnicy występują w specjalnych przepaskach zasłaniających oczy. Wyrównują one szanse wszystkich graczy, bez względu na wadę wzroku. Dodatkowo, każdy z piłkarzy ma na oczach naklejone opatrunki okulistyczne. Które powodują, że w przypadku zsunięcia się gogli zawodnik nie jest wstanie niczego podejrzeć. Jedynym zawodnikiem, który nie nosi przepaski jest bramkarz – może być słabowidzący lub w pełni widzący. Jako że jedynym zmysłem, którym posługują się gracze, jest słuch. Ten rodzaj footballu oparty jest w 100 proc. o świat dźwięków.
Blind Football Dyscyplina Paraolimpijska – Sprzęt
Pierwszym i niezbędnym do gry elementem jest udźwiękowiona piłka. Jest zrobiona ze skóry lub innego materiału stosowanego. Jej obwód wynosi 60–62 cm, waga 510–540 g, a jej ciśnienie wynosi 0,4–0,6 atmosfer. System udźwiękawiający, znajdujący się w jej wnętrzu, jest tak skonstruowany. Aby dźwięk wydobywał się z niej podczas toczenia się, wirowania wokół własnej osi, a także podczas lotu. Daje się wtedy słyszeć charakterystyczny dźwięk, który przypomina małe grzechotki. Jeśli zdarzy się, że podczas meczu dojdzie do uszkodzenia systemu udźwiękawiającego. Bądź inny z parametrów ulegnie zmianie, należy przerwać grę i wymienić piłkę na nową.
Blind Football Dyscyplina Paraolimpijska – Komunikacja
Drugim istotnym elementem rozgrywki jest komunikowanie przez graczy pozycji na boisku okrzykiem „voy” (z hiszpańskiego „idę”). Jeśli zawodnik znajduje się w pobliżu piłki (przyjmuje się odległość około 3 m). Prowadzonej przez rywala lub znajdującej się poza kontrolą. Zobowiązany jest, by głośno i wyraźnie oznajmić, iż jest się w jej pobliżu. Brak sygnalizacji potraktowany jest przez arbitra jako przewinienie, którego następstwem jest rzut wolny. Gracz, który znajduje się w posiadaniu piłki nie musi komunikować swojej pozycji.
Blind Football Dyscyplina Paraolimpijska. Piłka nożna przeznaczona dla graczy niewidomych lub niedowidzących. Blind Football Dyscyplina Paraolimpijska. Piłka nożna przeznaczona dla graczy niewidomych lub niedowidzących.
Ostatnim, równie ważnym elementem komunikacji, niezbędnym do prowadzenia płynnej gry, jest wsparcie ze strony przewodników. Kierują oni graczami poprzez komendy głosowe, których celem jest jak najlepsze poprowadzenie swych piłkarzy. Każdy zespół ma trzech przewodników, którzy odpowiedzialni są za poszczególne strefy boiska. Wyróżniamy trzy strefy – obrony, pomocy (środkową) i ataku, które na boisku podzielone są liniami. W strefie obrony graczami kieruje bramkarz, w pomocy przewodnik ustawiony przy linii bocznej boiska – zazwyczaj trener. A w ataku przewodnik ustawiony za bramką rywala. Ten ostatni podpowiada również w chwili, gdy jego drużyna wykonuje rzut wolny, rożny lub karny. Jego zadaniem jest wtedy kilkukrotne uderzenie w lewy i prawy słupek bramki. Oraz oznajmienie głosem gdzie znajduje się środek, dlatego aby gracz dobrze wykonał stały fragment gry.
Blind Football Dyscyplina Paraolimpijska – Boisko
Niezbędnym do rozegrania meczu elementem jest boisko, które choć wizualnie przypomina to z futsalu, posiada kilka udogodnień istotnych dla graczy. Jego wymiary podczas oficjalnych turniejów to 20 m szerokości na 40 m długości. Podczas pozostałych rodzajów rozgrywek IBSA dopuszcza wymiary nieznacznie różne od opisanych. Na środku boiska znajduje się punkt otoczony okręgiem o promieniu 3 m. Z którego rozpoczyna się pierwszą i drugą połowę oraz grę po zdobyciu gola przez jedną z drużyn. Nawierzchnia może być naturalna bądź sztuczna, najczęściej spotyka się jednak ten drugi rodzaj murawy.
Białe linie mają na celu ułatwić pracę arbitrom oraz przewodnikom. Są one jednak skonstruowane tak, by gracze byli w stanie wyczuć je pod podeszwą buta. Oprócz tradycyjnych linii znanych z futsalu w blind footballu wyróżniamy dodatkowe znaczniki. Pierwszym z nich są wspomniane wcześniej dwie linie dzielące boisko na trzy strefy. Są one ułożone wzdłuż linii bramkowych w odległości 12 m. Oznacza to, że na boisku o przepisowych wymiarach strefy obrony i ataku wynoszą 20 m szerokości na 12 m długości. Natomiast strefa pomocy (środkowa) ma wymiary 20 m szerokości na 16 m długości.
Blind Football Dyscyplina Paraolimpijska – Strefa bramkarza
Drugim elementem, wyróżniającym boisko, a zarazem grę jest strefa bramkarza. Jest to prostokąt o wymiarach 5 m szerokości na 2 m długości, po którym może poruszać się golkiper. Sprawia to, iż bramkarz nie może być tzw. lotnym bramkarzem. A wykroczenie poza wyznaczony obszar wiąże się z odgwizdaniem przez arbitra rzutu karnego. Samo pole karne nie różni się od tego znanego z futsalu. Kształtem przypomina półokrąg.
Od zewnętrznej krawędzi słupków bramki o wymiarach 2 m wysokości na 3 m szerokości. Zakreślone są łuki, których promień wynosi 6 m. Z jednej strony połączone są pod kątem prostym z linią bramkową. Z drugiej łączą się ze sobą linią równoległą do linii bramkowej o długości 3,16 m. Pierwszy punkt karny znajduje się na linii pola karnego w odległości 6 m,. Drugi punkt karny znajduje się na 8 m przed linią bramkową. Wzdłuż całego boiska, tuż przy liniach bocznych, biegną bandy. Które ograniczają piłce możliwość opuszczenia pola gry poprzez wybicie jej na aut.
Nadaje to płynności grze i ułatwia zawodnikom poruszanie się po boisku. Jeśli któraś z drużyn wybije piłkę ponad bandą na aut, traci ją na rzecz rywala. Który wznawia grę nogą z linii bocznej w miejscu, w którym futbolówka opuściła plac gry. W poprzek boiska takie bandy nie występują. Więc możliwe są rzuty rożne po tym jak piłka przekroczy linię bramkową, po interwencji gracza drużyny broniącej. Jeśli piłka opuści plac gry bez takowej interwencji, wówczas gra wznawiana jest przez bramkarza, poprzez wprowadzenie futbolówki do gry ręka.
Blind Football Dyscyplina Paraolimpijska – Gra kontaktowa i faul
Blind football to gra kontaktowa, więc piłkarze zaopatrzeni są w ochraniacze, których zadaniem jest zminimalizowanie ryzyka doznania urazu. Te zdarzają się po przypadkowych lub celowych zagraniach rywali, które przez arbitra traktowane jako faul. Sędzia ma prawo udzielenia reprymendy słownej, a także ukarania zawodnika żółtą lub czerwoną kartką. Następstwem faulu jest rzut wolny, jeśli ten popełniony został poza polem karnym. Jeśli w jego obrębie – arbiter zmuszony jest podyktować rzut karny. Który egzekwowany jest z punktu oddalonego o 6 m od bramki. Jeśli drużyna w trakcie jednej połowy dopuści się czterech fauli istotnie mamy do czynienia z tzw. faulem akumulowanym, którego następstwem jest rzut karny. Z punktu oddalonego od bramki o 8 m, tzw. karny przedłużony.
Poniżej znajduję się krótki filmik o BLIND FOOTBALL Jak w piłkę nożną grają osoby niewidome?
Blind Football Dyscyplina Paraolimpijska – Polskie drużyny przystąpienie do ligi międzynarodowej
Polska Czechy i Węgry nie mają takiego bogactwa drużyn, jak wspomniane kraje. Niemcy, Hiszpania, Brazylia czy Argentyna, dlatego w 2016 r. godnym uwagi jest fakt. Przedstawiciele klubów, działających na ich terenie, podjęli decyzję o utworzeniu Ligi Centralnej Europy. W pierwszym sezonie w rozgrywkach udział wzięły zaledwie trzy kluby – Sprint Wrocław (Polska), BSC Praga (Czechy) oraz LASS Budapeszt (Węgry). Celem uatrakcyjnienia rozgrywek podjęto decyzję o rozszerzeniu ligi, do której w 2017 r. Dołączyły ekipy Avoy MU Brno (Czechy) oraz Tyniecka NWP Kraków (Polska). Sezon ligowy rozpoczął się we wrześniu, a jego koniec zaplanowany był na ostatni weekend kwietnia 2018 r. Wszystkie zespoły zobligowane byli do organizacji jednej kolejki, podczas której drużyny rywalizują ze sobą na zasadach „każdy z każdym”. Mecze trwały 2×20 min, za zwycięstwo otrzymuje się 3 punkty, za remis 1, za porażkę 0. Podsumowując suma punktów ze wszystkich kolejek wyłoniła triumfatora rozgrywek.
Zainteresował cię nasz materiał? Przeczytaj także: Dyscypliny Paraolimpijskie PARABADMINTON